اختصاصی طرفداری
این وستهم سرسخت
عقربه ساعت جلو می رفت و جلو. دو تیم در دیدار اول جام حذفی به تساوی بدون گل قناعت کرده بودند و دیدار با نتیجه 1-1 به پایان راه رسیده بود. 120 دقیقه سپری شده بود و همه انتظار نواخته شدن ضربه های پنالتی را می کشیدند. طرفداران لیورپول احتمالا در آن لحظات به سرانجام خوش نیمه نهایی جام اتحادیه برابر استوک سیتی می اندیشیدند. همان شبی که مردان شان طی ضربات پنالتی پیروز شدند تا در نبرد نهایی برابر منچستر سیتی به میدان روند. ولی بازی تمام نشده بود. بازی ادامه داشت. کاپیتان لوکاس لیوا روی آنتونیو خطایی انجام داد. دمیتری پایه فرانسوی پشت توپ ایستاد و آن را سانتر کرد. توپ با ضربه آرام او روی سر آنجلو آگبونا ایتالیایی پایین آمد و این مدافع سابق یوونتوس با ضربه سر از میان سه لیورپولی شامل لوکاس لیوا دروازه سایمون مینیوله را گشود. او دومین گل زندگی حرفه ای اش را زد تا لیورپول حذف شود. وستهم اولین پیروزی اش در تاریخ جام حذفی را برابر لیورپول در احتمالا آخرین بازی که در جام در اپتن پارک انجام داد جشن گرفت. حقیقت این بود آنها در کل انضباط و شور بیشتری از لیورپولی ها داشتند. داور در دیدار اول که بدون گل تمام شد یک ضربه پنالتی به سود آنها را اعلام نکرد و این جا در نبرد تکراری هم می توانستند صاحب یک ضربه پنالتی شوند که داور نادیده اش گرفت. وستهم پیش از این در این فصل دو بار لیورپول را شکست داده بود. ابتدا با سه گل در آنفیلد که پایان راه براندن راجرز بود و سپس با دو گل در خانه برابر لیورپول به رهبری یورگن کلوپ. جمع بندی نتایج دیدار های دو تیم در فصل 16-2015 به لیورپول نیش می زند: وستهام 7 - لیورپول 1.
مردان شهر بی دفاع
می گویند جداول لیگ دروغ نمی گویند. اگر این را بپذیریم لیورپول با 8 شکست در رده نهم قرار گرفته و به میانه جدول نزدیک است تا بالای جدول. به همین دلیل مدافعان آنفیلد را در صف شکننده ترین های مردان لیگ قرار داده اند. آنها تاکنون 36 گل دریافت کرده اند که یعنی نه تنها بیش از هشت تیم بالایی شان در جدول گل خورده اند بلکه بیشتر از پنج تیم پایینی شان (واتفورد، استوک سیتی، کریستال پالاس، چلسی و وست بروم) هم دروازه شان باز شده است. نتایج هفته های اخیر بازتابنده این شکنندگی بوده اند: دریافت سه گل از آرسنال، چهار گل از نوریچ، دو گل از لستر سیتی و نوریچ. اگر از طرفداران لیورپول بپرسید خیلی های شان اعتقاد دارند اشتباه مینیوله حداقل 15 امتیاز از لیورپول در لیگ کم کرده است. ولی نه مدافعان کناری لیورپول باصلابت ظاهر شده اند و نه مدافعان میانی، نه باتجربه ها و نه جوانان: کولو توره، ناتانائیل کلاین، تیاگو ایلاری، استیون کاکلر، جو گومز، مارتین اسکرتل، یان فلاناگان، آلبرتو مورنو، براد اسمیت و ساخو. چنان که دو گل وستهم – برابر دفاع جوان شده تیم - بر گرفته از ارسال دو توپ یکی از چپ و یکی از راست بود. یک گل با ضربه پا زده شد و یک گل با ضربه سر و هر دو از درون محوطه جریمه در منطقه متعلق به مدافعان میانی به رهبری کاپیتان لوکاس لیوا. دو گل ظاهرا ساده، ولی نمونه ای برای تحلیل همان شکنندگی دفاع.
