طرفداری - داويد فرر هميشه در سايه قرار مي گيرد، ولي همتايانش او را به عنوان يكي از چابك ترين حريفان تور حرفه اي مردان مي دانند.
هيچ كس در تنيس مردان سخت تر از داويد فرر تلاش نمي كند. همانطور كه سايمون كمبرز مي نويسد، اسپانيايي هيچ گاه تسليم نمي شود و هيچ وقت از دويدن دست نمي كشد.
او را جانور كوچك، خرگوش دوراسل و حتي ميگ ميگ (شخصيت كارتوني) مي خوانند. بيدار شدن در صبح و به ياد آوردن اينكه بايد با داويد فرر بازي كنيد، بدترين كابوس هر بازيكن بايد باشد. اگر مي خواهيد پيروز شويد بايد از راه سخت آن را انجام دهيد و اين احتمال وجود دارد كه به خود آسيب بزنيد.
فرر براي چند سال به طور ثابت بين 10 نفر برتر جهان بوده و به پيشرفت ادامه مي دهد. صعود به نيمه نهايي رولند گاروس، آزاد آمريكا و آزاد استراليا و يك چهارم نهايي ويمبلدون، 17 عنوان قهرماني انفرادي و 15 ميليون دلار جايزه مالي در حسابش.
و با اين وجود در عصري كه هموطنش رافائل نادال چهره تنيس اسپانيا را با 11 قهرماني گرند اسلم تغيير داد، تلاش هاي فرر در سايه آن موفقيت ها قرار گرفته است. او توجه خيلي كمي به نسبت چهار بازيكن برتر – راجر فدرر، نواك جوكويچ، اندي ماري و نادال – دريافت مي كند ولي حريفانش در هر رويارويي كاملا مي دانند انتظار ديدن چه چيزي را از سوي ديگر تور داشته باشند.
“به نظرم از او به اندازه اي كه شايستگي دارد تمجيد نمي شود.” ماري امسال گفت. “مردم تقريبا فكر مي كنند او فقط يك كارخانه است.او فوق العاده سخت تلاش مي كند اما راه هاي زيادي براي آزار دادن بازيكنان در زمين دارد. او براي سه، چهار سال گذشته بين پنج يا شش بازيكن برتر بوده. خيلي باثبات است، بازي بزرگي دارد، سرويسش را در چند سال گذشته بهبود داده و از نظر جسماني هم خيلي قدرتمند است. در بازي هاي پنج سته به ندرت خسته مي شود.”
لقب “جانور كوچك” تعريفي از سرعت غير قابل باورش در زمين، پايداري و توانايي دنبال كردن هر چيزي كه به سمت او شليك مي شود است. مانند هر بازيكن ديگري كه بر روي سطح خاك رس رشد مي كند، او حس خوبي دارد و مي داند چه موقع به سمت جلو حمله كند ولي پوشش زمين و سرسختيش است كه او را منحصر به فرد كرده.
“بله، اگر مي خواهيد مي توانيد بنويسيد جانور كوچك، ولي نام من داويد فرر است.” اسپانيايي مي گويد.“طرفدار ‘جنگجو’ و ‘گلادياتور’ هم نيستم.به نظرم آن ها كمي ساده هستند و با سبك من همخواني ندارند. با اين وجود، ‘Ferru’ را دوست دارم. تركيبي از نام خودم و كلمه ‘آهن’ در اسپانيايي است. به اين معني كه من مقاومم.”
اين روزها به يك تورنمنت برويد كه فرر در جدول آن حضور دارد و به خوبي مي توانيد او را در حال دويدين در خيابان ها و تپه هاي اطراف به همراه مربي بلند مدتش، خاوير پيلز ببينيد. بازيكن سابق، پيلز، استعداد فرر را به عنوان يك نوجوان پيدا كرد و به نوعي پدر دوم او شد. اين دو يكي از قوي ترين رابطه هاي بازيكن – مربي را در تور دارند.
فرر اعتراف مي كند كه در نوجواني براي تمرين كردن تنبل بوده اما به وضوح آن دوران را پشت سر گذاشته. در سن 30 سالگي، به نظر مي رسد او هنوز رشد مي كند و ورزشكار شگفت انگيزيست، جبراني براي جسم كوچش با قلبي مانند شير.
در كنار رشد جسمي، بلوغ فكري هم رخ مي دهد. هرچند مي تواند در حدود 36 دقيقه 10 كيلومتر بدود، او عادت داشت در تعطيلات بين دو فصل به سختي تمرين كند، اما هرچه كه فصل جلو مي رفت خودش را كمرنگ تر مي ديد. حالا او در تعطيلات “فقط” 90 كيلومتر در روز دوچرخه سواري مي كند و همچنين كمي فوتبال بازي مي كند (او طرفدار بارسلونا است). در زمين مسابقه گاهي جلسه تمرينش را با 5-10 دقيقه بازي كردن با دست چپ پايان مي دهد، چون باور دارد اين كار به بدنش كمك مي كند تعادل طبيعيش را به دست آورد و به يك طرف متمايل نشود.
چيزي كه درباره فرر بيش ازين شگفت كننده است، اينست كه او به هيچ وجه نشاني از نااميدي به خاطر كم توجهي به او و تعريف و احترام مختص به نادال نمايش نمي دهد.“من انسان حسودي نيستم.” او به تازگي گفته.“به اندازه كافي خوش شانس هستم كه در رنكينگ پنجم جهان باشم، واقعا نمي توانم شكايتي داشته باشم.يكي از خوش شانس ترين ها در دنياي تنيس هستم. در راه رسيدن به اينجا از خود گذشتگي هاي زيادي كردم و هيچ وقت نخواستم از موفقيتم براي دريافت هرگونه رفتار خاصي استفاده كنم. از خانواده اي بسيار متواضع آمده ام و هنوز همانگونه هستم، نمي گذارم كه ستاره شدن ذهنم را مشغول كند.”
كاري كه او انجام مي دهد اينست كه تنيس را فوق العاده خوب بازي مي كند و هيچ وقت تسليم نمي شود. هيچ كس نمي تواند چيزي بيش از اين درخواست كند.
Deuce
