طرفداری- دونگا در بازی برزیل-هائیتی برای اولین بار به طور جدی روی انجام یک بازی زیبا تأکید داشت. پس از تساوی مقابل اکوادور و البته نتایج نه چندان مطلوب در مرحله مقدماتی جام جهانی 2018، فشارها روی دونگا بسیار افزایش پیدا کرد و شاید بهترین هدیه برای او و تیمش، یک عدد هائیتی و بازی کردن در اورلاندو بود یعنی همان شهری که پر از مهاجران و گردشگران برزیلی است!
وقتی که دونگا پیش از بازی با استرس و التهابی خاص می گفت که «بایستی مقابل هائیتی پیروز شویم» ، می شد فشارهای وارده به او از سوی منتقدین را احساس کرد. به هر حال فارغ از اینکه فاصله فوتبال برزیل و هائیتی چه قدر بوده یا اینکه هائیتی تا چه اندازه ضعیف است، پس از مدت ها یک بازی دلچسب و زیبا را از «سلسائو» شاهد بودیم. برزیل 7-1 پیروز شد ولی موضوع مهم تر ، نحوه ارائه فوتبال از سوی شاگردان دونگا است.
نباید فراموش کنیم که هائیتی در 5 بازی قبل، فقط 6 گل دریافت کرده و آن طور که بعضی ها می گویند، تیم ضعیفی نیست. شکست دادن هائیتی برای برزیل با این همه ستاره و سابقه درخشان، هرگز یک هنر نیست ولی آن امر مهمی که باعث نگارش این مطلب شده، چیزی نیست جز نحوه ارائه فوتبال توسط برزیلی ها در این مسابقه. برزیل هم از حیث نتیجه و هم نحوه بازی و ارائه فوتبال زیبا، نمره قبولی گرفت.
با اینکه تیم برزیل نتوانست نتیجه مطلوبی مقابل اکوادور به دست بیاورد اما دونگا باز هم از همان ترکیب اصلی در این مسابقه استفاده کرد و دوباره از اینکه تعداد جلسات تمرینی تیمش بسیار کم بوده، ابراز نگرانی نمود. حداقل می توان گفت که 90 دقیقه جدال با هائیتی بهترین جلسه تمرینی برای برزیل محسوب می شد تا بازیکنان سلسائو برای بازی های سخت تر در ادامه کوپا آمریکا 2016 آماده شوند.
دونگا در این بازی هم اساس تیمش را با مرکزیت فیلیپ کوتینیو چید. در واقع کوتینیو مرد همه کاره برزیل بود و برای دومین بازی متوالی نشان داد که استحقاق این رهبری درون زمین را دارد. اگر به خاطر داشته باشد، هر گاه که سیستم تیم لیورپول حول کوتینیو و فیرمینو می چرخید، تا چه اندازه ای یک فوتبال فانتزی و ناب را از قرمزها می دیدیم. حالا در تیم ملی برزیل با اینکه روبرتو فیرمینو حضور ندارد، ولی دونگا به خوبی تصمیم گرفته که هدایت درون زمین را به کوتینیو بسپارد. او در دیدار مقابل هائیتی، متمایل به جناح چپ بازی می کرد. کوتینیو حتی در مقایسه با بازی مقابل اکوادور، نمایش بهتری را ارائه داد. او دریبل می زد، پا به توپ می شد، پاس های عمقی، کوتاه، بلند و عرضی می داد، شوت می زد، بازیسازی می کرد و در نهایت هم که دیدیم هت تریکی رؤیایی را به نام خویش به ثبت رساند. کوتینیو چهارصدمین گل برزیل در تاریخ کوپا آمریکا را به ثمر رساند و پس از ریوالدو در سال 1999، اولین بازیکن برزیلی شد که در 30 دقیقه نخست یک مسابقه کوپا آمریکا، دو گل می زند.
رناتو آگوستو و الیاس به طور مداوم از مدافعان هائیتی توپ ربایی کرده و ژوناس یا کوتینیو را تغذیه می کردند. در برخی از دقایق، کوتینیو به خط حمله هم اضافه می شد تا زوجی برای ژوناس در نیمه اول باشد. شاید بدترین اتفاق برای برزیلی های در این مسابقه، کارت زرد کاسمیرو و محرومیت او از بازی بعدی مقابل پرو باشد. شاید لوئیز گوستاوو پس از حل مشکلات خانوادگی به اردو برگشته و بتواند جای خالی کاسمیرو پر بکند. لوئیز گوستاوو هم مسئول بازیابی توپ ها و دادن پاس های اقتصادی (به اصطلاح فوتبالی ها) می باشد اما عمق حرکات و پاس های لوئیز گوستاوو در مقایسه با کاسمیرو کمتر است. شاید هم رودریگو کایو یا والاس جانشین کاسمیرو در بازی بعدی باشند.
