طرفداری - به مناسبت حضور چلسی به عنوان اولین قهرمان اروپا که در مرحله گروهی از دور لیگ قهرمانان کنار رفته است، در لیگ اروپا، نگاهی خواهیم انداخت به دیگر فینالیست هایی که موفق به حضور در مراحل بالاتر لیگ قهرمانان/ جام باشگاه های اروپا نشده اند. این مقاله از سایت ESPN ترجمه شده است.
رئال مادرید (61-1960)
بعد از پنج سال تکیه بر اریکه فوتبال اروپا، سپیدپوشان مادریدی در دور اول جام باشگاه های اروپا به دست رقیب آبی و اناری پوششان حذف شدند. بارسا در مجموع بازی های رفت و برگشت موفق به برد 4-3 شد.
خروج رئال از دور رقابت ها بدون حاشیه نبود. در بازی رفت که با نتیجه 2-2 خاتمه یافت، پنالتی مشکوکی به نفع رئال اعلام شده بود. در بازی برگشت که در نیوکمپ برگزار می شد، رئال تیم بهتری به نظر می رسید اما سه گل آن ها توسط داور مردود اعلام شد. این امر باعث شد تا سانتیاگو برنابئو مدیر باشگاه رئال، داور را بهترین بازیکن بارسا بخواند.
بارسا پس از این برد تا فینال پیش رفت اما در مقاب بنفیکا بلا گوتمن کاری از پیش نبرد و بازنده شد.
رئال مادرید (63-1962)
مادرید از شکست سال 60-61 درس گرفت و سال بعد به فینال رسید و با شکست بنفیکا موفق به کسب جامی دیگر شد اما تیم رویایی که سانتیاگو برنابئو چیده بود پیر شده بود و ستارگانش آلفردو دی استفانو و فرانس پوشکاش در میانه دهه چهارم زندگی شان بودند.
بعد از تساوی 3-3 در بازی رفت مقابل اندرلخت، مادریدی ها در خانه توسط هوادارانشان هو شدند؛ در بازی برگشت آن ها با تک گل جف یوریون بازنده شدند و در راند اول کنار رفتند.
سلتیک (68-1967)
"شیرهای لیسبون" جاک استاین که سال قبل با تیمی که همه بازیکنانش جزی یک نفر در شعاع 16 کیلومتری پارک هد به دنیا آمده بودند، موفق به شکست اینتر هلنیو هررارا شده بودند با قرعه سختی روبرو شدند. آن ها مقابل دینامو کیف قرار گرفتند.
سلتیکی ها 1-2 در بازی خانگی شکست خوردند اما در بازی برگشت در حالی که ده نفره به بازی ادامه می دادند گلی را به ثمر رساندن که حساب کار در مجموع را به تساوی می رساند اما به دلیل قانون گل زده در خانه حریف که به تازگی به اجرا در آمده بود، مجبور به تلاش برای رسیدن به گل های بیشتر شدند، اما در دقیقه پایانی گلی را دریافت کردند و در مجموع دو دیدار با نتیجه 3-4 شکست خوردند.
فاینورد (71-1970)
سلتیک بار دیگر به فینال اروپا رسید ولی توسط فاینورد مغلوب شد. فاینوردی که تبدیل به اولین تیم هلندی قهرمان اروپا شد.
مدیر باشگاه رقیب، آیاکس پیش بینی کرده بود که فاینورد تا یک دهه آینده غیر قابل شکست خواهد بود و وقتی در قرعه کشی نام تیم کوچک یو تی آراد رومانی به عنوان رقیب این تیم در آمد، سرمربی فاینورد ارنست هاپل این احتمال را مطرح کرد که ممکن است در بازی خانگی این تیم رومانیایی دو رقمی شود.
اما بازی رفت که یک هفته پس از قهرمانی فاینورد در جام بین قاره ای برگزار شد، با نتیجه نا امید کننده 1-1 به پایان رسید. بازی برگشت که به خاطر عدم تجهیز ورزشگاه تیم رومانیایی به نور افکن در بعد ظهر برگزار می شد، با نتیجه 0-0 به پایان رسید و قهرمان اروپا به دلیل گل زده کمتر در خانه حریف حذف شد.
در دور دوم رقابت ها، آراد با شکست 6-1 مقابل ستاره سرخ بلگراد از مسابقات خداحافظی کرد.
آیاکس (74-1973)
پس از فاینورد این آیاکس بود که از حیثیت فوتبال هلند در اروپا به خوبی دفاع کرد و سه سال متوالی به قهرمانی رسید، اما دوران آن ها نیز به شکل مفتضحانه ای پایان یافت.
پس از اینکه در دور اول رقابت ها با قرعه استراحت مواجه شدند، در دور بعدی مقابل زسکا صوفیه ای قرار گرفتند که سال گذشته در همین مرحله موفق به شکست 6-1 آنان شده بودند. اما با انتقال یوهان کرویف به بارسا، آیاکس شبحی از آیاکس قدرتمند سابق بود. آن ها در دوبازی رفت و برگشت 2-1 شکست خوردند و حذف شدند.
بروخه (79-1978)
بروخه با شکست اتلتیکو مادرید و یووه به فینال اروپا رسید و در آن جا از لیورپول شکست خورد و به مقام دومی قناعت کرد درست همانند فینال جام یوفا سال 76.
