طرفداری- پس از برد 4-0 اکوادور مقابل هائیتی، بازی دوم گروه B بین برزیل و پرو تبدیل به جدالی برای مرگ و زندگی شد. آخرین تقابل برزیل و پرو در کوپا آمریکا به ژوئن 2015 بر می گشت که با برتری 2-1 برزیل به پایان رسیده و پیش از این بازی، کانارینیو 6 کلین شیت پیاپی مقابل پرو را تجربه کرده بود. پرو تنها تیمی است که در تاریخ کوپا آمریکا در دو بازی، 7 گل از برزیل خورده (کوپا آمریکا 1949 و 1997). در 16 تقابل این دو تیم در تاریخ کوپا آمریکا، 13 برد برای برزیل، 3 تساوی و فقط 2 باخت رقم خورد. آمار به طرز نا جوانمرادانه ای به سود برزیل به نظر می رسید هر چند که پرو در 7 بازی اخیر خود در کوپا آمریکا فقط یک بار باخته بود.
گابریل باربوسا به ترکیب اصلی برزیل راه یافت و لوکاس لیما هم پشت سر او به عنوان هافبک مرکزی قرار گرفت تا جای خالی کاسمیرو را پر کند و بدین ترتیب، دونگا یک ترکیب تهاجمی تر را در مقایسه با بازی های قبل به زمین بفرستد . جو بازی بسیار سنگین بود. سلسائو در نیمه اول بسیار بهتر بازی کرد و تیم برتر میدان بود. بازگشت کاپیتان میراندا به قلب خط دفاعی برزیل، لبخند را بر لب هواداران برزیلی نشاند. برزیلی ها خوب می دانستند که با چه تیم مرموزی طرف هستند. پرو سرزمین مرموز آمریکای لاتین، این بار تیمی به همان مرموزی داشت و این را در دو بازی گذشته اثبات کرده بود.
گابریل باربوسا و ویلیان حداقل دو فرصت خوب گلزنی را در نیمه اول از دست دادند. نمایش «کانارینیو» به لطافت همان «قناری کوچک» بود. در دقیقه 7، گابی گل داخل محوطه جریمه با رودریگز مدافع پرو برخورد و ملتمسانه با نگاه در چشمان آندرس کانیا داور اروگویه ای، پنالتی را جستجو می کرد. انگار قرار بود که زیاد اسم داور اروگویه ای این بازی را بشنویم چرا که در دقیقه 19 باز هم یک صحنه مشکوک دیگر در محوطه جریمه پرو رخ داد و داور باز هم اعتقادی به پنالتی نداشت وقتی که کوتینیو پس از برخورد با راموس مدافع پرو سرنگون شد. در اواسط نیمه اول، پرو حتی چند ثانیه هم نمی توانست توپ را در اختیار بگیرد و برزیل حاکم مطلق میدان بود.
پرو در خط دفاعی چندان مستحکم نشان نمی داد و به همین دلیل، برزیل پشت سر هم صاحب موقعیت می شد. در آخرین دقایق نیمه اول، این بار نوبت پرو بود که ادعای گرفتن یک ضربه پنالتی داشته باشد وقتی که فلورس درون محوطه جریمه با رناتو آگوستو برخورد کرد ولی باز هم داور اروگویه ای اعتقادی به پنالتی نداشت. حداقل 4 یا 5 صحنه مشکوک داور در محوطه جریمه هر دو تیم در نیمه اول رخ داد. نیمه اول بدون گل به پایان رسید در حالی که حتی یک گل در نیمه اول هم می توانست به معنای بلیتی باشد برای حضور برزیل در مرحله بعد.
