چوبله کنان آل شوبلهبازیای منچستر فرگی رو که میدیدم یه حالت حماسی بهم دست میداد.
دیشب نیمه اولو دیدم دیگه بیخیال شدم.گفتم دلم برا دخئا میسوزه که داره تو منچستر هدر میره.
فکر این که منچستر تموم شده دیوونم میکنه ولی به نظرم همش تقصیر فرگوسنه.
مربی بعدی رو باید زودتر انتخاب میکردن و مقدمات حضورشو فراهم میکردن یهو و بی مقدمه کسی اومد مربی شد که شاید در حد ما نبود.فنخالم نشون داده که قضیش مثل خربزه و عسل میمونه.خوردنشون همزمان=سنکوب
آخه بدبختی اینه که توکل فوتبال دنیا فقط پرسپولیس و منپسترو عشقه.
تو فوتبال نکبت خودمون که پرسپولیسو اونجور نابود میکنن
تو انگلیسم که منچستر اینجور نابود شده.
ای کاش میتونستم عاشق یه تیم دیگه باشم که حداقل به اون دلخوش میبودم.ولی چه کنم عشق یعنی یک.یکی که دو نمیشه.
اما اینو میدونم اگه هردوتیمم نابود هم بشن تا ابد عاشقشون میمونم.
