طرفداری - ریموند کوپا فرانسوی اکنون 85 ساله است اما هرگز از علاقه اش به رئال مادرید خسته نشده است. کوپا پس از فوت دی استفانو اکنون پیرترین مرد تاریخ رئال مادرید است که برنده توپ طلا شده است. او بخشی از تیم افسانه ای دهه 1950 رئال مادرید بود که جام های اروپایی را درو می کردند. وی هفته گذشته در مراسمی، توپ طلای کریستیانو رونالدو را به او اهدا کرد و از او تمجید کرد. مصاحبه مارکا با ریموند کوپای افسانه ای را می خوانید:
اوایل حضور شما در رئال مادرید چگونه بود؟
پیش از این که در تیم اصلی حضور پیدا کنم، باید در برخی مسابقات دیگر بازی می کردم تا آماده شوم. در ابتدا توپ در بازی زیاد به من نمی رسید اما کم کم هواداران بازی من را پسندیدند.
فکر می کنید کریستیانو رونالدو چقدر وقت دیگر می تواند در اوج باشد؟
بستگی دارد. اگر او در کارش جدی باشد و کارش را دوست داشته باشد هیچ مشکلی وجود ندارد. او یک مهاجم بی نظیر است و هر روز آن را ثابت می کند. در سال های آینده مشکلات بیشتری خواهد داشت اما اول از هر چیز باید از مصدومیت پرهیز کند. من در این مورد خوش شانس بودم. اگر بتواند زیاد بازی کند باز هم می تواند توپ طلا بگیرد.
آیا رونالدو، دی استفانوی عصر جدید است؟
رونالدو یا دی استفانو؟ من هر دو را بر می دارم. می توانم بازیکنان دیگری هم انتخاب کنم. دوستانم برای شوخی به من زنگ می زنند و می گویند: "سلام مسی. امروز حالت چطور است؟" این کار می کنند تا مرا خوشحال کنند. او بازیکن مستعدی است. او آن را هر روز نشان می دهد.
پس رونالدو یا مسی؟
هر دو باورنکردنی هستند.
آیا این رئال مادرید شبیه رئال مادرید عصر شما است؟
در این مورد فقط یک چیز می گویم. ما آن زمان با یک پا هم بازی می کردیم کافی بود تا پیروز شویم. تیم ما استثنایی بود.
این رئال مادرید هم 39 بازی شکست نخورده است.
از موفقیت زیدان خوشحالم. من هم مربیگری را دوست دارم. زیدان ایده های خوبی دارد. او بازیکن بزرگی بوده و برای بازیکنانش الگو است. همین حالا هم او موفق بوده است. افراد کمی می توانند به این زودی به چنین موفقیتی برسند.
رابطه ات با هم تیمی های سابقت چطور است؟
متاسفانه در حال حاضر تعدادمان کم شده است. متاسفم ولی خیلی ها فوت کرده اند. اما حقیقت این است که ما همیشه جزئی از رئال مادرید هستیم. همیشه و این باعث افتخار من است.
زمانی که خنتو را دیدی چه چیزی به شما گفت:
بیشتر با هم شوخی می کنیم. از خاطراتمان می گوییم. خنتو 6 بار قهرمان اروپا شد. من سه بار. زمان ما 120 هزار نفر همیشه به برنابئو می آمدند. واقعا بی نظیر بود.
بازگشت به برنابئو چه احساسی داشت؟
از حال نرفتم ولی واقعا شادی بزرگی به من داد. نمی دانم آنها مرا به خاطر می آوردند یا نه اما مردم با من خیلی خوب بودند.
