- بایرن هم بالاخره طعم شکست ر و چشید. اولین باخت در 16 بازی لیگ و دومین بار در 20 ماه گذشته که از یک تیم آلمانی 3 گل دریافت کردن. بازی مقابل مونشن گلادباخ، یک شکست و ناکامی تمام برای غول مونیخ بود. البته به غیر از یک استثنا ،،،
دقیقه 75، داور چهارم تابلوی تعویض رو بالا برد و شماره 7 روی تابلو تعویض نقش بست.بعد از 9 ماه بالاخره فرانک ریبری، ستاره ی فرانسوی بایرنی ها وارد زمین شد تا برای تیم خودش پا به توپ بشه.6 دقیقه بعدش هم توپی که از همکاری زیبای موزد و ویدال ساخته شد بود رو، وارد دروازه کرد تا هواداران بایرن رو خوشحال و امیدوار کنه ! نه به نتیجه بازی، بلکه به بازگشت غرور آمیز صورت زخمی تیمشون ،،
بایرن مونیخ تو مدتی که فرانک ریبری رو توی تیمش نداشت، فوق العاده بود ! بازی های زیبا و نتایج زیباتر باعث شده بود کمتر کسی جای خالی فرانک ریبری رو حس کنه ! اما با قدرت می تونم بگم که هیچ کدوم از هواداران بایرن مونیخ، فرانک ریبری رو فراموش نکرده بودن. بالاخره ریبری سال 2013 پا به پا روی رونالدو و مسی برای بردن توپ طلا جنگیده بود و یک مهره مهم تو بایرن مونیخ به حساب میومد. اما خب بیارن مونیخ همیشه پر از استعداد های فوق العاده هستش که آماده-ان جای خالی ستاره هاشون رو پر کنن. بعد از ریبری، ورود بازیکنانی مثل ویدال، کاستا و کومان، باعث شده بود جای خالی ریبری به خوبی پر بشه. اما خب الان دیگه صورت زخمی برگشته و هواداران بایرن باید از این بازگشت خوشحال باشن ،،،،
باخت مقابل گلادباخ، یک نکته رو به بایرنی ها گوشزد کرد. اینکه نباید زیادی از خود راضی بشن. بایرن مونیخ الان " فقط " 5 امتیاز با دورتموندی که احیا شده و بازی های خیلی خوبی از خودش نشون میده فاصله دارن و شرایط لیگ، وقتی بایرن قراره در دور حذفی لیگ قهرمانان شرکت کنه، 100 درصد سخت تر هم می شه. دور حذفی ای که بایرن صعود خودش به اونجا رو جشن گرفته و این هفته یک بازی تشریفاتی با دینامو زاگرب در پایتخت کروواسی داره.
با توجه به اینکه تو بازی مقابل دینامو فشاری روی بایرن نیست، بهترین زمان برای تست کامل ریبری فرا می رسه. البته انتظار اینکه ریبری 90 دقیقه بازی کنه مطمئمنا بیجا و نادرسته، اما خب مسلما این مهاجم فرانسوی می تونه بیشتر از 15 دقیقه در زمین حظور داشته باشه و توانایی هاش رو دوباره به همگان نشون بده.
گُلِ این بازیکن به گلادباخ نشون داد که ریبری هنوز حرکات خاص و شبح مانند خودش رو حفظ کرده و مصدومیت باعث نشده ویژگی اصلیش رو فراموش کنه.استایل سریع و فرز هم که یکی از ویژگی های فوق العاده ریبری بود، در بازی با گلادباخ گهگاهی دیده می شد. همه ای نها نشون می داد که مصدومیت نتونسته کاملا ریبری رو زمین بزنه. بالاخره ریبری بهترین بازیکن بایرن مونیخ تو لیگ قهرمانان فصل 2012-13 بوده. انقدر خوب که شونه به شونه مسی و رونالدو حرکت کنه، و نشون بده از لحاظ توانایی فردی حرف های زیادی برای گفتن داره.
ریبری فصل بعد بهتر هم شد و گل های بیشتری برای بایرن مونیخ و فرانسه به ثمر رسوند. 17 گل در مجموع ! اما سایه ی شوم مصدومیت بالا سر فرانک قرار گرفت و همه چیز رو خراب کرد.همچنین مشکلات شخصی این بازیکن در خارج از زمین و خبر خداحافظی خودش از تیم ملی بعد اینکه نتونست در جام جهانی 2014 برزیل بازی کنه، باعث شد که خیلی ها با شک و تردید به ادامه ی دوران بازیگری فرانک ریبری نگاه کنن اما الان، در سن 32 سالگی، خیلی ها امیدوارن تا فرانک ریبری دوباره شروع به درخشش کنه و توانایی های خودش رو به رخ بقیه بکشه ...
تیم ملی فرانسه هم می تونه از کمک ریبری بهره مند بشه. مخصوصا الان که درگیر قضیه بنزما و والبوئنا شدن و اصلا شرایط خوبی ندارن. درخشش دوباره در بایرن مونیخ می تونه درهای تیم ملی رو به سمت فرانک ریبری باز کنه و این بازیکن بتونه توی تابستان و مسابقات یورو 2016، تبدیل به یک قهرمان در قامت ملی بشه. البته تا اون موقع زمان خیلی زیادی مونده و هر اتفاقی ممکنِ بیفته ،،
ریبری الان و بعد از برگشتنش به تمرینات گروهی بایرن، خیلی خوشحال تر و سر حال تر به نظر میاد. انگار از اینکه دوباره شانس بازی بهش رو کرده خیلی خوشحال، راضی و شکر گذاره :
" امروز یه روز فوق العاده برای من بود.این اولین مصدومیت بلند مدت من تو دوران حرفه ایم بود و خیلی خیلی برام سخت گذشت. اما خب فوتبال و زندگی یعنی همین. تنها کاری که ما می تونیم بکنیم اینه که سرمون رو بالا نگه داریم و بیشتر تلاش کنیم. وقاعا احساس خوبی دارم از اینکه به جمع تیم برگشتم. بقیه بچه ها هم خیلی خوشحال شدن از اینکه من دوباره برگشتم توی زمین. واقعا خیلی خوش گذشت ! "
خوش گذشت !! کمتر فوتبالیستی رو می بینید که تو صحبت های خودش در مورد فوتبال، این کلمه رو به کار ببره اما خب، فرانک ریبری وقتی سر حال باشه، با بقیه بازیکنای فوتبال خیلی فرق داره.
الان باید امیدوار باشیم که فرانک دوباره شروع به درخشش کنه و ما رو با دیدن بازی های فوق العادش تو لباس بایرن مونیخ، سیراب کنه. اتفاقی که اگه بیفته، آخر فصل وقتی اسم بازی با گلادباخ اوورده بشه، دیگه کسی یاد شکست 3-1 این تیم نمی افته. همه یاد بازگشت صورت زخمی می افتن ،،،
"