نیمه دوم آغازی آرام و کم تنش داشت. با اینکه پرو در 9 بازی قبلی اش در کوپا آمریکا، فقط در یک بازی نتوانسته گل بزند و با اینکه حداقل یک گل در 5 بازی گذشته اش در کوپا آمریکا زده، در این بازی توان حمله کردن نداشته باشد. پرو برای صعود باید گل می زد و این واقعیت در بین دو نیمه به مغز بازیکنان این تیم فرو رفته بود. دیگر خبری از آن پروی محتاط و دست و پا بسته نیمه اول نبود. کاش در رختکن پرو بودیم تا می دانستیم که ریکاردو گارسا مربی آرژانتینی تیم ملی پرو به بازیکنان خود چه گفت و کاش در رختکن برزیل بودیم تا می دانستیم دونگا به بازیکنان خود چه باید می گفت که نگفت! تعویض پرو در بین دو نیمه و حضور یوشیمیر یوتون بازیکن کهنه کار مالمو در ترکیب پرو باعث ایجاد یک نظم و ترتیب فوق العاده در بازی این تیم طی نیمه دوم گردید. اگر به گزارش لحظه به لحظه سایت گل مراجعه کنید، به جمله ای جالب در دقیقه 59 مسابقه بر می خورید. سایت گل نوشته که از آغاز نیمه دوم تا دقیقه 59، پدرو گایزه دروازه بان پرو یک تماشاگر بوده است!
بوی خطر برای برزیلی ها احساس می شود اما وقتی که آمار 4 رویارویی اخیر این دو تیم منتشر می شود، باز هم آرامش به دل های برزیلی ها بر می گردد. برزیل در 4 تقابل اخیر با پرو در کوپا آمریکا، حداقل دو گل در هر بازی و مجموعاً 13 گل زده در حالی که فقط یک گل خورده است. باز هم آمار فریاد می زند که پرو قادر به گرفتن یقه برزیل نخواهد بود. کریستین کوئه وا بازیکن فانتزی باز پرو و همان شماره 10 واقعی این تیم، در تک تک دقایق بازی روی اعصاب برزیلی ها است. کوئه وا بارها در نیمه دوم تیم برزیل را آزار داده و مربی پرو به خوبی مرکز تقل تیم خودش را به ساق پاهای کوئه وا منتقل کرده است. جای خالی کاسمیرو در برزیل به شدت خالیست و سلسائو در نیمه دوم بسیار گیج و بی برنامه بازی می کند. بر عکس، پرو هم در دفاع و هم در پخش توپ واکنش های خوبی را نشان می دهد. دونگا که از بازی عقیمانه تیمش کلافه شده، باز هم غول برزیلی ها را داخل زمین می فرستد. هالک جانشین گابریل باربوسا می شود که البته از لحاظ فیزیکی و غول بودن! چیزی کمتر از هالک ندارد به جز چند سانتی متر قد کوتاه تر.
هر چه قدر «قناری کوچک» در نیمه اول خوب بود، در نیمه دوم سردرگم و بی برنامه است. شاید حضور هالک جرقه ای باشد برای این بازی. دو دقیقه بعد از حضور هالک، آن جرقه ای که باید، زده شد اما نه برای برزیل! حرکت پا به توپ خورمن پولو از عوق دفاع چپ برزیل و پاس عرضی او داخل محوطه جریمه به رائول رودیاز می رسد اما نه روی پای رودیاز، نه روی زانوی رودیاز، نه روی سینه رودیاز، نه روی سر رودیاز، بلکه روی دستان رودیاز! معروف ترین دست کوپا آمریکا 2016 احتمالاً دست رائول رودیاز خواهد شد.
رودیاز که تنها 10 دقیقه از حضورش در زمین می گذشت، با زیرکی تمام و با دست راست توپ را به قعر دروازه آلیسون بکر فرستاد. همه استادیوم صحنه را دیدند الا داور اروگویه ای و کمک هایش. اعتراضات برزیلی ها شروع شد، تردید در چهره داور و کمک داور موج می زد. آنها که از ابتدای بازی هم نشان دادند در حد این مسابقه نبودند، اسیر جو استادیوم و اعتراضات بازیکنان دو تیم شدند. به نظر می رسید که ابتدا گل پرو را پذیرفتند، سپس پشیمان شده و با توصیه کمک داور مردد یا به گفته دونگا، شخصی نا معلوم از طریق هد ست، گل را مردود اعلام کردند. داور وسط که انگار در مشورت با کمک داور، قاطعیت و اطمینانی از کلام همکارش درک نکرده بود، تصمیم گرفت که نظر خودش را پیاده کند. کانیا داور اروگویه ای با قدم هایی لرزان به سمت وسط زمین می رفت. انگار در این قدم زدن سنگین، همه دنیا داشت روی سرش خراب می شد. آرام دست هایش را بالا گرفت و وسط زمین را نشان داد. این یعنی داور، گل پرو را پذیرفته است. این تصمیم چیزی شبیه پرتاب یک سکه برای شیر یا خط بود!
