مرحله مقدماتی:
از نهمین دوره مسابقات 34 تیم استقبال کردند و در نهایت هشت تیم سوئد، آلمان، انگلیس، یوگوسلاوی، اسکاتلند، فرانسه، هلند و شوروی راهی دور نهایی شدند. از هشت تیم مذکور، سوئد و اسکاتلند اولین حضورشان را در مرحله نهایی مسابقات تجربه می کردند.
مسابقات مقدماتی در هفت گروه چهار یا پنج تیمی برگزار شد و از هر گروه تیم اول راهی مرحله نهایی می شد. تیم سوئد نیز به عنوان میزبان بدون حضور در مرحله مقدماتی به صورت خودکار مجوز حضور در مرحله نهایی مسابقات را به دست آورد. در گروه 1، فرانسه بقا درخشش ژان پیر پاپن و اریک کانتونا با هشت پیروزی متوالی، بالاتر از چکسلواکی، اسپانیا، ایسلند و آلبانی تیم اول گروه شد. در گروه 2، در یک رقابت نزدیک اسکاتلند بالاتر از سوئیس، رومانی و بلغارستان قرار گرفت و سن مارینو تیم بدون امتیاز گروه بود. در گروه 3، شوروی بالاتر از ایتالیا، نروژ، مجارستان و قبرس قرار گرفت. در گروه 4، یوگوسلاوی به عنوان تیم اول صعود کرد و دانمارک، ایرلند شمالی، اتریش و جزایر فارو در رده بعدی جای گرفتند. در گروه 5، آلمان بالاتر از ولز، بلژیک و لوکزامبورگ راهی دور نهایی شد. در گروه 6، هلند اول شد و پرتغال، یونان، فنلاند و مالت در جایگاه های بعدی قرار گرفتند و سرانجام در گروه 7، انگلیس، بالاتر از جمهوری ایرلند، لهستان و ترکیه قرار گرفت و راهی دور نهایی شد.
نکات جالبی در این دوره از مسابقات رخ داد. آلمان شرقی و آلمان غربی ادغام شده و تیم ملی آلمان با قدرتی بیشتر از گذشته در مسابقات حضور پیدا کرد. تیم ملی فوتبال کشورهای مستقل مشترک المنافع به عنوان یک تیم ملی موقت، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی جایگزین این تیم شد. پس از یورو 92، این تیم به روسیه تبدیل شد. اما نکته جالب تر حذف یوگوسلاوی از مسابقات و جایگزین کردن دانمارک بود. یوگوسلاوی که همواره به پرورش فوتبالیست های خوب معروف بود، در آن سال مجموعه ای غیر قابل تصور از بازیکنان استثنایی در اختیار داشت. دیان ساویسویچ، دراگان استویکوویچ، زوونمیر بوبان، داور شوکر، دارکو پانچف، سرکو کاتانچ، روبرت پروسینچکی، روبرت یارنی، ولادیمیر یوگوویچ و پردراگ میاتوویچ از جمله ستاره های یوگوسلاوی بودند. برخی از آن ها به همراه ستاره سرخ بلگراد قهرمان جام باشگاه های اروپا شده بودند. توانایی های این تیم به حد و مرز بود، اما به دلیل جنگ و کشتار در بوسنی، این تیم با قطعنامه 757 شورای امنیت سازمان ملل با تحریم مواجه شد و اجازه نیافت در دور نهایی رقابت ها که در سوئد برگزار شد شرکت کند و به جای آن ها تیم دوم گروه یعنی دانمارک، برای این مسابقات انتخاب شد.
در مرحله مقدماتی مسابقات، دارکو پانچف (یوگوسلاوی - 10 گل)، ژان پیر پاپن (فرانسه - 9 گل) و مارکو فان باستن (هلند - 8 گل) بهترین گلزنان مسابقات شدند.
برای مشاهده تاریخچه کامل، تاریخ سازان، بازی های ماندگار تاریخ یورو و برنامه کامل یورو 2016، اینجا را مشاهده نمایید.
