اختصاصی طرفداری - یوونتوس موفق شده در 5 سال اخیر در ایتالیا سلطه کاملی بر دیگر تیم های این کشور داشته باشد. 5 اسکودتوی متوالی و دو کوپا ایتالیای متوالی باعث می شود هر چقدر هم بدبین باشیم، این تیم و عملکردش را تحسین کنیم. اولین اسکودتو پس از بازگشت از سری بی، در سال 2012 همراه با آنتونیو کونته و به سختی به دست آمد. آن زمان به جرات کونته و تیمش کار بسیار بزرگی انجام داده بودند. کونته توانست 2 سال دیگر نیز اسکودتو را فتح کند اما در اروپا موفق نبود. شاید کسی از تیم کونته با توجه به نفراتش انتظار قهرمانی در اروپا را نداشت. تابستان 2014، کونته از مدیران یوونتوس خواهان تقویت نفرات یوونتوس شد تا بتواند در اروپا بدرخشد اما وقتی که دید خبری از خریدهای گران قیمت نیست، از این تیم جدا شد و مربیگری تیم ملی ایتالیا را بر عهده گرفت.
در میان تعجب، مکس الگری، سرمربی اخراجی میلان انتخاب اول مدیران یوونتوس برای جانشینی کونته بود. در ابتدا، جو خوبی از سوی هواداران برای الگری فراهم نشد اما او نشان داد که انتخاب خوبی بوده است. الگری در اولین فصل حضورش در یوونتوس، این تیم را قهرمان سری آ و قهرمان کوپا ایتالیا شد و این تیم را به فینال لیگ قهرمانان رساند. در پایان فصل، ستاره های بزرگی مانند توز، پیرلو و ویدال از این تیم جدا شدند و الگری پس از شروع ضعیف در سری آ، توانست باز هم قهرمانی در ایتالیا را جشن بگیرد.
تابستان گذشته یوونتوس بهترین بازیکنان رم و ناپولی یعنی پیانیچ و هیگواین را خریداری کرد. در نگاهی دیگر، بهترین گلزن و بهترین پاسور سری آ به یوونتوس اضافه شدند. دنی آلوز پس از 8 سال افتخار آفرینی با بارسلونا و چندین سال قرار گرفتن در لیست بهترین مدافع راست جهان، به این تیم پیوست. بن عطیه برای تقویت خط دفاع و مارکو پیاتسا یکی از بهترین استعدادهای خط حمله اروپا برای پر کردن جای سیمونه زاتزا آمدند.
حالا هواداران یوونتوس، تنها قهرمانی در سری آ را نمی خواهند و به گواه اکثر کارشناسان اروپا و ایتالیا، این تیم مدعی اروپا است و حتی ستاره هایی که در تابستان به این تیم اضافه شدند، با این هدف به تورین آمدند. همه منتظر یک پیروزی خانگی در مقابل سویا بودند تا یوونتوس نشان دهد، برای قهرمانی در اروپا حاضر است اما در میان تعجب، الگری پیش از بازی گفت:
مردم می گویند اولویت اصلی یوونتوس لیگ قهرمانان است. گرچه سعی می کنیم تا پایان پیش برویم اما نسبت به سال های گذشته شانس بیشتری نداریم. اولویت اصلی ما فتح ششمین اسکودتوی پیاپی است. می خواهیم تاریخ سازی کنیم.
تعجب بیشتر زمانی بود که یوونتوس در خانه در مقابله با سویا، پیانیچ و ساندرو را روی نیمکت گذاشت و به آساموا و اورا بازی داد. یک ترکیب کاملا تدافعی. حین بازی مقابل سویا، یوونتوس در خانه کمتر به پرس و فشار در زمین حریف دست می زد و در نیمه اول سویا به راحتی در میانه زمین خودی و میانه میدان توپ را به گردش در می آورد. با اینکه شانس های گلزنی وجود داشتند، اما اکثر آنها در نیمه اول به دلیل از دست دادن توپ بازیکنان سویا در میانه میدان و ایجاد ضد حمله بود. یووه هرگز نتوانست در نیمه اول فشار بیاورد. در دقیقه 70 تازه الگری ساندرو و پیانیچ را به میدان آورد و تاثیر این دو بازیکن را به وضوح مشاهده کردیم. بازی کاملا یک طرفه در زمین سویا دنبال شد و یوونتوس همه کار کرد به جز گل زدن. اما آیا اگر از ابتدا این ترکیب به زمین وارد می شد، در 90 دقیقه نیز یووه با چنین فشاری روی دروازه سویا، نمی توانست گل بزند؟ شاید یک پیروزی آسان، با ترکیب عجیب و محتاطانه الگری، تبدیل به یک تساوی 0-0 نا امید کننده شد. پس از بازی الگری گفت:
با توجه به پرسینگ سویا مسابقه دشواری را سپری کردیم، هرچند که در نیمه دوم بازی متفاوتی به نمایش گذاشتیم. ما قادر به کسب پیروزی نبودیم...کوادوو آساموا در زمان دفاع به ما چیزهای بیشتری می دهد.