مهاجمان نزول کرده
البته که می توان پیروزی های خاطره انگیز این فصل را به یاد آورد: برد 1-3 برابر چلسی و 4-1 مقابل منچسترسیتی (احتمالا بهترین بازی لیورپول طی دو فصل اخیر) را و همین طور به پیروزی 6-1 مقابل ساوتهمپتون در جام اتحادیه را. می توان به مهاجمان سرخپوش اشاره کرد، به دنیل استاریج، دنی اینگز، روبرتو فیرمینو و کریستین بنتکه. ولی تعداد 32 گل زده در لیگ برای تیمی که به بالای جدول می اندیشد نومید کننده است. چنان که اورتون در همسایگی 46 بار دروازه ها را در لیگ باز کرده است. همه آمارها خبر از ناتوانی مهاجمان لیورپول در تمام کنندگی دارمد، ولو آن که لیورپول طی چهار سال اخیر حدود 200 میلیون پوند برای خرید مهاجمانش پرداخته و در این دوران فقط لوییز سوارز یگانه مهاجم نیشدار بود. فیرمینو و بنتکه به عنوان بهترین گلزنان لیورپول در لیگ هر یک فقط 6 گل زده اند. بنتکه 32 میلیون پوندی برابر وستهم 9 شوت به سوی دروازه نواخت – یعنی سه برابر بیش از هر بازیکنی در میدان – ولی بهترین فرصت ها را از کف داد و حالا در 11 بازی متوالی است که دروازه ای را باز نکرده است. در چنین قابی کوتینیو به عنوان مرد میانی تهاجمی 5 گل در لیگ زده و او بود که دروازه وستهم را طی نواختن ضربه آزاد گشود. گلی که در انتها چیزی را تغییر نداد.
شور و شر از نوع کلوپ
به نظر می رسید ورود یورگن کلوپ به لیورپول چیزی را اضافه خواهد کرد که براندن راجرز اگر هم می خواست در اجرایش ناتوان بود، یعنی جاری کردن شور، هیجان و توانایی ذهنی به سرخپوش ها برای چنگ زدن به پیروزی. لیورپول به همان چیزی نیاز دارد که بوروسیا دورتموند در روزهای اوجش آن را به رخ می کشید. ولی هرچند کلوپ با شور و هیجان پا به آنفیلد گذاشت، ولی آن تب و تاب گام به گام کم شد و کمتر. چنان که برابر وستهم مربی رام شده ای بود که با خونسردی آمیخته به تلخی به میدان می نگریست (او در دیدار برابر ساندرلند به دلیل عمل آپاندیس غایب بود). مربی پرشور نبرد دیشب به وستهم تعلق داشت. او اسلاون بیلیچ بود.
معمای قیمت بلیط
همین چند روز پیش بود که لیورپول در مسابقات لیگ با دو گل از ساندرلند جلو افتاد. نتیجه به سود سرخپوش ها بود: لیورپول 2 – ساندرلند صفر. آن هم در خانه. آن هم در آنفیلد. آن هم برابر طرفدارانش. ولی عقربه ساعت که به دقیقه 77 رسید بسیاری از صندلی ها خالی شدند. دقایقی بعد حدود ده هزار نفر از 44 هزار نفر تماشاگر آنفیلد را ترک کرده بودند. ولی دقیقه 82 که رسید دروازه مینیوله باز شد و فاصله به یک گل کاهش پیدا کرد: لیورپول 2 – ساندرلند 1. صندلی ها خالی تر می شدند و عقربه روی دقیقه 89 قرار گرفته بود که ساندرلند گل تساوی بخش را زد. لیورپول 2- ساندرلند 2. هر دو گل ساندرلند برابر سکوهای خالی بخش " KOP " زده شدند تا فاصله مالکان آمریکایی باشگاه و طرفداران بومی لیورپول عمیق تر شود. تا این که تزریق بیشتر و بیشتر پول به باشگاه های لیگ برتری سوی تیره اش را به رخ طرفداران بومی بکشد.
همه آن اعتراض ها در دل واکنش " Walkout 77" به معنی "ترک کردن استادیوم در دقیقه 77 " رخ دادند. در آماج سر دادن شعار "کافی است لعنتی های حریص" و در سایه بنرهایی که رویش نوشته بودند "فوتبال بدون طرفدار یعنی هیچی". افزایش قیمت بلیط های بخشی از صندلی های آنفیلد در فصل بعد طرفداران لیورپول را به واکنش جدی واداشته است. آنها می گویند طرفداران بومی باشگاه را جوانان و کارگران تشکیل می دهند و نه میلیونرها. آنهایی که سال 1990 برای رفتن به آنفیلد برای تماشای هر دیدار 4 پوند می پرداختند در این فصل 37 پوند پرداخته اند و فصل باید 77 پوند بپردازند.
