اختصاصی طرفداری- آلبرت انیشتین در جمله معروفی گفته است:" نشانه بارز هوش، دانش نیست، خیال پردازی است." اما برای آقای زمین تنیس که هیچگاه خودش را بزرگتر از این ورزش ندانست احتیاج به هیچ نشانه ای نیست. او خود هوش، خود خیال و خود دانش است. او خود تعریف کننده است. حالا آقای اسطوره 35 ساله شده است. آرام تر، با حوصله تر و کمی خسته تر. پس از 18 سال بازی حرفه ای حالا کینگ راجر کم کم پایان این مسیر پر و فراز و نشیب را می بیند. زود یا دیر او راکتش هایش را دستمال خواهد کشید، در پکش قرار خواهد داد، در انتهای کمدش خواهد گذاشت و خود را بازنشست خواهد کرد اما خیلی ها، چه آن ها که تنیس دیده اند و چه آن ها که تنیس ندیده اند، می دانند راجر فدرر همیشه خواهد بود حتی در خیال .
فدرر که 302 هفته رنک شماره 1 جهان تنیس بود در بیمارستانی در شهر بازل سوئیس متولد شد. پدرش اهل سوئیس بود و مادرش متولد آفریقای جنوبی. او یک خواهر به نام دیانا دارد و تابعیت هر دو کشور سوئیس و آفریقای جنوبی را دارد. فدرر به خاطر محل تولد و بزرگ شدنش به چند زبان می تواند صحبت کند. از دوران کودکی طرفدار تیم بازل سوئیس بود. در آن دوران بدمینتون و بسکتبال هم بازی می کرد.
نکته جالب دیگر در مورد فدرر، همسر اوست. میرکا واورینچ، تنیسور سابق بانوان سوئیس است. آن ها همدیگر را در جریان المپیک 2000 سیدنی ملاقات کردند. این دو در 11 آوریل سال 2009 در نزدیک بازل در حضور جمعی از دوستان نزدیک و خانواده هایشان باهم ازدواج کردند. حتی فرزندان او هم مانند خودش دوست داشتنی و جالب هستند. او در سال 2009 صاحب دو دختر دو قلو شد و در سال 2014 صاحب دو پسر دو قلو.
فدرر در کار های خیریه هم نقش پررنگی داشته است. از سال ها قبل او خیریه ای برای کمک به کودکان برای تحصیل و پیشرفت داشته است و این کار های خیریه را در محل تولدش مادرش، کشور آفریقای جنوبی هم ادامه داده است. در سال 2010 هم کمپینی برای کمک به زلزله زدگان هائیتی ترتیب داد.
گام اصلی فدرر برای ورود به جمع بزرگان از ویمبلدون برداشته شد جایی که در قسمت تنیس جوانان در هر دو قسمت دوبل و انفرادی در سال 1998 به قهرمانی رسید. راج اولین بار در 20 سپتامبر 1999 به جمع 100 تنیسور جهان وارد شد و اولین فینالش را در تورنمنت مارسی 2000 تجربه کرد اما به حریف سوئیسی بازی را واگذار کرد. برای بردن اولین افتخار انفرادی اش به یکسال زمان نیاز داشت. در تورنمنت میلان سال 2001 اولین افتخارش را کسب کرد. در ویمبلدون 2001 کار بزرگی انجام داد و پیتر سپراس، اسطوره اش را شکست داد و به یک چهارم رسید. سال بعد اولین تورنمنت مسترزش را برد. او مارات سافین را در هامبورگ شکست داد و برای اولین وارد 10 رنک اول تنیسور جهان شد. در بازه 4 ساله 98 تا 2002 در 10 فینال حضور داشت و 4 بار قهرمان شد.
مارات سافین در مورد او گفته است:" قطعا او بهترین تنیسور تاریخ است. بعضی بازیکنان فیزیک خوبی دارند، بعضی ذهن قدرتمندی دارند و بعضی تکنیک بالایی دارند اما فدرر همه آن ها را با هم دارد. او هیچ نقطه ضعفی ندارد."
قهرمانی راجر فدرر در بخش جوانان ویمبلدون
اما سال 2003 سالی که دنیا به نشانه احترام به راجر فدرر ایستاد و کلاه از سر برداشت. اولین گرند اسلم را در همان سال برد. او ویمبلدون 2003 را برد. مقاله کامل این تورنمنت را اینجا بخوانید.
سال 2006 بهترین فصل راجر فدرر بود. حتی استفن تیگنور، سردبیر سایت تنیس دات کام این فصل را دومین فصل برتر تنیسور های تاریخ بعد از فصل 1969 راد لاور افسانه ای قرار داد. او 12 قهرمانی به دست آورد و رکورد افسانه ای 92 برد و 5 باخت را ثبت کرد. در آن سال او به فینال هر 4 گرند اسلم رسید و در سه تای آن ها قهرمان شد. او اولین تنیسور مرد بعد از راد لاور در سال 1969 بود که در یکسال به فینال هر 4 گرند اسلم رسیده است. سال 2008 همراه با یک بیماری عفونی برای فدرر بود. در انتهای آن سال با بهبودی بیماری اش قهرمان گرند اسلم یو اس اوپن شد. اما با وجود بیماری به فینال ویمبلدون و رولاند گاروس رسید و در نیمه نهایی اوپن استرالیا هم بازی کرد.
