ساسان سونامی.متولد دی ماه 1370 در شهر رشت است.
ساسان از 15 ساگی شروع به نوشتن شعر در قالب رپ کرد
اولین ترکی از ساسان پخش شد سنگ کاغذ قیچی نام داشت که در اذر ماه سال 1390 منتشر شد.
بعد از پخش اون ترک ساسان دو موزیک دیگه به اسم «یکی بود یکی نبود» و «روزگار تلخ» رو ضبط و پخش کرد.
سونامی در اوایل بهمن ماه 1391 تصمیم به ضبط البومی کوتاه به نام «اینبار من میگم» کرد.
و در 15 اسفند ماه همون سال این آلبوم رو پخش کرد.
این البوم دارای 4 ترک بود ؛
1.این یه مرد
2.اینبار من میگم
3.بسوز با من
4.زنهای پلاستیکی
او بعد از این آلبوم شروع به جمع آوری آلبوم بعدی خود به نام «بعد از ۵۷» کرد آلبومی که بسیار جنجالی بود و جز سیاسی ترین آلبوم های تاریخ رپ شد!
این البوم شامل 8 ترک بود؛
1.اینترو
2.زیرزمین
3.Im A Solider
4.چی میکشی
5.پرچم بالا
6.کوله پشتی
7.فاصله
8.رویایی دارم
ساسان سونامی یکشنبه ۱۴ تیرماه ۱۳۹۴ دستگیر شد.
البته ساسان چندین بار پیش از این به دلیل آهنگ های اعتراضیش پاش به دادگاه کشیده شده بود و قطعا خودشم میدونست ادامه دادن به این رویه براش دردسر ساز میشه ولی پا پس نکشید
او به صراحت اعتراضش را نسبت به حکومت و سیاست کنونی اعلام کرد.
این آهنگ هم پریروز ازش منتشر شد ... خیلی خوبه ....
================================================
شب گواهِ چیست ؟ گواهِ جنگ یا صلحِ بین دو لَوَند
گواهِ اتحاد رنگ ها به تیرگی ، گواهِ بزمِ بین دو کمند
شب شروعی دیگر است ، وسط روز به خاک افتادم
وسط روز بود که ریختنم ، ریختم و هی ریخته شدم
ریخته تر از اشکاتون آدما ، از افسار گسیختم
آجرام عمارتی بوده کهن ، که الآن بی ریختن
تا شنیده میرود رنگ زِ رخسارم باغ شنیدم بر تنِ هر ناروَن افتاده خزون
به رویِ شیشه یِ هر پنجره میکوبد برگ
خزه ای بر جدارِ سینه یِ این پیکره میکِشد مو
تو میخوای شاد باشم چطوری؟
من کیم جز یه کولی ؟
من کیم جز یه بنا ، زاده یِ دستانِ زبرِ یه بنّا
عمارتم ، بیش از یک عبارتم
من خودِ خاطره ــَم چون که پیره اصالتم
به دل سنگِ تو آدم آنچنان دل دادم
که هنوز انعکاسِ خنده هایِ کودکی رو میشنوم از پیچشِ پلکانم
تو بیا ریخته گر ، تیشه یِ تو پنجه کِشَد بر جانم
تو نوازشگرِ هر تار تارِ پودمی ، من سازِ غروب بُتانم
ابراهیم ، بزن آن ضربه که نوازنده زند بر تارَم
♫♫♫♫♫♫
من واسه مرد و زن و بچه یِ این پیکره ،یه حس امنیتم
مثلا سربازم ، مهره ای پُر دشمن ، جونم کفِ مُشتم
جنگ و عرق ، اشک و عذابش مالِ من بوده اما لذتو شاه برده وقتی قلعه رفته پشتم
یه موجِ بلندم که بنا بر این خاک ــَم
کِرکِره هام خونیه ، شیشه هام دودیه
پنجره هام چوبیه ، چشم من اینجوریه
تو بزن تبر بش ، خوب گوش بده به این دِژ
من اهل بخششم ، پنجره هام عینِ پلکِ چشمِ تو وا مونده شدن تا یه روزی بسته شن
ریخته گر ، بیلِتو ، تیشَتو ، کمون و تیرِتو رو زمین بشونش
به تنم تکیه بزن بگو به اون مردی که بِت گفته به زَن بکوبش
من پُر از غبارم ازوقتی که اون رفته فقط مونده ازش خاطره یِ کبودش
تو میخوای دل به کدوم سینه بدم
واست از کجایِ این سینه بگم
پیرهنت خاکیه چون که گذر کردی ازم
پیرهنم خاکیه چون زمان گذر کرده ازم
گفته محکم بزنن بلرزم تا که از این پَهنه برم
نمیدونی عُمریه من تلو تلو میخورم از باغِ تاکِ مجاورم
سکونِ مطلقم ، ساکنینم مهاجرن
♫♫♫♫♫♫
