A Kمنو بردی به خاطرات جام 86 توی اون جام من ماه آخر سربازیم بود و شبی که فینال پخش شد با هزار بدبختی بازی رو دیدم... در اینکه مارادونا تکرار نشدنیه هیچ شکی نیست و فوتبالی که در جام 86 ارائه داد فراتر از مرزهای یک انسان معمولی بود و شاید تا سالهای سال هیچکس نتونه چنین کاری بکنه. قبلا" هم گفتم فقط چهار نفر دیگه نسبتا" نزدیک به اون بودن ولی همونها هم با جادوی مارادونا فاصله دارن... اول پله جام جهانی 70 دوم و سوم کرایف و بکن باوئر جام 74 و چهارم زیدان 98...فقط یک چیزی بگم اون هم اینه که بازی فینال رو آرژانتین فقط بخاطر مارادونا نبرد بلکه بدلیل اشتباه محاسباتی بکن باوئر و هجوم همه جانبه آلمان توی ده دقیقه آخر روی دروازه آرژانتین که با پاس رویایی مارادونا و گل دقایق آخر بوروچاگا همراه شد برد... اشتباه بکن باوئر هم این بود که بعد از ورود رومینیگه به زمین و دو گلی که زد و بازی رو کامل برگردوند همه چیز دست آلمان بود و آرژانتین از همه لحاظ کم آورده بود و اگر بازی رو اداره میکردن و به وقت اضافه میرفت قهرمان آلمان بود ولی توی حملات دقایق آخر آلمان باز هم مارادونا تفاوتها رو رقم زد و دیگه وقتی نبود که آلمان جبران کنه...