طرفداری- 36 سال پیش در چنین روزی در شهر پورتو الگره برزیل کودکی چشم به جهان گشود که سال ها بعد جادوگری هایش در مستطیل سبز جهانیان را به شگفتی واداشت. رونالدو ده آسیس موریرا ملقب رونالدینیو، یکی از ماندگارترین شماره ده های تاریخ فوتبال برزیل می باشد. اگر برزیلی باشید یا طرفدار این تیم، بدون شک ارزش و قداست شماره ده پیراهن زرد رنگ این تیم را به خوبی می دانید. تاریخ فوتبال برزیل شماره ده های بسیاری را تا کنون به خود دیده اما بدون تردید رونالدینیو را می توان دوست داشتنی ترین آنها دانست، مهاجم همیشه خندانی که حرکات تکنیکی، قدرت بدنی و سرعتش برای هر مدافع بزرگی یک کابوس بود اما همانند اکثر هم وطنانش عمر حرفه ای کوتاهی داشت. البته باید این نکته را هم متذکر شویم که رونالدینیو در سال های اوج خود به قدری درخشید که روزهای سیاه فوتبالی اش به چشم نیاید.
در این مطلب نگاهی داریم به 10 روایت از شماره 10 دوست داشتنی فوتبال برزیل که مرور هر کدام می تواند برای هر فوتبال دوستی لذت بخش باشد:
1- جام جهانی رویایی
در سال 2002 سلسائو با هدایت فیل بزرگ با ستاره هایی چون رونالدو، ریوالدو، کافو، روبرتو کارلوس و امرسون پای به بازی های جام جهانی کره و ژاپن گذاشت تا ناکامی چهار سال پیش در فرانسه را که تا آستانه فتح جام پیش رفت ولی از کسب آن باز ماند، جبران کند. در ترکیب برزیلی ها نام یک بازیکن جوان هم به چشم می خورد که اولین جام جهانی خود را تجربه می کرد، این بازیکن جوان کسی نبود جز رونالدینیو که با درخشش در بازی یک چهارم نهایی مقابل انگلستان همه نگاه ها را به سمت خود جلب کرد، رونالدینیو در این دیدار یک سوپر گل به سیمن زد و با یک حرکت استثنایی با از پیش رو برداشتن مدافعان مستحکم انگلیسی، ریوالدو را در موقعیت گلزنی قرار داده و یک پاس گل فراموش نشدنی را به شماره ده آن دوره تیم برزیل داد. رونالدینیو در این دیدار همه کار کرد و در نهایت اخراج شد! او دیدار نیمه نهایی مقابل ترکیه را از دست داد ولی در دیدار فینال به همره طلایی پوشان آلمان مدعی را شکست داده و آخرین قهرمانی برزیل در جام جهانی را رقم زدند.
2- فتح لیگ قهرمانان اروپا
روز 17 می سال 2006 یک روز ویژه برای رونالدینیو بود. بارسلونای مخوف رایکارد با ستاره هایی چون رونالدینیو، اتوائو و پویول به دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافته بود. آنها در این دیدار با رهبری ستاره برزیلی خود، با نتیجه دو بر یک از سد آرسنال گذشته و فاتح لیگ قهرمانان اروپا شدند. این قهرمانی یکی از ارزشمندترین عناوینی بود که رونالدینیو در 26 سالگی موفق به کسب آن شد.
3- کسب توپ طلا و جایزه بهترین بازیکن فیفا
کمتر بازیکنی را سراغ داریم که بیش از یک بار موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن فوتبال جهان شده باشد. البته در این مورد ذکر دو مساله ضروری است، مورد اول این که این جایزه دیگر وجود ندارد و به عبارتی با جایزه توپ طلای اروپا ادغام شده است، مورد دوم نیز بر می گردد به رقابت تنگاتنگ بین کاندیداهای کسب این عنوان در سال های گذشته که اینک دیگر شاهد آن نیستیم. رونالدینیو به واسطه درخشش در تیم بارسلونا و تیم ملی برزیل دو بار پیاپی در سال های 2004 و 2005 این جایزه را فدراسیون جهانی فوتبال دریافت کرد تا تبدیل به یکی از بازیکنان پرافتخار فوتبال دنیا شود. رقیبان رونالدینیو برای کسب این عنوان در طی دو سال، بازیکنان سرشناسی چون تیری آنری، فرانک لمپارد، آندری شوچنکو و ساموئل اتوئو بودند. رونالدینیو در سال 2005 ضمن کسب عنوان بهترین بازیکن فوتبال جهان، توپ طلای اروپا را نیز از فرانس فوتبال دریافت کرد.
4- گلی که چک هنوز هم نمی داند چگونه دریافت کرد!
