در سال 1986 آرژانتین موفق شد با درخشش دیگو مارادونا برای دومین بار طعم قهرمانی در جام جهانی را بچشد.
میزبانی سیزدهمین دوره رقابت های جام جهانی در سال 1986 به مکزیک اعطا شد تا اولین کشوری باشد که دو بار مهمترین جشنواره فوتبال جهان را برگزار کرده باشد. کشور مکزیک با وقوع سه زمین لرزه وحشتناک به استقبال جام جهانی رفت، اما خوشبختانه ورزشگاه های این کشور آسیبی ندیدند و تصمیم گرفته شد مسابقات طبق برنامه انجام شود.حادثه ای بسیار مهیب و وحشتناک که جان 20 هزار نفر از مردم مکزیک را گرفت و آنها را از جشن و شادمانی که مدت ها انتظارش را کشیده بودند، محروم کرد، اگر چه مصمم بودند با تمام این اوضاع و احوال، میزبانی شایسته باشند.
سیزدهمین جام روی دستان بازیکنان تیم فوتبال آرژانتین قرار گرفت و با بلند آوازگی ستاره درخشان و بی نظیر این تیم یعنی "دیگو آرماندو مارادونا" خاتمه یافت. تیم فرانسه نیز بازی فوق العاده ای مقابل ایتالیا انجام داد و سپس چرخ برزیل را از کار انداخت، اما در دیدار نیمه نهایی مقابل آلمان تن به شکست داد.
همانند دوره گذشته (در اسپانیا)، 24 تیم در جام جهانی 1986 شرکت کردند. رقابت های جام جهانی بار دیگر چهره تازه ای را تجربه کرد و دیدارهای مرحله دوم به صورت تک حذفی انجام شد.
در مرحله نخست این مسابقات دیدار فوق العاده و خاصی برگزار نشد، اما مراکش اولین تیم آفریقایی بود که توانست به مرحله دوم جام جهانی قدم بگذارد.
تیم فرانسه همانند دوره قبل با ارائه بازی های دیدنی و جذاب، قلب تماشاگران زیادی را تسخیر کرد و اسطوره های جهانی و تحسین برانگیزی مثل پلاتینی، ژیرس، تیگانا و فرناندز حتی بهترین خطوط دفاعی را به لرزه درآوردند.
"آبی ها" یک بار دیگر کلاس فوتبال خود را با غلبه بر ایتالیا و برزیل به رخ جهان کشیدند. "تله سانتانا" بازیکن تیم برزیل دو بار تیرک دروازه را لرزاند، اما فرانسه به لطف درخشش "ژول باتز" دروازه بان خود که پنالتی زیکو را 12 دقیقه مانده به پایان بازی مهار کرد، با پیروزی از میدان خارج شد.
فرانسه بعد از تساوی 1 بر 1 در وقت قانونی و سپس غلبه بر برزیل با نتیجه 4 بر 3 در ضربات پنالتی به مرحله نیمه نهایی راه یافت، اما یک بار دیگر رویای قهرمانی در جام جهانی در مواجهه با 11 سرباز آماده و تازه نفس آلمانی، نقش بر آب شد.
تیم آلمان که پای ثابت دیدارهای فینال جام جهانی بود، در سیزدهمین دوره مقابل آرژانتین و فرمانده بزرگ آن مارادونا تاب مقاومت نیاورد و با قبول باخت 3 بر 2 از جام قهرمانی خداحافظی کرد. تیم آرژانتین در نیمه نهایی بلژیک را به راحتی با دو گل مغلوب کرده بود.
قهرمانی آرژانتین به همان اندازه که شایسته و سزاوار آنها بود، غیر منتظره هم بود. تیم آرژانتین منسجم، اما بدون انگیزه بود و حقیقتا می توان گفت که مارادونا جام را به تنهایی و یک تنه برای کشورش به دست آورد. عملکرد درخشان و بی نقص او که پنج گل نیز در برداشت، عنوان بهترین بازیکن جام را برایش به ارمغان آورد و اگر چه ابهاماتی در مورد گل مارادونا به انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی وجود داشت، اما جشن و شادمانی در آرژانتین بر پا شد و بیش از 30 میلیون نفر در خیابان ها به شادی پرداختند.
گل مارادونا به انگلیس به "دست خدا" مشهور شد. او در سال های اخیر رسما اعتراف کرد که آن گل را با دست زده، اما معتقد است این کار تقلب نیست، بلکه هنر است. به اعتقاد مارادونا در فوتبال آمریکای جنوبی بیشتر از اروپا این قبیل صحنه ها وجود دارد، اما نباید نام آن را تقلب گذاشت.
فینال
آرژانتین 3 - آلمان 2
براون، والدانو، بوروچاگا برای آرژانتین و رومنیگه و رودی فولر برای آلمان
جام 1986 در یک نگاه
- برنده کفش طلایی: گری لینهکر از انگلیس با 6 گل
- برنده توپ طلایی: مارادونا از آرژانتین
- بازی جوانمردانه: برزیل