داور تصمیمی را گرفت که فکر می کرد درست باشد. به راستی، در آن توقف 4 دقیقه ای پس از گل پرو، داور با «هد ست» مشغول صحبت با چه کسی بود و چه صحبتی باعث اتخاذ این تصمیم نادرست گردید؟ متانت برزیلی ها و دونگا در پذیرفتن تصمیم غلط داور بسیار آموزنده بود. سر «قناری کوچک» بریده شد و حالا پرو نه تنها حذف نشده بلکه تیم اول گروه است! برزیلی که تنها در یکی از 15 بازی اخیر در کوپا آمریکا باخته (با احتساب 120 دقیقه بازی و لحاظ نکردن ضربات پنالتی)، حالا یکی از بدترین باخت های خود در تاریخ کوپا آمریکا را بیخ گوش خود می بیند.
فقط 10 دقیقه فرصت باقی مانده برای دونگا و سلسائو تا از وقوع دومین فاجعه فوتبال برزیل در دو سال اخیر (پس از باخت 7-1 به آلمان)، جلوگیری شود. برزیل در 10 دقیقه انتهای بازی و پس از خوردن آن گل، هیچ چیز برای عرضه نداشت. حتی پاس های بازیکنان سلسائو به ندرت از یک به دو می رسید. هر بازیکنی که توپ را تصاحب می کرد، برای خودش تصمیم می گرفت. الیاس یک فرصت استثنایی را در دقیقه 90 در شش قدم پرو از دست می دهد. چهره دونگا در آن لحظه از شدت عصبانیت و بغض فرو خفته، در مرز انفجار به نظر می رسید. نمی دانم که آیا در آن لحظه به یاد حرف های منتقدانش بود که بارها از او خواستند به یک بازیکن معمولی 31 ساله همچون الیاس اعتماد نکند. ضربه الیاس پایانی بود بر رؤیاهای برزیل، رؤیاهایی که سوخت و پرپر شد آن هم توسط یک دست. باز هم پای یک «دست» در میان بود ولی این بار نه دست خدا! دستی که آمد تا قناری کوچک قصه ما، در پشت غبارهای فاکسبورو گم شود. دستی که به تاریخ پیوست و شاید روزی از آن به عنوان رقیبی برای دست مارادونا یاد شود!
بدین ترتیب، برزیل با شاهکار بازیکنان خود و البته دونگا یک فاجعه بزرگ دیگر را در تاریخ فوتبالش ثبت کرد. هیچ کس دوست نداشت که «سلبریتی جام» این قدر زود از مسابقات کنار برود. بدون شک اتفاق خوبی برای فوتبال آمریکای لاتین رخ نداد. حالا می توان به فیلیپه لوئیز احسنت گفت بابت دور اندیشی اش و هشداری که به هم تیمی های خود پس از حذف اروگویه داده بود. فیلیپه لوئیز به هم تیمی هایش گفته بود که باید از حذف اروگویه در مرحله گروهی درس عبرت بگیرند تا مبادا این اتفاق برای برزیل بیفتد که انگار این درس عبرت گرفته نشده بود!
اشتباهات فاحش داوری که منجر به حذف برزیل و بولیوی گردید، لکه سیاهی در تاریخ این جام خواهد شد هر چند که پرو تیمی بسیار لایق بود. دونگا پس از پایان بازی، مدعی شد که صحبت کردن داور با شخصی نامعلوم بسیار عجیب است در حالی که داور می بایست با کمک داور خودش مشورت می کرد. به احتمال زیاد، باز هم بحث کنترل های ویدئویی در مسابقات فوتبال همانند آن چیزی که در والیبال هست، مجدداً بحث روز خواهد شد. آیا دونگا روی نیمکت سلسائو باقی خواهد ماند و در المپیک ریو این تیم را رهبری خواهد کرد؟ آیا المپیک ریو می تواند این خاطرات سیاه سال های اخیر را از اذهان هواداران برزیل پاک کند؟ آیا و آیاهایی که فقط با گذشت زمان به پاسخ آنها خواهیم رسید!
گزارش بازی برزیل-پرو