دونگا با اینکه به محافظه کاری شهرت دارد، علی رغم برتری 4-0 تیمش در نیمه اول مقابل هائیتی، اقدام به یک تعویض شجاعانه در بین دو نیمه زد که همین تعویض به ظاهر عجیب، تبدیل شد به نقطه عطف بازی و سپس تعریف و تمجید از دونگا.
ژوناس مهاجم برزیل با اینکه یک پاس گل هم در نیمه اول داد، اما مربی تیم ملی برزیل ، ژوناس را از زمین بیرون کشید تا فرصتی مغتنم را به گابریل باربوسا بدهد. دونگا علت استفاده از گابریل را دوندگی های عمقی وی برای عبور از مدافعان پر تعداد هائیتی دانست. گابریل باربوسا 19 ساله با بازی خوب خود در نیمه دوم، نشان داد که تصمیم دونگا درست است. او پس از حدود 14 دقیقه حضور در زمین، برای برزیل گلزنی کرد و علاوه بر آن، با دوندگی های بی امان خود، امان مدافعان هائیتی را برید. گابریل باربوسا ملقب به «گابی گل» یا «نیمار جدید» در 19 سالگی به عنوان جدید ترین پدیده مطرح شده برزیلی در باشگاه سانتوس، شاید در ادامه این تورنمنت تبدیل به مهاجم اول سلسائو بشود.
یکی دیگر از تعویض های خوب دونگا، بیرون کشیدن کاسمیرو و به میدان فرستادن لوکاس لیما بود. لوکاس لیما پس از حضور در زمین، فقط به 5 دقیقه زمان نیاز داشت تا برای سلسائو گل بزند. او حتی یک بار هم توپ را لو نداد. دونگا که می دانست کاسمیرو را در اختیار نخواهد داشت، سعی کرد که بازی بدون او را تمرین کند. با حضور لوکاس لیما در زمین به جای کاسمیرو، یک تغییر مهم دیگر نیز رخ داد که آن تغییر، حضور رناتو آگوستو در عمق بیشتر بود. به قول یکی از کارشناسان فوتبال برزیل، این تیم در 30 دقیقه پایانی مسابقه با سیستم «volante free» بازی کرد. بالاخره پس از مدت ها تیم تحت هدایت دونگا به جای تکیه بر ضد حملات و فوتبال محتاطانه، رو به یک فوتبال دلپذیر آورد و پاس های کوتاه از خط هافبک و فوتبال تماشاگر پسند برزیلی را سرلوحه خویش قرار داد.
از بازی درخشان رناتو آگوستو و دنی آلوس نیز نمی توان به سادگی عبور کرد. رناتو آگوستو که دقیقاً پشت سر کوتینیو حضور داشت و دو بار هم گل زد. جالب اینکه 5 گل از 7 گل برزیل توسط دو بازیکنی زده شد که متمایل به جناح چپ زمین بودند. دنی آلوس هم پس از بستن بازوبند کاپیتانی برزیل و احتمال بسیار زیاد جدایی اش از بارسلونا، تاکنون تورنمنت خوبی را پشت سر گذاشته است. دنی آلوس در 92مین بازی ملی، دو پاس گل مقابل هائیتی داد و در سرتاسر جریان بازی با دوندگی های بی امان خویش، نمایشی تحسین برانگیز داشت. او در 3 گل تیمش تأثیر مستقیم را ایفا نمود. در مورد الیاس هم که انتقادات زیادی از دونگا شد که چرا یک بازیکن 31 ساله باید به گانزو یا لوکاس لیما ترجیح داده شود، اما الیاس هم در این دو بازی نمایش قابل قبولی داشته است.
نتیجه 7-1 برای هواداران برزیل نتیجه ای آشنا است هر چند که خاطره خوبی از آن ندارند اما عیار واقعی برزیل در بازی مقابل پرو مشخص خواهد شد. در روز آخر بازی های این گروه، دو مسابقه به طور هم زمان برگزار نمی شود. اگر اکوادور مقابل هائیتی پیروز نشود، تیم پرو با هر نتیجه ای مقابل برزیل، به همراه این تیم صعود می کند. اگر اکوادور مقابل هائیتی پیروز شود (که احتمال بالایی هم دارد)، آن گاه پرو در صورت باخت مقابل برزیل حذف خواهد شد. همچنین برزیل هم در صورت باخت مقابل پرو، از گردونه مسابقات حذف می شود.
حالا باید منتظر ماند و دید که آیا دونگا برای جدال حساس مقابل پرو که از قضا تیم آماده ای نشان می دهد، از همان سیستم بازی مقابل پاناما و هائیتی استفاده می کند یا خیر؟ انتخاب دونگا بین «sem volante» و «volante free» ، کدام یک خواهد بود؟ آیا برزیل به نهمین بازی متوالی بدون باخت خواهد رسید؟ مردم برزیل پیوند دوباره «سلسائو» با «ژوگوبونیتو» را می خواهند و بس!
