طرفداری- تیم تراکتورسازی که پس از تعطیلات چند هفته ای لیگ به اصفهان سفر کرده بود تا در هفته ششم به مصاف سپاهان برود در یک بازی کم افت و خیز به نتیجه بدون گل مقابل زردپوشان اصفهانی دست یافت. تونی الیویرا نسبت به بازی قبل چند تغییر در تیمش ایجاد کرده بود که از جمله آنها می توان به حضور مهرداد بایرامی در خط حمله به جای حمزه یونس اشاره کرد که البته تاثیر چندانی در روند بازی نداشت. در این نوشته نگاهی داریم به عملکرد بازیکنان تراکتورسازی در این دیدار:
محمدرضا اخباری سنگربان جوان تراکتورسازی در این بازی موفق شد دروازه خود را مقابل حریف سرسختی به نام سپاهان بسته نگه دارد و این یک امتیاز بسیار مثبت برای وی به شمار می رود. البته در این دیدار سپاهانی ها موفق به ایجاد حملات آنچنانی روی دروازه تراکتورسازی نشدند و اکثر ضربات آنها خارج از چارچوب درواز بود اما به هر حال اخباری در این دیدار همانند پنج بازی گذشته کاملا مطمئن نشان داد و یکی از بهترین های تیمش بود. بدون شک تا اینجای فصل، این پست تنها پستی است که تونی الیویرا خیالش از بابت نفر قطعی آن راحت است.
شجاع خلیل زاده و کارلوس کاردوسو مدافعان آخر تراکتورسازی در این دیدار بودند. کاردوسو در این دیدار بسیار خوب بود و چندین و چند بار با تکل های به موقع و ضربات سر موفق، سپاهانی ها را در رسیدن به دروازه تیمش ناکام گذاشت. خلیل زاده که پس از پشت سر گذاشتن مصدومیت در ترکیب تیمش قرار گرفته بود عملکرد متوسطی از خود به نمایش گذاشت. به نظر می رسد اگر حضور خلیل زاده در کنار کاردوسو تثبیت شود به مرور زمان شاهد افزایش هماهنگی میان این دو بازیکن خواهیم بود چرا که هر دو نشان داده اند از لحاظ فنی وضعیت بسیار خوبی دارند. سعید آقایی و محمد ایرانپوریان مدافعان کناری تراکتورسازی را در این دیدار تشکیل می دادند. آقایی که این فصل اعتماد به نفس بیشتری نسبت به فصل گذشته پیدا کرده در این دیدار چند نفوذ خوب از کناره های میدان داشت ولی در کارهای دفاعی کمی متزلزل بود و باید در این قسمت تمرکز بیشتری به خرج بدهد. ایرانپوریان دیگر مدافع کناری تراکتورسازان در این دیدار عملکرد چندان چشمگیری نداشت و با توجه به اینکه این روزها بازوبند کاپیتانی نیز بر بازوی وی بسته می شود، انتظارات از این بازیکن بالاتر رفته است و ایرانپوریان باید بر این مساله واقف بوده و نقش یک لیدر را در تیمش به خوبی ایفا نماید.
آگوستو سزار در پست هافبک دفاعی تراکتورسازی همانند بازی های قبلی بسیار جنگنده و پر تلاش ظاهر شد اما فروغ بازی های ابتدای فصل را نداشت. سزار یکی از مهره هایی است که تونی حساب ویژه ای روی وی باز کرده و علاوه بر کارهای دفاعی، حملات تیم نیز در بعضی صحنه ها با حضور این هافبک برزیلی رنگ و روی دیگری به خود می گیرد که این خود یک امتیاز ویژه برای یک هافبک دفاعی می باشد. سینا عشوری و بختیار رحمانی دو تغییر تونی الیویرا در خط میانی تراکتورسازی نسبت به بازی قبلی بودند. عشوری که به نظر می رسد فاصله بسیاری با آن بازیکن سال های پیش دارد در این بازی نیز در حد یک بازیکن متوسط ظاهر شد و نتوانست آنگونه که باید به تیمش کمک کند. بختیار رحمانی نیز همانند عشوری نتوانست در حد نام خود ظاهر شود و جز چند ارسال از روی ضربه های ایستگاهی حرکت مفید دیگری از این بازیکن مشاهده نشد. شاهین ثاقبی و فرید بهزاد کریمی که در این دیدار به جای سامان نریمان جهان مصدوم و ایان رمزی که به تازگی از بازی های ملی بازگشته، در میدان حضور داشتند به هیچ عنوان نتوانستند جای خالی این دو بازیکن را پر کنند و خط دفاعی سپاهان روز آرامی را در حضور این دو بازیکن و مهاجمان نا آماده تراکتورسازی سپری کرد.
مهرداد بایرامی در این بازی به حمزه یونس ترجیح داده شده و مهاجم اول تراکتورسازی بود. این مهاجم جوان که فصل گذشته به واسطه حضور ادینیو فرصت بازی کمی به دست می آورد و از این مسال گله مند بود، امسال با وجود داشتن فرصت های بازی متعدد نتوانسته توانایی های خود را نشان دهد و این مساله در کنار عملکرد ضعیف حمزه یونس در این پست، تونی الیویرا را در یک بن بست زجرآور قرار داده است. بایرامی در این دیدار نمایش دلپذیری نداشت و از تک موقعیت مناسبی هم که در اوایل نیمه دوم بدست آورد استفاده نکرد تا همچنان تلسم گل نزنی مهاجمان تراکتورسازی در لیگ پانزدهم پابرجا بماند.
عدم هماهنگی و دوری ستاره ها از شرایط آرمانی، دو مشکل تکراری تراکتورسازی در این دیدار بود. سرخ پوشان تبریزی که از لحاظ نفری یکی از بهترین تیم های این فصل هستند هنوز نتوانسته اند از این نفرات استفاده لازم را بکنند. همانند سایر بازی ها در این دیدار نیز وقتی به لیست یازده نفره تراکتورسازی نگاه می کردیم با یک تیم خطرناک روبرو می شدیم اما در میدان مسابقه با تیمی متفاوت از روی کاغذ مواجه بودیم که توان طراحی یک حمله خطرناک را روی دروازه حریف نداشت و بازیکنان نامی این تیم تنها در حد یک اسم بودند و عملکرد شاخصی از خود نداشتند.
