A Kتوی سالهایی که فوتبال نگاه میکنم.سه خداحافظی زود هنگام از تیمهای ملی خیلی متاسف و ناراحتم کرد.هر سه خداحافظی هم میتونست پیش نیاد ولی دنیای فوتباله و واقعیتها رو باید پذیرفت.امیدوارم فرانک ریبری حداقل بعد از خداحافظی از تیم ملی توی باشگاهش بتونه ادامه بده.حیفه که از لذت دیدن بازیهای این اعجوبه نامحروم بشیم.اولین خداحافظی مربوط به گرد مولر بود که بلافاصله بعد از قهرمانی جهان در سال 74 بدلیل اختلافات شدید با سرمربی از تیم ملی کنار رفت و دنیا رو متحیر کرد.دومیش مربوط به یوهان کرایف بود که اون هم دقیقا"با نایب قهرمانی 74 به دلایل مختلف و از جمله اختلافات داخلی از تیم ملی کناره گیری کرد و دنیا از دیدن بازیهای نابغه تکرار نشدنی فوتبال محروم شد.البته در سطح ملی.سومیش هم مارکو فان باستن بود که با مصدومیت شدید دیگه نتونست ادامه بده و از بازیهای ملی و باشگاهی خداحافظی کرد.تنها کسی که همیشه منو یاد گرد مولر افسانه ای مینداخت.عجیب هم اینه که هر سه اینها در سن بیست و هشت سالگی با فوتبال ملی خداحافظی کردن.امیدوارم فرانک چهارمین نفر نباشه.