نکته دیگر این بود که یوونتوس در زمین حریف فشار و پرس وارد نمی کرد و بلافاصله با از دست دادن توپ، به زمین خودی بر می گشت تا دفاع کند. با تمام احترامی که برای سویا قائل هستیم، گویی تیم الگری مقابل بایرن مونیخ یا بارسلونا بازی می کرد و همین اندازه ترس گل خوردن داشت. تنها بازیکنانی که پرس انجام می دانند، دنی آلوز و هیگواین بودند(خریدهای جدید با نگرش متفاوت) و آنها هم به دلیل اینکه از سوی سایر بازیکنان حمایت نمی شدند، موفق نبودند. با توجه به اینکه از ترکیب اولیه تا نحوه نگرش به بازی، این پیام به هواداران منتقل می شد که یوونتوس آمده تا گل نخورد و بعد گل بزند در حالی که از دقیقه 70 دیدیم که یووه می توانست حاکم بی چون و چرای زمین باشد.
فراموش نکنیم فصل گذشته، یوونتوس با شکست 1-0 مقابل سویا، تیم دوم گروهش شد و مجبور شد در همان مرحله یک هشتم به مصاف بایرن مونیخ قدرتمند برود. این در حالی بود که تیم اول یعنی منچستر سیتی، تازه در مرحله نیمه نهایی به یک درجه یک اروپایی مانند رئال مادرید برخورد کرد. یوونتوس منچسترسیتی را در دو بازی رفت و برگشت شکست داده بود اما پشت سر آنها قرار گرفت. یعنی یوونتوس می توانست صاحب همان قرعه نسبتا آسانی شود که فصل گذشته آنها را به فینال رسانده بود اما یک بازی توام با ترس و نتیجه گرا، باعث شد بیانکونری مقابل سویا، با یک گل شکست بخورد. این ترس سرمربی یوونتوس را در دیدار برگشت کوپا ایتالیا مقابل اینتر در سن سیرو نیز دیدم. زمانی که یووه 3-0 در دور رفت پیروز شده بود و با یک بازی محتاطانه، 3-0 مقابل اینتر شکست خورد و به سختی به دور بعد صعود کرد.
امسال مدعیان اصلی لیگ قهرمانان در کنار یوونتوس، رئال مادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ و منچستر سیتی هستند و مکس الگری نشان داده مربی بسیار با دانشی است که در دیدار مقابل تیم های بزرگ برای تک تک دقایق بازی برنامه دارد. این را وقتی میلان را قهرمان ایتالیا کرد و یوونتوس را به فینال اروپا رساند، ثابت کرد. اما برای قهرمانی در اروپا شما به فاکتور شانس، و قرعه آسان هم نیاز دارید و بهترین راه برای قرعه آسان، اول شدن در گروهتان است. باید در بازی با تیم هایی که قدرت بیشتری از آنها دارید، حتما پیروز شوید. درست است که اگر تیمی بخواهد قهرمان شود، باید بالاخره یک تیم بزرگ را شکست دهد اما قرار گرفتن مقابل یک تیم بزرگ در مرحله یک هشتم تا نیمه نهایی از خیلی جهات بسیار متفاوت است. از نظر اقتصادی شما حدود 20 میلیون یورو ضرر خواهید کرد و از نظر انگیزشی، در دیدار نیمه نهایی می دانید که قرار است در فینال بازی کنید!
نکته بعد استفاده از سیستم 3-5-2 است. درست است که این سیستم، برای یوونتوس 5 سال جواب داده است اما مکس الگری خیلی بهتر از ما می داند که مهم ترین اصل در انتخاب سیستم، آگاهی از امکانات است. اگر شما سه مهاجم آماده و دو هافبک آماده دارید، پس سیستمتان را تغییر دهید! حداقل تا ژانویه که یک هافبک جدید به ترکیب اضافه شود و یا مارکیزیو به ترکیب بازگردد، لزومی ندارد به خاطر سیستم 3-5-2، از بین 5 بازیکن هجومی خوب شما یعنی کوادرادو، هیگواین، مانژوکیچ، پیاتسا و دیبالا فقط 2 بازیکن بتوانند بازی کنند. آن هم زمانی که با مصدومیت مارکیزیو از فقر هافبک توانا رنج می برید. الگری می توانست تیمش را 4-2-3-1 یا 4-3-3 وارد زمین کند و از لمینا و آساموا چشم پوشی کند و پیانیچ و خدیرا را به عنوان دو هافبک مرکزی به بازی بگیرد.
یوونتوس ترکیب بسیار خوبی دارد و آماده است تا با هر قدرتی در اروپا رقابت کند اما شاید در دیدار مقابل سویا، تنها کسی در دنیا که ترجیح می داد الکس ساندرو و میرالم پیانیچ را روی نیمکت بنشاند و به آساموا و اورا بازی دهد، الگری بود و پیروزی مقابل سویا با توجه به گروه نسبتا آسان یوونتوس، می توانست حکم صعود به عنوان تیم اول گروه را از اکنون امضا کند.
