رائول گونزالس: هنوز برای مربیگری من زود است

محمّد فیروزی 07/13/2016 - 16:09 مشاهده پروفایل

2,076 مشاهده / 11 دیدگاه

اسطوره باشگاه رئال مادرید روبرو خبرنگار AS نشسته است و از مسائل مختلفی حرف زده است.

طرفداری- رائول گونزالس بلانکو، اسطوره باشگاه رئال مادرید و تیم ملی‌ اسپانیا در مصاحبه‌ای مفصل به شرایط رئال مادرید، تیم ملی‌ و لالیگا پرداخته است که آن را با هم می‌‌خوانیم؛

رائول جدید چطور است؟

یک جور‌هایی‌ متفاوت. شاید آن نیرو بازیگری را در خود نداشته باشم اما پس از افتتاح دفتر لالیگا در نیویورک، یک چالش فوق العاده روبرو خود دارم. ما روی استراتژی‌های مختلفی که می‌‌توان با آن در بازار شمال آمریکا موفق بود کار می‌‌کنیم و همه می‌‌خواهند که در این زمینه کمک کنند.

آیا فوتبال واقعا در آمریکا توان رقابت با فوتبال آمریکایی‌، بیسبال و بسکتبال را دارد؟

همین الان هم فوتبال در سطح خود دارد رشد می‌‌کند. میانگین حضور تماشاگران در فصل گذشته MLS ۲۵ هزار نفر بود و ما تیم‌های در لیگ دسته دوم داریم که هر بازی ۴۵ هزار نفر را به خود جذب می‌‌کنند.

خورخه والدانو در مصاحبه‌ای اخیرا گفته بود که جهانی‌ شدن فوتبال، باعث شده است که سیستم جای استعداد را بگیرد. آیا شما با این صحبت موافقید؟

افراد زیادی در این ورزش هستند که دائما درگیر سیستم و نحوه بازی کستند. اول از همه مهم است که به استعداد‌های تیم خود فرصت دهید و به بازیکنان خلاق تیم بیشتر تکیه کنید. در حال حاضر فوتبال‌های زیادی برگزار می‌‌شود که بیشتر بازی آنها بر اساس ترس از نباختن است. وقتی‌ می‌‌بینم تیمی فقط می‌‌خواهد نبازد و برای برد تلاش نمی‌‌کند، من را اذیت می‌‌کند.

اتلتیکو و لستر با سبک خاص خود در فوتبال اروپا معروف شدند.

قطعا. هیچکس نمی‌‌تواند پیروزی‌های آنها را زیر سوال ببرد. چیزی که من می‌‌گویم این است که تیم‌های خوب در رسیدن به پتانسیل بالای خود ناتوان مانده اند. اتلتیکو درکی از فوتبال دارد که باعث رخ دادن نتایج خوبی‌ برای آنها در چند وقت اخیر شده است. حالا هواداران آنها هم به این تیم افتخار می‌‌کنند.

آیا ژاوی راست می‌‌گفت که تیم‌های بزرگ نباید شبیه اتلتیکو بازی کنند؟

هر شخص نظر خودش را دارد. در زمان حضور من، بردن برای ما در رئال مادرید کافی‌ نبود. ما مجبور بودیم با بازی خوب بازی‌ها را ببریم. اتلتیکو توانست بایرن و بارسلونا را به روش خود شکست دهد و در بازی میلان هم بسیار نزدیک به رئال مادرید بودند. اینکه آنها تیمی منسجم هستند، حقیقت دارد.

شما بیشتر به سبک گواردیولا تعلق خاطر دارید یا روش سیمئونه؟

رائول گونزالس بلانکو

من به تیم‌های تهاجمی علاقه دارم که از دقیقه اول تیم به سمت جلو پیش برود اما من گاهی‌ اوقات روش‌های رقابتی دیگر را هم می‌‌پسندم. به نظرم داشتن تعادل از ویژگی‌‌های مهم یک تیم خوب است.

پس...

مهم است که فوتبال هواداران را جذب کند. شما به بازی رئال مادرید و منچستر سیتی نگاه کنید. می‌‌توانستید حدس بزنید که هیچ کدام از دو تیم نمی‌‌خواهند ببازند.

آیا این حرف‌ها از دهان رائول گونزالس مربی‌ در میاید؟

این چیزی است که آشنا‌ها به من می‌‌گویند اما من هنوز تمام مدارک را نگرفته ام. از مربیگری در زمین بچه‌های کم سنّ و سال لذت می‌‌برم اما هنوز فکر می‌‌کنم نیاز دارم که بیشتر برای مربیگری آماده شوم.

پس رائول اگر یک روز مربی‌ شود، چطور بازی می‌‌کند؟

رائول گونزالس بلانکو

سخت است. البته بازی در چمپیونزلیگ مثل بازی برابر تیمی که در ته جدول است نیست.

شما گفته بودید که در زمان بازیگری احساس نمی‌‌کردید که زیدان بتواند مربی‌ بزرگی‌ شود. چرا؟

احساس آن زمان من بود. او دائما در پست‌های مختلف باشگاه کار کرد و زیر نظر آنچلوتی دستیار بود و بعد به کاستیا رفت. شاید این استعداد همیشه در او وجود داشته است. به نظر من از زمان سرمربیگری او، زیدان دائما در حال بهتر شدن است.

موفقیت او به چه دلیل بود؟

اعتماد به بازیکنان و تیم.

او آنچه که لازم است را دارد که بازیکنان به آن احترام بگذارند.

احتمال درست است. سال آینده امتحان جالبی‌ برای او خواهد بود. حالا او نقش اساسی‌ در آمادگی کل فصل تیم دارد.

۱۱ مربی‌ در ۱۳ سال؟ آیا تقصیر فلورنتینو است؟

بخش عظیمی‌ از این اتفاق به خاطر فلورنتینو است. رفتن مربیان سریع تر از گذشتن سال‌ها بوده است. در ۶ سال اول من با والدانو، ارنسیو، کاپلو، هاینکس، کاماچو و هیدینک کار کردم تا اینکه دل بوسکه آمد.

آیا فکر می‌‌کنید رئال مادرید بعد از رفتن دل بوسکه باخت؟

او به ما کمک کرد که پس از ۴ یا ۵ سال دوباره شرایط سامان بگیرد. این تصمیمی بود که گرفته شد و حالا وقتی‌ به عقب نگاه می‌‌کنیم شاید تصمیم غلطی بود. در فوتبال هم مثل زندگی‌ تصمیم‌ها گرفته می‌‌شود و باید به آینده فکر کنیم. او در تیم ملی‌ هم همین تجربه را داشت. او آنچه آراگونس ساخته بود را نگه داشت و پس از جام جهانی‌ برزیل دوباره تیم ملی‌ می‌‌رود که قوی شود.

آیا دل بوسکه می‌‌توانست نسخه دیگر الکس فرگوسن باشد؟