مرحله نهایی:
مرحله نهایی مسابقات با حضور هشت تیم کشورهای مستقل مشترک المنافع (شوروی سابق)، آلمان، اسکاتلند، دانمارک ، هلند، سوئد، انگلیس و فرانسه از 10 ژوئن تا 26 ژوئن 1992 به میزبانی سوئد برگزار گردید. چهار استادیوم اولوی شهر گوتنبرگ، راسوندا شهر استکهلم، مالمو شهر مالمو و ایدوتسپارکن شهر نورکوپینگ میزبان مسابقات بودند. تیم ها در دو گروه چهار تیمی به رقابت پرداختند. ایتروسکو یونیکو محصول کمپانی آدیداس به عنوان توپ رسمی مسابقات مورد استفاده قرار گرفت.
در گروه 1، سوئد، دانمارک، فرانسه و انگلیس حضور داشتند. فرانسه پس از درخشش در مرحله مقدماتی امید اول صعود به دور بعدی بود. انگلیس نیز با مربی جدید خود گراهام تیلور و با مهاجم جوانش آلن شیرر قدم به مسابقات گذاشت. سوئد میزبان تیمی بود که از مهاجمین خطرناکی همچون مارتین داهلین، توماس برولین و کنت آندرسون سود می جست، اما خط دفاعی کم تجربه این تیم باعث نگرانی تامی اسونسون سرمربی سوئد بود. از دانمارک که به عنوان مهمان ناخوانده در این تورنمنت شرکت کرده بود و در غیاب مایکل لادروپ، انتظار زیادی نمی رفت. ابتدا سوئد به مصاف فرانسه رفت و یان اریکسون و ژان پیر پاپن برای دو تیم گلزنی کردند تا بازی با تساوی 1-1 خاتمه یابد. سپس دیدار دانمارک و انگلیس با تساوی بدون گل خاتمه یافت. در دیدارهای دوم، سوئد موفق شد با تک گل توماس برولین از سد دانمارک عبور کند و تساوی بدون گل انگلیس و فرانسه، تکلیف صعود تیم ها را به روز پایانی انداخت. سوئد موفق شد با گل های توماس اریکسون و توماس برولین در مقابل گل دیوید پلات 2-1 انگلیس را شکست دهد تا به عنوان تیم اول گروه راهی مرحله نیمه نهایی شود. هنریک لارسن و لارس الستروپ نیز برای دانمارک گلزنی کردند تا تک گل ژان پیر پاپن بی ثمر شود و دانمارک به عنوان تیم دوم صعود کند.
در گروه 2، هلند، آلمان، اسکاتلند و کشورهای مستقل مشترک المنافع حضور داشتند. هلند به عنوان مدافع عنوان قهرمانی، بار دیگر قصد داشت با مثلث فرانک ریکارد، رود گولیت و مارکو فان باستن، قهرمانی مسابقات را تجربه نماید. دنیس برگ کمپ جوان و رونالد کومان از دیگر ستاره های این تیم بودند. آلمان که با تجربه قهرمانی در مسابقات جام جهانی حضور داشت با مربی جدیدش برتی فوگتس و با ستارگانی همچون یورگن کولر، آندریاس برمه، اشتفان افن برگ، توماس هسلر، کارل هاینس ریدله، رودی فولر و یورگن کلینزمن قدم به عرصه مسابقات نهاد. کشورهای مستقل مشترک المنافع به عنوان تیمی بحران زده با بازیکنان شناخته شده ای همچون الکسی میخایلچنکو، آندری کانچیلسکیس و دیمیتری کوزنتسوف در مسابقات شرکت کرد و اسکاتلند که اولین حضورش را در یورو تجربه می کرد با گری مک آلیستر، اندی گورام، برایان مک کلر، آلی مک کویست و کوین گالاکر در پی خلق شگفتی بود. ابتدا هلند با تک گل دنیس برگ کمپ، اسکاتلند را شکست داد. کشورهای مشترک المنافع هر چند با گل ایگور دوبروولسکی از آلمان پیش بود، اما توماس هسلر در دقیقه 90 کار را به تساوی 1-1 کشاند. سپس آلمان با دو گل کارل هاینس ریدله و اشتفان افن برگ از سد اسکاتلند عبور کرد و دیدار هلند و کشورهای مشترک المنافع نیز بدون گل خاتمه یافت. در دیدارهای پایانی گروه، هلند همچون یک قهرمان ظاهر شد و با گل های فرانک ریکارد، راب ویتچه و دنیس برگ کمپ در مقابل تک گل یورگن کلینزمن از سد آلمان عبور نمود و به عنوان تیم اول صعود کرد. کشورهای مشترک المنافع این شانس را داشت به عنوان تیم دوم صعود کند، اما شکست سنگین 3-0 مقابل اسکاتلند با گل های پل مک استی، برایان مک کلر و گری مک آلیستر، موجب شد آلمان به عنوان تیم دوم صعود کند.
