ماریو بالوتلی در زمان بازی ایتالیا برابر آلمان در این هفته در سن سیرو بود و گفته بود هر وقت به این زمین پا می‌‌گذارد شبیه رویا است. این ورزشگاه به یاد جوزپه مه آتزا نام گذاری شده است و وقتی شما به بازیکنان بزرگی که در آن بازی کردند، فکر می‌‌کنید، عقل و هوش خود را از دست می‌‌دهید. کسانی مانند زلاتان، رونالدو اتئو، میلیتو، شوچنکو، فیلیپه اینزاگی، ویری، کرسپو، بیرهوف ...
با توجه به اینکه مادونینا در پیش است، صحبت‌های بالوتلی خیلی سریع از تیم ملی به این دربی رسید. هر چه نباشد، با وجود فرم خوب بلوتی در این فصل، ایتالیا آنچنان هم نباید نگران مهاجم نوک باشد. با این حال نمی‌‌خواهم به آن بپردازم. بیایید باز هم به آن مجسمه طلایی در شهر میلان بازگردیم. بالوتلی که از بچگی طرفدار میلان بود توسط اینتر کشف شد. ماتراتزی می‌‌گوید روزی بالوتلی با جوراب‌های مشکی و قرمز به تمرین آمد که ماتریکس جوراب‌های او را پاره کرد.
پس از اینکه پیش از ۲۰ سالگی، ماریو با اینتر به سه گانه رسید آنچنان دور از ذهن نبود که او به میلان برود. سه شنبه او گفته بود که همیشه هوادار میلان بوده است و گفته بود که دوست دارد فوتبال خوبی ببیند. او در مورد باکا بسیار با جزئیات صحبت کرد. بالو در مورد باکا گفته بود:
"با باکا بازی کردم. من را یاد اینزاگی می‌‌اندازد. وقتی جلو دروازه است هیچ رقیبی ندارد. با ایکاردی بازی نکردم اما آمار به تنهایی برای شما حرف می‌‌زند؛ باکا یک گلزن مادرزاد است."
یکی از آنها در کلمبیا به دنیا آمده است و تمام حرکات رونالدو را تقلید کرده است. او همان استارت‌های رونالدو را دارد. آن یکی در جایی بین تنریف و آرژانتین به دنیا آمده است و پوستر گابریل باتیستوتا را بر دیوار خود داشته است. اگر فکر می‌‌کنید چرا ایکاری اینقدر سخت به توپ ضربه می‌‌زند تا به کنج دروازه برود، آن پوستر جواب شماست. ادامه دادن به رقابت در این دربی بین مهاجمان مرکزی کار ساده‌ای نیست اما ایکاردی و باکا مستحق این عنوان هستند.
باکا برای میلان در فصل اول ۲۰ گل زد که ۱۸ تا آن در لیگ بود. او هم اندازه دیبالا گل زد و از ایکاردی بالاتر بود. آمار او در فصل اولش در میلان از زلاتان، اینزاگی، وه‌آ و پاپین بهتر است.
درست است که دوران عوض شده است و مدافعان سری آ مثل همیشه نیستند اما گلزنی در این تعداد بازی نمی‌‌تواند بدون استعداد باشد. با این وجود میلان باز هم حاضر بود برای تغییرات مونتلا در تابستان باکا را قربانی کند. رفتن باکا با ۳۰ میلیون یورو به وستهم نهایی شده بود که باکا در طور آمریکا همه چیز را به هم زد و خواستار ادامه بازی در میلان شد.
مهاجمی که حالا خود مونتلا از آن لذت می‌‌برد. لاپادولا درست است که ظهور کرده است اما آمدن بازیکنانی مثل باکا به این میلان آنچنان آسان نیست. درست است که باکا دقیقا به سبک و نحوه بازی میلان نمی‌‌خورد اما مونتلا حاضر است که فلسفه تاکتیکی خود را تغییر دهد تا تیم بتواند از باکا بهترین استفاده را ببرد. بهتر است بگوییم این کل داستان حضور مونتلا در میلان بوده است. باکا هم به خوبی جواب داده است. او در هفته اول هتریک کرد. ۵ سال بود که مهاجمی در میلان هتریک نکرده بود. یک گل با پای راست، یک گل با پای چپ و یک ضربه سر؛ اینها همه نشان داد که باکا چقدر در برابر دروازه حریف مهم است. پس از آن گل، ۲۱ گل او در سری آ پس از ۴۰ شوت به سمت دروازه به دست آمده بود. قبل از بازی‌های ملی، او با تبدیل ۳۳% از شانس‌ها به گل، زهر دار‌ترین مهاجم ایتالیا بود.
