طرفداری- هنگامی که روز شنبه لسترسیتی برابر چلسی قرار می گیرد به دنبال این خواهد بود تا پس از شکست پیاپی موفق شود تا نخستین امتیازاتش در دیدار های خارج از خانه فصل 17-2016 را کسب کند.
واژگونی بخت و اقبال
فصل گذشته جیمی واردی دو برابر دیگو کوستا موفق به گلزنی در لیگ برتر شد اما مهاجم پرخاشگر چلسی در حال حاضر زهردار تر به نظر می رسد. ستاره لسترسیتی اما دیگر به اندازه قبل توان نشان دادن توانایی هایش را ندارد.
در طول فصل 16-2015 ما از هماهنگی بین ریاض محرز و جیمی واردی شگفت زده شدیم. در هفته های اخیر آن ها چندان یکدست نبوده اند و حتی رقبای کم توان نیز توانسته اند آن ها را مهار کنند و عرصه را با اثرگذاری بیشتری بر آن ها تنگ کنند. در نتیجه این امر، پاس های محرز به واردی نسبت به فصل قبل به نصف رسیده است.
در دو بازی گذشته آن ها در لیگ برتر، محرز حتی یکبار هم نتوانسته است توپ را به واردی برساند و در مجموع سه دیدار خارج از خانه لستر در فصل جدید، محرز تنها دو بار موفق به انجام این کار شده است.
از سوی دیگر واردی در حال آموختن چگونگی همکاری با یک یار دیگر در خط حمله است. در حالی که هیچ نشانی از سازگاری وی و اسلام سلیمانی وجود ندارد، این مهاجم 28 ساله الجزایری که در تابستان به جمع روباه ها اضافه شد نسبت به شینجی اوکازاکی مهاجم سنتی تری به شمار می رود؛ کسی که با عدم خودخواهی خود همواره راه را برای گلزنی یار شماره 9 تیم هموار می کرد.
از این همین کاری نو پا بین این دو نفر، این سلیمانی است که نفع بیشتری می برد. واردی تا کنون برای این یار الجزایری دو موقعیت خلق کرده که یکی از آن ها به گل منجر شده است، این در حالی است که مهاجم پیشین اسپورتینگ لیسبون تنها 5 بار به واردی پاس داده است. به چندین و چند دلیل، واردی در جلوی دروازه به اندازه کافی صاحب موقعیت نمی شود.
| • | 2015-16 | 2016-17 |
| شوت به ازای هر 90 دقیقه | 3.30 | 1.93 |
| شوت در چهارچوب به ازای هر 90 دقیقه | 1.52 | 0.64 |
| ایجاد موقعیت | 26٪ | 25٪ |
| گل به ازای دقیقه | 130.79 | 280.5 |
مقایسه آمار واردی در فصل گذشته و فصل جدید
شاگردان رانیری در کل در فاز تهاجمی به مشکل برخورده اند. حالا که روش کاری آنان زیر نظر این مربی ایتالیایی دیگر یک راز نیست، رقبا دارند با سبک آن ها سازگاری پیدا می کنند. برای نمونه یارگیری فشرده روی آمار دریبل های موفق روباه ها تاثیر گذاشته و آن را از رقم 11.32 به ازای هر مسابقه به 6.86 رسانده است.
تیم ها همچنین در تلاشند تا فضای پشت دفاع خود برای واردی و زوج او را محدودتر کنند. همین اقدام نا امید کننده موجب شده است تا شاگردان رانیری بیش از پیش به شوت از راه دور اقدام کنند. در فصل 17-2016 هیچ تیمی به اندازه لسترسیتی شوت از راه دور نزده است و جایگاه فعلی آن ها در این زمینه با آنچه که فصل گذشته در آن جای داشتند، تفاوت فاحشی را نشان می دهد.
