آرسن ونگر (به فرانسوی: Arsène Wenger) (زاده در 22 اکتبر 1949 در استراسبورگ، فرانسه) مربی فوتبال است. در جوانی فوتبالیست متوسطی بوده است که معروفترین تیمش استراسبورگ است. او مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد دارد. در سال 1980 فوتبال را کنار گذاشت و به کار مربیگری پرداخت، بعد از چند دستیاری در تیمهایی مانند استراسبورگ سال 1984 سرمربی تیم نانسی شد. سال 1987 سرمربی موناکو شد و طی هفت سال با این تیم درخشید (مربی سال فرانسه شد) سپس پیشنهاد بایرن مونیخ را رد کرد و در ژاپن مربی تیم ناگویا شد. او در سال 1996 در وسط فصل به آرسنال پیوست (بجای جرج گراهام) او این فصل را با سومی به پایان برد. فصل بعد هر دو جام لیگ و حذفی را برد و مربی سال جزیره شد و در حال حاضر نیز هدایت باشگاه آرسنال را بر عهده دارد. ونگر به یافتن و پرورش استعدادهای بزرگ مانند پاتریک ویرا، دنیس برکمپ، تیری آنری، فرانسسک فابرگاس، امانوئل پتی، رابین فن پرسی، رابرت بپرس، آرون رمزی، سو کمپل، تئو والکات، جک ویلشر، سمیر نصری، الکس چمبرلین، کلو توره، امانوئل ادبایور و ... مشهور است. او برای علم روز و مسائل روانی تیم اهمیت زیادی قائل است. همچنین به شش زبان زنده دنیا مسلط است و تنها به روسی نمیتواند سخن بگوید. او با تیم آرسنال موفق شد به افتخارات کم نظیر برسد به طوری که حتی در فصل 2003-04 موفق شد بدون باخت به قهرمانی در لیگ جزیره برسد . همچنین در سال های 1998 و 2001 و 2002 و 2003 و 2005 و 2014 و 2015 موفق به فتح جام حذفی انگلیس موسوم به FA CUP شد و 18 سال متوالی بین 4 تیم برتر لیگ انگلیس قرار بگیرد . او با تیم آرسنال در فصل 2005-06 موفق شد به فینال لیگ قهرمانان اروپا برسد و در این مسیر تیم های یوونتوس و رئال مادرید شکست داد ولی در فینال درحالی که تا دقیقه 80 با گل سو کمپل جلو بود در نهایت بازی را با نتیجه 2 بر یک واگذار کرد. لازم به ذکر است که آرسنال در دوران مربیگری آرسن ونگر تبدیل به تنها تیم انگلیسی شد که توانست رئال مادرید را در سانتیاگو برنابئو و آث میلان را در سن سیرو و دورتموند را وست فالن شکست دهد. همچنین بین سال های 2006 تا 2013 با یک سیاست انقباضی مالی توانست با ساختن ستاره های بزرگ به سود مالی هنگفتی برسد و مشکلات مالی را پشت سر بگذارد. آرسن ونگر در سال 2006 پیشنهاد های نجومی تیم هایی مثل بارسلونا و رئال مادرید را رد کرد و در تیم آرسنال ماند و این تیم را تنها نگذاشت.
.
افتخارات
بازیکن
استراسبورگ
لیگ 1 فرانسه: 1978–79
افتخارات مربیگری
موناکو
لیگ 1 فرانسه: 1987–88
جام حذفی فرانسه: 1990–91
ناگویا گرامپوس
جام امپراتور ژاپن: 1995
سوپر جام جی لیگ ژاپن: 1996
آرسنال
لیگ برتر انگلیس (3): 1997–98, 2001–02, 2003–04
جام حذفی انگلیس (6): 1997–98, 2001–02, 2002–03, 2004–05, 2013–14, 2014–15
جام خیریه (6): 1998, 1999, 2002, 2004, 2014, 2015
جوایز فردی
مربی سال فرانسه: 2008
مربی سال جی لیگ: 1995
جایزه افسر امپراتوری بریتانیا: 2003
مربی سال طلایی اروپا: 2000, 2002, 2003, 2004
مربی برتر فصل لیگ برتر انگلیس: 1998, 2002, 2004
جایزه مربی سال از انجمن مربیان لیگ برتر: 2001–02, 2003–04
برترین مربی دهه اخیر جهان: 2001–2010
جایزه شخصیت ورزشی مربی سال (BBC) بی بی سی: 2002, 2004
جایزه آزادی ایزلینتن: 2004
جایزه ادای احترام نویسندگان فدراسیون فوتبال: 2005
تالار مشاهیر فوتبال انگلیس: 2006
مربی برتر ماه لیگ برتر انگلیس: مارس 1998, آوریل 1998, اُکتبر 2000, آوریل 2002, سپتامبر 2002, آگوست 2003, فوریه 2004, آگوست 2004, سپتامبر 2007, دسامبر 2007, فوریه 2011, فوریه 2012, سپتامبر 2013, مارس 2015, اُکتبر 2015