او کمتر در دید است و رسانه‌‌ها آنچنان به او نمی‌‌پردازند. دلیل آن ۳۰ سالگی او و ایتالیایی حرف نزدنش است. باکا فرشته نیست. میهایلوویچ آنچنان از رابونا‌های زیاد او عصبانی شده بود که یقه او را در رختکن گرفته بود. البته اگر بخواییم منصف باشیم او در کوپا ایتالیا یک بار از این طریق گلزنی کرد. او در مقابل کارپی وقتی تعویض شد کاپشن خود را پرت کرد و توسط مونتلا هم از تمرینات اخراج شده بود چون دائم گلایه می‌‌کرد که به اندازه کافی به او توپ نمی‌‌دهند. او در بازی بعدی مقابل سمپدوریا روی نیمکت نشست و تنها گل آن بازی را در ۵ دقیقه مانده به آخر بازی به ثمر رساند.
اگر این اتفاقات در رسانه‌‌ها آنچنان بازخورد نداشت چون همزمان شد با آن جنجال‌های ایکاردی. جنجال‌های او شامل همسرش واندا بود که حرف زدن او با شبکه‌های اجتماعی درست بعد از ورود خریداران جدید به باشگاه و درخواست قرارداد بهتر باعث شد جایگاه Curva Nord از او عصبانی شود و خواستار گرفتن بازوبند کاپیتانی او باشند. درست است ایکاردی جریمه شد و آن بخش‌های حرف‌هایش از کتاب را سانسور کردند اما هواداران افراطی اینتر، او را دیگر مهاجم خود نمی دانند. باکا در مقابل او یک بچه منظم و با ادب است.
بقیه میلان اما حاضر به بخشش او هستند. آنها از اینکه نه تنها بهترین بازیکن اینتر را در اختیار دارند که یکی از برترین مهاجمان نسل خود را در تیم دارند، خوشحال هستند. هیچ بازیکن جوان تری در لیگ حضور ندارد که اندازه ایکاردی گل زده باشد. دو گل او برابر کروتونه، ۵۷ مین گل او را به ارمغان آورد و او حالا به رکورد زلاتان رسیده است.
۱۰ گل او در سری آ در حال حاضر تنها با ۱۳ شوت به سمت دروازه به دست آمده است. اینتر خیلی به ایکاردی وابسته تر است تا میلان به باکا. با ۳ پاس گلش، ایکاردی در ۸۱% از گل‌های اینتر تاثیر داشته است. مخصوصاً در برد زیبای آنها برابر یوونتوس. آن بازی سبب شد که ایکاردی از باکا فاصله بگیرد و به بازیکنی تبدیل شود که در بزرگترین بازی دور رفت، سرنوشت ساز شد.
حالا اما ایکاردی شرایط جالبی ندارد. بد‌ترین آمار او در زمان حضورش در ایتالیا به دست آمده است و در ۶ بازی اخیر گلزنی نکرده است. حالا باکا هم باید خود را ثابت کند چون لاپادولا در بازی برابر پالرمو جای وی را گرفت و گل پیروزی بخش روسونری را زد تا به تیم ملی ایتالیا دعوت شود.
۸ بازیکن مختلف برای میلان گلزنی کرده اند. اگر باکا برای دربی رقیب دارد، ایکاردی تنها ستاره تیم است. او برای دربی آماده است و احمقانه خواهد بود که او را در نظر نگیریم. او یک تعطیلات ملی دیگر را در آپیانو جنتیله گذارند. باکا اما باید به آمریکای جنوبی می‌‌رفت و با آرژانتین بازی می‌‌کرد.
خاطرات برد ۳-۰ در ماه ژانویه برای باکا هنوز وجود دارد جایی که او در روز تولد دخترش برای روسونری گلزنی کرد. این بزرگترین برد میلان در ۵ سال اخیر در مادونینا بوده است. درست است که ایکاردی را با ۷ گلش در ۸ بازی برابر یوونتوس مرد بازی‌های بزرگ می‌‌دانند اما او هنوز در مادونینا گل نزده است. او فصل پیش یک پنالتی را برابر آنها خراب کرد. با این حال هنوز شانس باز کردن دروازه دوناروما برای او وجود دارد. باکا اما به جای نگرانی در مورد موریلو، نگران میراندا است که در سلسائو هم مقابل مسی و هیگواین کلین شیت کرد و هم مقابل پرو.
چه کسی خود را نشان خواهد داد؟ در اوج بازی‌های بزرگ اروپایی این هفته، رقابت ایکاردی و باکا تا آخرین دقیقه‌های بازی برنده‌ای نخواهد داشت و تنها باید منتظر سوت پایان بازی باشیم.