| مکان شوتزنی | 2015-16 | رتبه در لیگ برتر | 2016-17 | رتبه در لیگ برتر |
| خارج از محوطه جریمه | 36٪ | 17 | 51٪ | 1 |
| به فاصله 7 الی 18 یاردی دروازه | 55٪ | 4 | 44٪ | 19 |
| در شش یاردی محوطه جریمه | 9٪ | 3 | 5٪ | 16 |
لستر از کجا شوت می زند؟
کوستا روی دور
در سوی مقابل کوستا دارد از تجدید حیاتش در چلسی لذت می برد. به واسطه خوی تهاجمی فعلی اش، این مهاجم اسپانیایی بیش از زمانی که در سال 2014 پا به استمفوردبریج گذاشت برای تخریب مدافعان اشتها دارد. او نسبت به فصل قبل تقریبا در تمامی زمینه ها رشد کرده است، به ویژه در تمام کنندگی اش.
دقت شوت کوستا از 52.8 به 72.2 درصد رسیده است و موقعیت زایی وی نیز از 23 درصدی که در فصل قبل بود، به 33 درصد رسیده است. در میان دو مهاجم نوکی که در استمفوردبریج رو به روی هم قرار خواهند گرفت، این یار اسپانیایی به طرز قابل توجه ای بهتر است.
ناکامی آمارتی در پر کردن جای خالی کانته
هنگامی که قهرمان فصل گذشته در تابستان انگولو کانته را به چلسی واگذار کرد می دانست که این انتقال می تواند بر روند بدون توپ تیمش تاثیر گذار باشد. این هراس کاملا به حقیقت تبدیل شد.
دنی درینک واتر در خط میانی با مهارت بازپس گیری توپ کانته که یک لیگ را روی دست خود می چرخاند توانست پایه گذاری بسیاری از پیروزی ها برای تیمش شود. نمایش او به نحوی بود که انگار آن ها به جای دو هافبک میانی، سه هافبک میانی دارند.
آمارتی در مقایسه با کانته در ازای هر بازی تنها 200 متر کمتر زمین را پوشش داده است اما این یار غنایی به اندازه او نتوانسته است که تیمش را به جلو براند و زمینه ساز موقعیت هایی برای تیمش شود.
| • | کانته در فصل گذشته | آمارتی در فصل جاری |
| کلیه تکل ها | 175 | 9 |
| میزان تکل به ازای هر بازی | 5.22 | 1.72 |
| کلیه قطع توپ ها | 156 | 7 |
| قطع توپ به میزان هر بازی | 4.65 | 1.33 |
مقایسه آماری دنیل آمارتی و انگولو کانته
جدول بالا داستان آن ها را برای ما بازگو می کند و اگرچه درینک واتر اینک بار تهاجمی تری را به دوش می کشد، اما میزان تکلش به ازای هر مسابقه را به بیش از چهار تکل رسانده و از این رو لستر سخت تر می تواند مالکیت توپ را برگرداند. برای تیمی که به ضد حملات علاقه بسیاری دارد، این مشکلی شگرف است.
از عقب به جلوی زمین، آن فشردگی پیشین حس نمی شود. با فشاری که بر وس مورگان و روبرت هوت وارد می شود، این دو لحظات راحتی را سپری نکرده اند و چسبیدن مدافعان به هم موجب شده تا رقبا آسان تر به پشت آن ها فرار کنند.
رانیری در ماه آگوست کانته را "غیر قابل جایگزینی" خطاب کرد. هنگامی که این هفته آن ها بار دیگر کنار هم جمع شوند بسیاری از طرفداران لستر آرزو خواهند کرد که ایکاش او باز هم همان لباس آبی قبلی را بر تن می کرد.
تهدید لستر روی ضربات ایستگاهی
با توجه به مشکلی که هم اینک لسترسیتی در زمینه خلق موقعیت با آن دست و پنجه نرم می کند، شاید رانیری بهره بردن از ضربات ایستگاهی را بهترین راه برای دستیابی به موفقیت در استمفوردبریج بداند.
تیم او در این فصل دو بار از روی توپ های مرده گلزنی کرده است: یکی گل مورگان برابر سوانزی در خانه و از روی یک ضربه کرنر و دیگری گل سلیمانی روی توپ متخصصانه ای که کریستین فوکس از روی ضربه ایستگاهی در دیار برابر برنلی در ورزشگاه کینگ پاور فرستاده بود.
