در نوامبر سال 1908 باشگاه بارسلونا با تمامی 38 عضو خود دچار کشمکش برای برگزیدن فردی به عنوان ریاست باشگاه شد به صورتی که همگی از قبول آن انصراف می دادند تا اینکه خوان گمپر به عنوان اولین رئیس باشگاه بارسلونا، 9 سال پس از تاسیس در سال 1899 منصوب شد. این انتصاب مرحله جدیدی را در تاریخ باشگاه بارسلونا رقم زد به صورتی که موقعیت باشگاه بارسلونا را به عنوان یک باشگاه برای چشم انداز فوتبالی جوانان و جایگاه اجتماعی شهر و در کشور اسپانیا تثبیت کرد.
در این بین، تعدادی از شروط در این فرآیند برگزیدن ریاست باشگاه نقش ایفا کردند از جمله تقویت باشگاه جهت رشد مداوم اعضای (بازیکنان ورودی به باشگاه) خود، تدوین کردن مجددا قوانین و خرید یک زمین فوتبال برای اولین بار برای باشگاه بارسلونا تا باشگاه شکلی رسمی تر و قانون مند تر به خود بگیرد. در همان زمان، طیف وسیعی از موفقیت های ورزشی در تمامی رشته ها و رشد شناخت از ورزش فوتبال توسط مردم با دیدن بازیکنان توسعه یافته، باعث شد تا فوتبال نیز بین مردم کاتالونیا به یک ورزش حرفه ای و قابل احترام تبدیل گردد.
باشگاه در طی یک سال یعنی از زمان منصوب شدن گمپر به عنوان رئیس در در طی یک سال به قدری رشد سریعی داشت که تعداد اعضای باشگاه از 38 به 201 نفر افزایش یافت و در ادامه، در کمتر از ده سال، تعداد نفراتی که عضو باشگاه بارسلونا شده بودند به 2973 نفر رسید. بنابراین ده ساله دوم باشگاه بارسلونا یعنی از 1909 تا 1919 را می توان به عنوان دهه مستحکم شدن پایه های باشگاه تعریف کرد چون باعث شد تا فوتبال بارسلونا در سرتاسر کاتالونیا به عنوان یک نماد ارزشی تعریف گردد.
بنابراین این اتفاق مهم در ده ساله دوم باشگاه بارسلونا، برای اعضای اولیه به ویژه خوان گمپر که از سوئیس مهاجرت کرده بود، فراتر از رویا به شمار می رفت چون او توانست، فوتبال را از سوئیس به بارسلونا انتقال دهد و به همین دلیل، هم اکنون تا این حد فردی بزرگ و کلیدی درتاریخ باشگاه به شمار می رود. گمپر بسیار خوشحال بود، چون زمانی که او در سال 1899 ایده خود را در مجله ای چاپ نمود که در قسمت اول بیان کردیم، هرگز فکرش را نمی کرد که بتواند فوتبال را به نام خود در بارسلونا و در ادامه در کاتالونیا محبوب نماید.
اولین زمین فوتبال رسمی به اسم باشگاه بارسلونا
زمین های فوتبال Carrer de la Indústria به عنوان اولین زمین باشگاه بارسلونا در تاریخ 14 مارس 1909 به عنوان زمین رسمی نام گرفت و افتتاح شد. طرح ایجاد جایگاه برای هواداران، ظرفیت اولیه زمین را به 6000 نفر رساند. هواداران بارسلونا نیز با نام مستعار “culers” آن را به هوادارانی نسبت می دادند که در بالاترین ردیف جایگاه می نشستند که معنی "افراد ستیزه جو" می داد.
اولین عنوان های ملی و بین المللی باشگاه بارسلونا
در بین سال های 1910 تا 1913 باشگاه بارسلونا موفق به فتح یک سری از عناوین قهرمانی با ارزش شد. در طول چهار فصلی که بین این سال ها برگزار شد، باشگاه بارسلونا موفق به فتح جام حذفی اسپانیا یا همان جام پادشاهی اسپانیا گشت و 4 عنوان قهرمانی Pyrenees Cup را نیز کسب کرد که اولین تورنومنت بین المللی باشگاهی بود که بارسلونا در آن شرکت می کرد که تیم هایی از کاتالونیا، کشور باسک و جنوب فرانسه در آن شرکت می کردند و به رقابت می پرداختند.
بنابراین با افتخار آفرینی های مردان فوتبالیست و ورزشکار ماهر بارسلونا، در حین رژه قهرمانی در شهر در فتح اولین عناوین های قهرمانی، باعث شد تا مردم از این پیروزی ها استقبال کنند تا همانگونه که بیان شد، تاثیر فوق العاده ای روی افزایش تعداد اعضای باشگاه داشته باشد. در تصویر مشخص شده در زیر، بازیکنان بارسلونا پس از شکست دادن رئال مادرید در جام حذفی اسپانیا، در ایستگاه Passeig de Gràcia مورد استقبال مردم قرار گرفتند و در ادامه جشن شام نیز در باشگاه بارسلونا برگزار شد.
نکته جالب اینجا بود که بعدها، در مرکز شهر بارسلونا مکانی برای اعلام نتایج فوتبال ایجاد گردید تا طرفداران در آن مکان تجمع کنند و جشن پیروزی را برگزار نمایند.