در مرحله نیمه نهایی، ابتدا سوئد به مصاف آلمان رفت تا یکی از زیباترین مسابقات تاریخ مسابقات را برگزار کنند. آلمان با دو گل توماس هسلر و کارل هاینس ریدله پیش افتاد. توماس برولین یکی از گل ها را جبران کرد. ریدله در دقیقه 88 گل سوم آلمان را زد و گل دقیقه 89 کنت آندرسون نیز برای جبران نتیجه کافی نبود تا آلمان راهی فینال شود. در دیگر دیدار مرحله نیمه نهایی، دانمارک و هلند به مصاف هم رفتند که حاصل کار دو تیم در پایان 120 دقیقه مساوی 2-2 بود. هنریک لارسن هر دو گل دانمارک را زد و دنیس برگ کمپ و فرانک ریکارد برای هلند گلزنی کردند. در ضربات پنالتی مارکو فان باستن پنالتی اش را در مقابل پیتر اشمایکل از دست داد تا کیم کرستوفته پنالتی پیروزی دانمارک را به ثمر رساند و این تیم را به فینال برساند. اشمایکل در اوقات اضافی نیز موفق شده بود توپ برایان روی را از فاصله ای بسیار نزدیک مهار نماید.
دیدار فینال این مسابقات در تاریخ 26 ژوئن 1992، در حضور 37800 نفر در استادیوم اولوی شهر گوتبرگ، مابین دو تیم دانمارک و آلمان به قضاوت برونو گالر از سوئیس برگزار شد. دانمارک در این دیدار موفق شد با گل های یان ینسن (18) و کیم ویلفورت (78) از سد آلمان عبور نموده و اولین قهرمانی خود در تاریخ یورو را با هدایت ریچارد مولر نیلسن جشن بگیرد.
| تیم منتخب یورو 92 |
 پیتر اشمایکل (دانمارک) ژوکلین آنگلوما (فرانسه) لورن بلان (فرانسه) یورگن کولر (آلمان) آندریاس برمه (آلمان) رود گولیت (هلند) اشتفان افن برگ (آلمان) توماس هسلر (آلمان) برایان لادروپ (دانمارک) دنیس برگ کمپ (هلند) مارکو فان باستن (هلند)
|
| بهترین گلزنان یورو 1992 |
| تعداد گل | نام بازیکن |
| 3 | هنریک لارسن (دانمارک) |
| 3 | توماس برولین (سوئد) |
| 3 | دنیس برگ کمپ (هلند) |
| 3 | کارل هاینس ریدله (آلمان) |
| 2 | ژان پیر پاپن (فرانسه) |
| 2 | یان اریکسون (دانمارک) |
| 2 | فرانک ریکارد (هلند) |
| 2 | توماس هسلر (آلمان) |
| 1 | لارس الستروپ (دانمارک) |
| 1 | کنت آندرسون (سوئد) |
| 1 | برایان مک کلر (اسکاتلند) |
| 1 | ایگور دوبروولسکی (کشورهای مشترک المنافع) |
| 1 | گری مک آلیستر (اسکاتلند) |
| 1 | پل مک استی (اسکاتلند) |
| 1 | دیوید پلات (انگلیس) |
| 1 | یورگن کلینزمن (آلمان) |
| 1 | کیم ویلفورت (دانمارک) |
| 1 | راب ویتچه (هلند) |
| 1 | اشتفان افن برگ (آلمان) |
| 1 | یان ینسن (دانمارک) |
تاریخچه یورو در دوره های گذشته را اینجا مشاهده نمایید.
تاریخ سازان یورو را اینجا بخوانید.
