مطلب ارسالی کاربران
یادداشت روز: ال پیستولرو و ماموریت فتح برنابئو!
یک/شاید اگر لجبازی رسانه های انگلیسی ، با مهاجم یکه تاز لیورپولی ها نبود ، جریمه ی دندان هایش ، فاصله ی او را با پیراهن آسمانی تیم کشورش به مرز پانصدمین روز نمی رساند. روزنامه ها، ترول ها و کل کل ها قاضیان خوبی نیستند ، اما تاریخ منصف است.آن جا که هر روز مقابل دست خدای مارادونا ، عنوان تقلب پررنگ و پررنگ تر می شود، می شود امید بست که لااقل تاریخ ، جریمه ی لوییزیتو را با ستمِ فیفای آشفته و فاسد به یاد بیاورد.تاریخ اگر قرار باشد صحنه ای از عصیان های لوییز سوارز را به خاطر بسپارد، قطعا انتخابش دست های اوست. دست هایی که تیر خلاص غنایی ها را از حلقوم امید اروگوئه بیرون آوردند.دست هایی که دیده شدند ، منصفانه جریمه شدند اما اروگوئه را به جمع غول های اروپایی نیمه نهایی جام جهانی فرستادند.دست هایی که اشک و لبخندترین تصویرِ جام های جهانی را کنار رختکن ورزشگاه به ثبت رساندند.
دو/در روزهای آغازین فصل قبل، در روزهای تیره و تار بلوگرانا ، و محرومیت توامان بارسلونا و او ، در تمرین ها آنقدر سخت تلاش کرد که با بازگشتش ، هیجان آتش بازی در ساق هایش نخشکد.وقتی بعد از سه دقیقه ، پاس گل میلیمتری اش ، باعث شد در برنابئو ، نیمار بارسلونا را پیش بیاندازد، آتشی به نام امید در قلب ساکنان بندر ، روشنی گرفت، آتشی که حتی تگرگِ کابوس وار برنابئو آن را خاموش نکرد.که عاشقی و رفاقت نه فقط در ساق ها ، بلکه در چشم هایشان پرفروغ بود.ام و انِ جادویی قلبی به نام اس یافته بودند:ضلع سوم مثلث جادوگرهای آبی اناری،نوید مخوف ترین خط حمله ی تاریخ فوتبال.
سه/ اگر قرار باشد ، از لحظه های جادویی او در بارسلونا بنویسیم ، احتمالا ستون ها حوصله شان سر خواهد رفت. از تونل های پاریسی اش گرفته تا شلیک به قلب یووه، از کشیدن دندان های زخمی بایرن در آلیانس تا سوپر گل سه امتیازی در الکلاسیکوی نیوکمپ ، از قیچی لالیگایی تا آتش بازی در منچستر.اما انگار یک ماموریت جذاب دیگر، باقی مانده : فتح برنابئو! سوارز در بارسا ، هر چه را خواسته به دست آورده ، اما قطعا انگیزه ی زیادی خواهد داشت تا خاطره ی اولین شب کابوس وار آبی اناری پوشیدنش را از خاطر پاک کند.انگیزه ای که با آمادگی این روزهایش قند در دل هواداران ، آب خواهد کرد.
علی ابراهیمی