روبرتو باجو: Divin Codino (موی دم اسبی خدایی)
گابریل باتیستوتا: Batigol (به دلیل شم گلزنی بالایش) و El Ángel Gabriel (فرشته جبرئیل)
خاویر زانتی و پائولو مالدینی: Il Capitano (به دلیل اینکه سال های زیادی کاپیتان بودند و به عنوان یک لیدر، الگوی بسیاری از فوتبالیست ها بودند.)
فرانکو بارسی: Kaiser Franz (اشاره به فرانتس بکن باوئر و به دلیل شباهت سبک بازی بارسی در کارهای دفاعی و رهبری تیم با قیصر فوتبال آلمان)
الساندرو دل پیرو: Pinturicchio (نام نقاش ایتالیایی دوره رنسانس که توسط جانی آنیلی بر وی گذارده شد. آنیلی معتقد بود که دل پیرو شاگرد خلف روبرتو باجو است و شباهت های زیادی به لحاظ سبک بازی با یکدیگر دارند و لقب رافائل را بر روبرتو باجو گذاشت و نام شاگرد رافائل یعنی پینتوریکو را بعنوان لقب بر روی دل پیرو قرار داد.)
کریستین ویری: Bobo (این اسم را از پدرش روبرتو بوب ویری بازیکن اسبق تیم های یوونتوس و رم به ارث برد.)
رونالدو لوئیس نازاریو ده لیما: Il Fenomeno (پدیده - زمانی که در اوایل درخشش خود راهی ایتالیا و اینتر شد، رسانه های ایتالیا این لقب را به وی دادند.)
وینچنتزو مونتلا: L'Aeroplanino (هواپیمای کوچک و یا تک نفره - به دلیل سبک خوشحالی پس از گلش)
آث میلانِ فابیو کاپلو: The invincibles (شکست ناپذیران - تیمی که در 58 بازی متوالی سری آ شکست نخورد و رکورددار این مسابقات است.)
آث میلانِ آریگو ساکی: The immortals (جاودانه ها - تیمی فوق العاده و متشکل از مثلث هلندی ریکارد، گولیت و فان باستن و با حضور ستارگانی همچون مالدینی، بارسی، آنچلوتی، دونادونی و آلبرتینی که دو بار قهرمان اروپا شد)
ادامه دارد ....