اگرچه آن ها تا کنون از روی ضربات کرنر و ایستگاهی موقعیت های پر شماری را ایجاد نکرده اند (4 تا و یکی در خوش بینانه ترین حالت) با این حال روباه ها به موقعیت زایی خود فخر می فروشند. به ویژه از سلیمانی می توان به عنوان یک متخصص روی توپ های هوایی یاد کرد. هر سه گل او برای باشگاه جدیدش (که دو تای آن در لیگ برتر و یکی در لیگ قهرمانان اروپا بوده) از روی ضربات سر به ثمر رسیده اند و با شهرتش در این زمینه به فوتبال انگلستان گام نهاده است.
مورگان، سلیمانی و هوت سه بازیکن خطرناکی هستند که چلسی باید بر روی توپ های هوایی مراقب آن ها باشد. این خطری است که آن ها را نگران می کند چرا که تیم آنتونیو کونته پیش از این در خانه برابر وست هم یونایتد و لیورپول از روی ضربات شروع مجدد گل دریافت کرده است.
کریستین فوکس در زمینه ارسال پرتاب های دستی بلند هم مهارت دارد. در جریان دیدار برابر ساوتهمپتون در هفته هفتم لیگ برتر از همین راه توپ به تیرک دروازه قدیس ها برخورد کرد و البته نخستین گل تاریخ لسترسیتی در اروپا از همین راه و با ضربه مارک آلبرایتون در دیدار برابر کلوب بروخ در لیگ قهرمانان اروپا از راه رسید. این روزها پرتاب های بلند بسیاری را در لیگ برتر شاهد نیستیم اما موفقیت فوکس در این زمینه می توانداین گونه پرتاب ها را بار دیگر مد کند.
نگرش پایانی
این نبردی کلاسیک بین چینش 3-4-3 و 2-4-4 خواهد بود و این که ببینیم کدام چینش موفق می شود، جالب خواهد بود. چلسی هنوز در مراحل ابتدایی سازگاری با چینش جدیدش قرار دارد و لستر که با چینش خود هماهنگی خوبی به دست آورده می تواند در این زمینه از حریفش برتر ظاهر شود.
از دید تاکتیکی کابوس رانیری این خواهد بود که مدافعان کناری اش به وسیله بازیکنان خلاقی همچون ادن هازارد و ویلیان از جریان بازی خارج شوند و این امر به یاران کناری تیم میزبان اجازه دهد که خطوط کناری زمین را به دست بگیرند.
برای جلوگیری از این رخداد باید رابطه و هوشیاری بسیاری بین مدافعان و هافبک های میانی لسترسیتی سر بگیرد. آن ها باید خود را در خدمت پر کردن جاهای خالی قرار داده تا مدافعان کناری تیم شان از جریان بازی و پست خود خارج نشوند.
در کل زمین نبرد های جذابی سر خواهد گرفت: پیکار درینک واتر و کانته نبرد تن به تن جالبی خواهد شد، موقعیت های ایجاد شده از سوی محرز شاید مارکوس آلونسو تازه وارد را به سوی دروازه خودی عقب بنشاند و در طرف دیگر برای مورگان و هوت ضروری خواهد بود که با همکاری یکدیگر با کوستای آماده مواجه شوند. شاید بهترین راهکار همانند پیروزی اخیر آرسنال بر چلسی، تنگ تر کردن عرصه و قرار دادن یارانی با قدرت بدنی بسیار بالا کنار این مهاجم اسپانیایی باشد.
با شرایطی که هم اکنون در آن قرار دارد، آبی پوشان لندنی بازی را به عنوان مدعی آغاز می کنند اما با توجه به شکست های سنگین برابر لیورپول و منچستریونایتد، انتظار دارم مدافع عنوان قهرمانی مقاومت بیشتری از خود نشان دهد.
حالا وقت آن فرا رسیده که آن ها هماهنگی ای که سال قبل آن ها را دست نیافتنی کرد دوباره به دست آورند.
