طرفداری - کارکا مهاجم سابق تیم ملی برزیل و باشگاه ناپولی با نام کامل آنتونیو دی اولیویرا فیلیو در حالی 55 ساله شد که اگر او 25 سال جوانتر از سن کنونی اش داشت و اکنون مشغول بازی بود، بدون شک یکی از بهترین مهاجمان دوران مدرن فوتبال بود و در سرتاسر جهان به ستایش او می پرداختند و هوادارانی از ایسلند تا اندونزی و از لائوس تا لیبریا پیراهن های او را بر تن داشتند. چهره او بر روی بسیاری از کنسول های بازی رخ نمایی می کرد و او یکی از شخصیت های اصلی تبلیغات ورزشی بود. با توجه به اینکه بهترین بازیکنان متعلق به چندین باشگاه معدود است کارکا اکنون یکی از ستارگان باشگاه های بارسلونا، بایرن مونیخ و یا رئال مادرید بود و همچنین ممکن بود به یکی از موفق ترین و ثروتمندترین مردان در عرصه ورزش تبدیل شود.
این ها همگی در حالیست که کارکا عضوی از تیمی که پله یا دیدی، گارینشا یا جرسون، جرزینیو یا ریولینیو را داشت و فاتح سه جام جهانی بین سال های 1958 تا 1970 شد، نبود. اما کارکا که بود و چه ویژگی هایی داشت؟ کارکا ترکیبی از سرعت، قدرت و هوش را در حالی که یک بازیکن تکنیکی بود در خود داشت. او در بازی هوایی یک بازیکن خوب بود و در استفاده از هر دو پا بازیکن ماهری بود. قدرت درک بالای او از فضاهای خالی منجر به خلق موقعیت گل برای سایر بازیکنان می شد. نیمار قهرمان نسل جدید برزیل است و به مدتی طولاتی یک نماد برای نسل آنلاین خواهد بود، اما کارکا نسبت به ستاره هموطن حال حاضرش بازیکن بهتری بود. اگر شما قانع نمی شوید، فقط کافیست با نگاهی به آمار و ارقام کارکا و فیلم های بازی وی به قدرت و ویژگی های فنی کارکا پی ببرید.
کارکا در 165 حضورش در ترکیب ناپولی موفق شد 73 گل به ثمر رساند و این آمار در حالی به ثبت رسیده که در آن دوران سری آ بهترین و قویترین لیگ جهان بود و قدرت دفاعی تیم ها زبانزد عام و خاص بود. مارکو فان باستن به دلیل دستاوردهای بیشتری که در زمینه باشگاهی و ملی همراه با آث میلان و تیم ملی هلند کسب کرد، همواره نام اول در کسب جوایز بود، اما کارکا استعدادی بسان ستاره هلندی روسونری داشت. در واقع کمتر کسی خاطره زوج این دو ستاره را در بازی که میان منتخب سری آ و منتخب لیگ انگلیس در ژانویه 1991 برگزار شد را به یاد می آورد. در دیداری که هر دو بازیکن موفق به گلزنی شدند، تیم منتخب سری آ با سه گل پیروز میدان شد.
اما کارکا دوران فوق العاده ای در ناپولی سپری کرد. درک فوق العاده ای که میان او و دوست صمیمی اش دیگو مارادونا وجود داشت منجر به کسب همزمان اسکودتو و جام یوفا شد. او بخشی از قهرمانی دو تیم در کشورش بود و در سال های 1978 همراه با گوارانی و 1986 همراه با سائوپائولو فاتح لیگ برزیل شده بود. کارکا همچنین در دو جام جهانی 1986 و 1990 بازی کرد و موفق به زدن 7 گل شد و همچنان جای تاسف و افسوس وجود دارد که به جای کارکا در جام جهانی 1982 از سرجینیو طاقت فرسا استفاده شد تا تیم طلایی برزیل فرصت قهرمانی در جام جهانی 82 را از دست بدهد. اما کارکا مدتی پیش از مسابقات دچار مصدومیت شد و تنها می توانست عملکرد جانشین شکست خورده اش را در کنار ستارگانی همچون سوکراتس، زیکو و فالکائو مشاهده نماید. کارکا شانسش را چهار سال بعد امتحان کرد و علی رفم گلزنی در مقابل فرانسه، در ضربات پنالتی مغلوب حریف شدند و از دور مسابقات کنار رفتند.
در جام جهانی 90 کارکا و مارادونا این بار به عنوان دو رقیب در قالب دو تیم برزیل و آرژانتین به مصاف هم رفتند و پس از از دست دادن موقعیت هایی توسط سلسائو و کارکا، مارادونا موقعیتی برای کانیجیا فراهم آورد تا آلبی سلسته راهی مرحله بعدی و در نهایت فینال رقابت ها شود. مارادونا پس از این مسابقه که در تورین برگزار شد، گفت: "من روز گذشته با کارکا صحبت کردم. من به او گفتم که رابطه دوستی ما در 90 دقیقه شکسته نخواهد شد." در سال 1993 زمانی که کارکا دیگر موفق به کسب جام های بیشتری در ناپولی نشد، به مدت سه فصل راهی فوتبال ژاپن و تیم کاشیوا ریسول شد. سال های بعدی برای مدتی کوتاه به تیم های سانتوس، سائو خوزه از پورتو آلگره پیوست و در کمال تعجب در سال 2005 برای تیم گارفورث تاون که یک تیم انگلیسی بود، به میدان رفت.
کارکا در کامپیناس که اکنون صاحب یک تیم فوتبال شده است و در مسابقات منطقه ای سائوپائولو حضور دارد، زندگی می کند. در زمان بازنشستگی اش به تفسیر مسابقات فوتبال در تلویزیون مشغول شد و با توجه به تجربه و تخصصش قطعا می توانست در این زمینه مفید باشد.
کارکا قطعا مستحق قهرمانی در جام جهانی بود. قطعا میراثی که از او در کنار مارادونا در ناپولی به جای مانده است، سال ها به یاد خواهد ماند و وی موفق به خوشحال کردن قلب هواداران بسیاری شده است. کارکای بزرگ تولدت مبارک!