بدون شک هیچ فوتبال دوستی را سراغ نداریم که گل عجیب رونالدینیو به چلسی در استمفوردبریچ را به یاد نداشته باشد. پا عوض کردن عجیب جادوگر برزیلی روی خط محوطه جریمه تیم حریف و ژست جالب کاروالیو در برابر نبوغ وی و توپی که در میان بهت پیتر چک در گوشه دروازه تیم چلسی جای گرفت، یکی از خاص ترین گل های تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را رقم زد که خالق آن کسی نبود جز رونالدینیو!
5- تیری به قلب روسونری در نیوکمپ
عبور از نستا و گتوزو با سرعتی غیر قابل تصور و شوتی سهمگین با پای چپ به سمت دروازه دیدا، گل استثنایی را برای بارسلونا به همراه داشت که خالق آن رونالدینیوی برزیلی بود. در دورانی که میلان به داشتن مدافعان قدر و خط دفاعی مستحکم شهره بود، رونالدینیو ضمن به ثمر رساندن آن گل دیدنی، در همان بازی با حرکات فوق العاده خود مدافعان جهانی تیم حریف را بارها به زانو درآورده و تکنیک ناب خود را به رخ آنان کشید.
6- قافیه های موزونی که سانتیاگو برنابئو را به تحسین واداشت
دشمنی دیرینه رئال مادرید و بارسلونا را همه می دانیم و هیچ توضیحی در مورد آن نیاز نیست. این یک قانون نانوشته است که به هر اندازه که در میان بارسلونایی ها محبوب باشی همان اندازه میان رئالی ها منفوری و این قضیه به صورت معکوس نیز برقرار است. در 19 نوامبر سال 2005 اتفاقی رخ داد که این قانون نانوشته را به یک باره زیر سوال برد. درخشش خیره کننده رونالدینیوی برزیلی در ال کلاسیکویی که با نتیجه سه بر صفر به سود بارسلونا آن هم در سانتیاگو برنابئو به پایان رسید به حدی چشم نواز و دل انگیز بود که هواداران تیم رقیب را وادار به سنت شکنی کرد! رئالی ها که از شکست خانگی تیم شان در یک دیدار حیثیتی مغموم بودند، در برابر شعبده جادوگر برزیلی توان بی تفاوتی نداشتند و ایستاده به تشویق وی پرداختند تا یک صحنه ماندگار در تاریخ فوتبال جهان رقم بخورد.
7- گلی که قوانین فیزیک را زیر سوال برد!
سانتر ژاوی، یک کنترل سینه در محوطه جریمه، یک چرخش ناگهانی و ضربه برگردانی غیر قابل مهار گلی را برای بارسلونا در مقابل ویارئال در سال 2006 رقم زد که رونالدینیوی برزیلی از آن به عنوان رویای دوران کودکی اش یاد می کند. این سوپر گل ماورایی که نظیر آن را تا کنون در فوتبال دنیا مشاهده نکرده ایم یکی از به یاد ماندنی ترین لحظاتی بود که در دوران اوج شاعر فوتبال در مستطیل سبز رقم خورد.
8- بوسه ای ماندگار از مارادونا!
همه مارادونا را می شناسیم، نابغه فوتبال آرژانتین که اظهارنظرهای عجیبش در مورد برزیلی ها و بازیکنان رقیب همیشه سوژه رسانه ها بوده است. از نفرت او به پله نیز خبر داریم! ولی همین مارادونای آرژانتینی در جریان بازی های المپیک 2008 پکن وقتی که با رونالدینیو مواجه شد، دستان وی را بوسید تا به همه جهان اعلام کند که شاعر فوتبال حسابش از بقیه جداست!
9- جامی که بارسا بدون رونالدینیو گرفت اما در نهایت به این بازیکن رسید
سال 2010 و در جریان جام خوان گامپر و بازی تیم های بارسلونا و میلان، رونالدینیو برای اولین مقابل تیمی قرار گرفت که سال ها در لباس آن افتخار آفرینی کرده بود و اینک پس از حضور گواردیولا در راس کادر فنی این تیم مجبور به ترک آن شده بود. در آغاز این دیدار بارسلونایی ها به گرمی از ستاره سابق خود استقبال کردند و در پایان بازی نیز در حالی که بارسلونا با شکست میلان قهرمان این جام شده بود، پویول با اهدای جام قهرمانی به رونالدینیو نشان داد که این ستاره برزیلی برای همیشه در یاد کاتالان ها هست و خواهد بود.
10- خنده های بی پایان!
وقتی داور به اشتباه به جای نشان دادن کارت زرد او را اخراج کرد خندید، وقتی بازیکن حریف با بی رحمی تمام پایش را قیچی کرد خندید، وقتی پنالتی حساس تیمش را از دست داد خندید، وقتی سرمربی تیم او را با وجود بازی خوب تعویض کرد خندید و وقتی با اشاره عکاس ها برای گرفتن ژست مقابل دوربین مواجه شد بازهم خندید! همین خنده ها بود که او را محبوب کرد و همین خنده ها بود که او را دوست داشتنی و ماندگار ساخت...