سال 2008 فدرر به همراه واورینکا در بخش دوبل المپیک مدال طلا را به گردن آویخت اما در بخش انفرادی در یک چهارم حذف شد. در سال 2009 او رکورد عجیبی ثبت کرد با قهرمانی در ویمبلدون، 15 مین قهرمانی اش در گرند اسلم ها را جشن گرفت اما صبر کنید این آخر کار نیست. در سال 2011 در تورنمنت رولاند گاروس به 43 بازی بدون شکست نوواک جوکوویچ در نیمه نهایی پایان داد. در سال 2011 در نظرخواهی در آفریقای جنوبی او بعد از نلسون ماندلا به عنوان دومین فرد قابل اعتماد و قابل احترام انتخاب شد. در تورنمنت ازلی و ابدی اش در سال 2012 در فینال اندی ماری را شکست داد و برای هفتمین بار قدیمی ترین تورنمنت تنیس جهان را فتح کرد. بعد از این راج گفت:" این دیوانه کننده است من به رکورد پیتر سمپراس که اسطوره من است، رسیدم. این دیوانه کننده است." بعد از این فدرر دوباره رنک شماره 1 شد. 4 هفته بعد در همان زمین که برای بار هفتم ویمبلدون را فتح کرده بود بار دیگر به مصاف اندی ماری رفت این بار در فینال المپیک 2012. اما فدرر تسلیم شد.
قهرمانی راجر فدرر در دوبل المپیک 2008 به همراه واورینکا
سال 2013 آغاز سریال مصدومیت های فدرر او بود. او از ناحیه پشت دچار مشکل شد و حتی تا رنک 6 هم سقوط کرد. مهم ترین اتفاق سال 2014 شاید برای فدرر تعویض نوع راکتش برای اولین بار بود. در همان سال از ریاست شواری بازیکنان ATP که از سال 2008 در آن مسند بود استعفا داد. در پایان سال با وجود مصدومیت برای سوئیس در دیوس کاپ به میدان رفت و موجبات قهرمانی این کشور را فراهم آورد.
در همان ابتدای سال 2015، 1000 مین بردش را به دست آورد. در ادامه سال نایب قهرمان ویمبلدون و یو اس اوپن هم شد. اما سال 2016 بدترین سال دوران ورزشی راج بود. سال را با تورنمنت بریزبین آغاز کرد اما آن هم همراه با سرماخوردگی بود. در نیمه نهایی اوپن استرالیا به جوکوویچ باخت و روز بعدش از ناحیه زانو مصدوم شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت. برای تورنمنت میامی بازگشت اما آن مسابقات را به خاطر سرما خوردگی شدید از دست داد. در ادامه تورنمنت مادرید را هم به خاطر مصدومیت از دست داد. در ادامه سال از رولاند گاروس هم انصراف داد. تا پایانی به 65 دوره حضورش در تورنمنت های اصلی گرند اسلم از سال 2000 باشد. در تنیس ویمبلدون 2016 هم در نیمه نهایی به میلوش رائونیچ باخت. اما 26 جولای یکی از بدترین روز زندگی فدرر بود او رسما اعلام کرد که به خاطر مصدومیت از ناحیه زانو در المپیک 2016 شرکت نخواهد کرد. فدرر خود گفته است که از هیچکس نمی ترسد اما به همه احترام می گذارد اما شاید پس از سال 2016 و شاید پس از اتمام سال ها دویدن در کورت تنیس از مصدومیت بترسد و دیگر احترامی برای این حریفش قائل نباشد.
راجر فدرر در نیمه نهایی ویمبلدون 2016
او تنها تنیسوری است که 17 بار قهرمان گرند اسلم ها شده است. او تنها تنیسوری است که 10 بار متوالی به فینال گرند اسلم ها رسیده است. او تنها ورزشکاری است که 4 سال متوالی جایزه لاروس را برده است. او 302 هفته برترین تنیسور دنیا بوده است که 237 هفته به صورت متوالی بوده است و چندین رکورد شگفت آور دیگر. او 27 بار به فینال گرند اسلم رسید و 17 بار قهرمان شد.
اشک های راجر فدرر پس از قهرمانی در استرالیا اوپن 2006
راجر فدرر در جمله ای معروف گفته است:" شما هیچوقت نمی توانید از خود این بازی بزرگ تر شوید این چیزی است که همیشه باید به یاد داشته باشید." اما او بزرگ تر از این ورزش است چون خیلی ها تنیس ندیده اند اما او را می شناسند. این یعنی نشانه تعریف هوش است. این خود خود خیال پردازی مورد علاقه انیشتین است.
