A Kحالا یک زمانی که از مرگ کرایف گذشت و اگر من هم عمری به دنیا داشتم میگم که کرایف هم با تمام بزرگیش ضعفهای زیادی داشت. من فقط کرایف رو بعنوان یک بازیکن بی همتا همیشه تصور میکنم و در این زمینه تنها یکی دو بازیکن دیگه رو در حد اون میدونم ولی در دنیای مربیگری صددرصد مربیان بزرگتر از اون به تعداد زیاد وجود داشته که انقلابی در زمینه مربیگری بوجود آوردن. چه قبل از کرایف و چه بعد از اون. منتهی یک نکته ای که هست و اینقدر کارشناسان و فوتبالدوستان نسبت به فرضیه پردازیها (تئوری) در مورد کرایف صحبت میکنن نتیجه هایی هست که در دو تیم بارسا و آژاکس کسب کرده و همچنین بوجود آوردن آکادمی بارسا که انصافا" هم کار بزرگی بوده ولی باز هم من دوران بازیگریش رو از مربیگریش بالاتر میدونم و توی همین دوران هم دو تا نقطه تاریک وجود داره که بعد از گذشت چهل سال هنوز هم همبازیها و همدوره های کرایف بخاطرش اونو نبخشیدن. یکی موضوع سیگار کشیدنش در بین دو نیمه و بعد از اتمام بازیها چه در زمان بازی و چه مربیگری و دیگری عدم حضور در جام 78 آرژانتین که نتونست دلیل قابل قبولی براش بیاره وبعدها دلیلش رو عنوان کرد که البته خیلیها هم هنوز به اون شک دارن. بهر حال شخصیت کرایف طوری بوده که نیاز به افسانه سازی و جدا دونستن اون از بزرگان مربیگری دنیا و برتر بودنش نیست. اون باندازه کافی معروف و سوپر استار بوده که نخواهیم در هر موصوعی اونو بالا و پایین بیاریم.