1910، لوگویی که ماندگار باقی ماند
پس از طراحی لوگوی اولیه که نمادی از شهر بود، در سال 1910 باشگاه رقابتی را برای طراحی لوگوی جدید برگزار نمود و در نهایت با تغییرات جزئی، نشان باشگاه بارسلونا از آن زمان تا کنون به صورت زیر است که کارلوس کومامالا بازیکن بارسلونا آن را طراحی کرده بود. این نشان نماد هویت باشگاه به شمار می رود به صورتی که از نشان صلیب و پرچم کاتالونیا در بالای لوگو، سه حرف F.C.B در مرکز به عنوان مخفف اسم باشگاه و چهار نوار آبی و سه نوار قرمز در پایین آن به همراه یک توپ در طراحی آن استفاده شد.
کارلوس کومامالا بازیکن و طراح لوگوی باشگاه بارسلونا
او متولد شهر مادرید در سال 1887 میلادی بود و با طول عمری دراز مدت در سال 1976 در شهر بارسلون درگذشت. او گلزنی قهار بود. با داشتن پدری از جزایر قناری و مادری از باسک او در مادرید به دنیا آمد اما افتخار را برای مردم کاتالونیا به ارمغان آورد. در توصیف او علاوه بر مهاجمی بزرگ، فردی با شخصیتی منحصر به فرد نیز بیان شده است. او پس از بازی برای بارسلونا بین سال های 1909 تا 1911 مدیر باشگاه شد و پس از آن به باشگاهی ایرلندی Galeno and Universitario رفت و در آن جا از انجام ورزش های راگبی، شنا و کار روزنامه نگاری لذت برد. او همچنین بعدها رئیس فدراسیون ژیمناستیک کاتالونیا و پزشکی مشهور در زمینه ورزش شد، کسی که لوگوی ماندگار بارسلونا را نیز طراحی کرد و برنده مسابقه عمومی طراحی لوگوی باشگاه در سال 1910 شد.
سال 1912: اولین بازی گلزن افسانه ای باشگاه بارسلونا
پائولینیو آلکانتارا از فیلیپین، اولین بازی خود را در فصل 1911/12 آن هم تنها با 15 سال سن برای بارسلونا انجام داد. بدون شک او اولین بازیکن ستاره تاریخ باشگاه است که بهترین گلزن باشگاه نیز به شمار می رود. او با به ثمر رساندن 369 گل در 357 بازی و حتی بیشتر از تعداد بازی های خود، نام خود را در تاریخ باشگاه ماندگار کرد. در توصیف او آمده است که ضربات او به قدری محکم بود که در بعضی مواقع تور دروازه را پاره می کرد و همیشه یک روسری سفید را به دور کمر خود گره می زد.
او متولد 1896 در کشور فیلیپین بود که در سال 1964 نیز در بارسلون درگذشت. او با ظاهر فریبنده و متفاوت خود نسبت به سایر بازیکنان بارسلونا، برای هواداران محبوب شده بود و در بیست سالگی در دوران حضور سامیتیر، زامورا، ساگی، پیه را و بسیاری از بازیکنان دیگر ستاره باشگاه شده بود. یکی از بازی های ماندگار او به 30 آوریل 1922 باز می گردد که در دیدار تیم ملی اسپانیا مقابل فرانسه ، شوت سنگین او با عبور از تور دروازه برای سال ها در ذهن کودکان و نسل های جدید شهر بارسلون و اسپانیا حک شده بود.
او پس از اولین بازی خود برای بارسلونا در سال 1912، کفش های خود را در 5 جولای سال 1927 آویخت و به سمت پزشکی روی آورد. با این حال این خداحافظی کلی او از فوتبال نبود چون بین سال های 1931 تا 1934 در هیئت مدیره باشگاه عضویت داشت.
آبی اناری ها در طول این مدت، 8 عنوان قهرمانی کاتالونیا را به دست آوردند که این سلطه از فصل 1908/09 آغاز شد. بارسلونا حتی در طول مسابقات قهرمانی کاتالونیا در فصل 1909/10، یک دیدار را نیز واگذار نکرد و در تمامی دیدارهای خود پیروز شد.
رامون تورالبا لاراز
او افسانه ای دیگر از باشگاه بارسلونا بین دهه دوم و سوم بود که تصمیم گرفتیم تا بابت پیوستن به باشگاه در سال 1914 او را در قسمت دوم تاریخچه باشگاه قرار دهیم. او تا سال 1928 در بارسلونا باقی ماند و به عنوان هافبک با به ثمر رساندن 16 گل در 475 بازی، یکی از افسانه های باشگاه بارسلونا به شمار می رود که 15 عنوان قهرمانی را به همراه آبی اناری ها فتح کرد. 5 قهرمانی در جام حذفی اسپانیا و 10 قهرمانی در کاتالونیا که در طول دوران حضور خود دو گانه های زیادی را فتح کرد.
او با همکاری سانچو و سامیتیر در میانه میدان نقش هافبک تدافعی را بر عهده می گرفت و تیم را رو به جلو هدایت می کرد. در توصیف مردم آن زمان، این مثلث خط میانی از بهترین زوج های تاریخ بارسلونا به شمار می رفت و تا مدتی این عقیده پابرجا باقی مانده بود. او از فصل 1914/15 تا 1924/25 عضوی ثابت از ترکیب اولیه بارسلونا بود و در سن سی سالگی در فصل 1924/25 موفق شد تا 42 بازی را در طول فصل انجام دهد و او از توان بدنی بالایی برخوردار بود. رامون متولد سال 1895 در آردیسا از شهر زاراگوزا بود که در سال 1986 در مخیکو درگذشت.
اولین سرمربی رسمی باشگاه بارسلونا
جان بارو اولین سرمربی رسمی باشگاه بارسلونا در سال 1917 بود که 4 ماه پس از عقد قرارداد به زودی بابت فتح نکردن عنوان قهرمانی از کار اخراج شد تا جک گرینول هدایت او را برعهده بگیرد.