آن ها در دور اول مقابل ویسلا کراکو لهستان در مجموع 403 شکست خوردند، این نتیجه به همراه چند نتیجه ضعیف دیگر باعث شد تا مسئولین این تیم ارنست هاپل افسانه ای را برکنار کنند و بدین سان دوران درخشان این تیم به پایان رسید.
لیورپول (79-1978)
لیورپول که برای دو سال متوالی قهرمان اروپا شده بود در سال سوم رقیب سختی به نام ناتینگهام فارست را مقابل خویش داشت. فارست برایان کلاف که قبل از این در رقابت های داخلی موی دماغ لیورپول بزرگ شده بود و پوزه این تیم را به خاک مالیده بود، در مجموع 2-0 بر لیورپول غلبه کرد و تمامی مسیر تا خط پایان را نیز با قدرت طی کرد و در نهایت قهرمان اروپا شد.
کلاف پر سر و صدا به شکل عجیبی درباره این برد سکوت اختیار کرد و پس از هیچ کدام از دو دیدار در کنفرانس مطبوعاتی حاضر نشد که با تذکر یوفا به او همراه شد. اما باب پیسلی پیش بینی کرده بود که این دیدار سخت ترین امتحان فارست خواهد بود.
پیسلی درست پیش بینی کرده بود، علاوه بر بروخه و لیورپول، یوونتوس و رئال مادرید که از مدعیان درجه اول قهرمانی محسوب می شدند توسط رنجرز و گراس هاپرز حذف شدند و دو تیم نه چندان مدعی فارست و مالمو به فینال رسیدند.
ناتینگهام فارست (81-1980)
فارست دفاع از قهرمانی خویش را با برد یک بر صفر در 1980 مقابل هامبورگ آغاز کرد اما سلطه دو ساله آن ها پس از شکست مقابل زسکا صوفیه در سال بعد به پایان رسید.
برایان کلاف که به شدت از باخت ناراحت بود بعد از بازی چنین گفت: "من به شدت نا امیدم. ما به سختی شوتی به سمت دروازه آنان روانه کردیم. من می توانم سه هفته بر روی صندلیم بنشینم و همچنان نفهمم چه چیز اشتباه پیش رفت. ما چیزی در خط حمله نداشتیم، چیزی در میانه میدان نداشتیم و چیزی در دفاع هم نداشتیم. حتی نیمکت نشینان هم خوب عمل نکردند."
لیورپول آن سال به قهرمانی رسید.
هامبورگ (84-1983)
هامبورگ که در فینال سال گذشته موفق به برد بیانکونری ها شده بود، دور اول با قرعه استراحت روبرو شد اما این قرعه مساعد هم باعث نشد تا حذفی زودهنگام از دور رقابت ها نداشته باشد. دینامو بخارست که از طرف روزنامه تایمز به عنوان یکی از محبوب ترین تیم ها بین مربیان، به خاطر باخت های همیشگی در صحنه رقابت های اروپایی معرفی شده بود در بازی رفت موفق به برد 3-0 قهرمان اروپا شد.
بحران مصدومیت گریبان گیر هامبورگ شده بود و ارنست هاپل، مربی این تیم برای بازی برگشت نام تنها سه ذخیره را اعلام کرده بود. اما وقتی هامبورگ در کمتر از یک ساعت توانست 3-0 جلو بیافتد، ناگهان همه هامبورگ را در مرحله بعد می دیدند اما ارنست هاپل که سابقه حذف زود هنگام را در کارنامه خود بسیار می دید باید بهتر می دانست که ورق به سادگی بر می گردد و چنین هم شد، تیم رومانیایی در 5 دقیقه پایانی دو گل زد و هامبورگ را حذف کرد.
استوا بخارست (87-1986)
استوا بخارست اولین تیم از شرق اروپا بود که موفق به قهرمانی در جام باشگاه های اروپا گشت، آن ها در سال 86 با شکست بارسا در ضربات پنالتی به این مهم دست یافتند. آن ها در نیمه نهایی مقابل اندرلخت که کارشناسان شانس بیشتری برایش قائل بودند به برتری مجموع 3-1 دست یافتند.
اما در فصل بعد نوبت به بلژیکی ها بود تا انتقام گیرند؛ پس از استراحت در دور اول، استوا با رقابت های اروپایی را با باخت 3-0 مقابل اندرلخت شروع کرد و در مجموع 3-1 حذف شد.
اما آن ها نشان دادند که حذف آنان تنها یک اتفاق بوده است؛ آن ها از آگوست 86 به مدت 104 بازی در لیگ داخلی شکست نخوردند و به نیمه نهایی سال 88 و فینال 89 جام باشگاه های اروپا رسیدند.
منچستر یونایتد (12-2011)
منچستر یونایتد که سه بار در چهار سال گذشته موفق به رسیدن به فینال شده بود، وداعی زودهنگام با لیگ قهرمانان 12-2011 داشت. آن ها نتوانستند از گروهی متشکل از بنفیکا، بازل و اتلل گالاتی صعود کنند.
فرگی که از بازی دادن به تیمی ضعیف تر در نیمه نهایی سال قبل مقابل شالکه مشعوف بود، این رویه را در بازی های گروهی آن سال نیز پی گرفت، اما در مجموع 6 بازی گروهی آن ها تنها موفق به برد در برابر گالاتی شدند.
