طـرفـداری— بسیاری از هواداران منچستر یونایتد قسمت عمدهای از انتهای تابستان سال 2015 را حیران به این فکر کردهاند که چه شد که دیلی بلیند یکی از مدافعین میانی اصلی شیاطین سرخ شد. این احساس پس از پیوستن نیکولاس اوتامندی به منچستر سیتی، شدت بیشتری یافته است.
بلیند فصل پیش نیز شدیداً مورد انتقاد قرار گرفت، مخصوصاً زمانی که مایکل کریک مصدوم شد و این هلندی، که هنوز آمادگی کافی نداشت، مجبور شد به عنوان هافبک دفاعی مرکزی به میدان برود. یونایتد در مقابل اورتون در گودیسون پارک تکه تکه شد و هر ضد حمله اورتون، بوی گل میداد. بلیند نتوانست از خط دفاعی محافظت کند و میتوان آن بازی را در ردیف بدترین نمایشهایی که تا کنون برای شیاطین سرخ انجام داده قرار داد.
اما در کفه دیگر ترازو، این حقیقت وجود دارد که بسیاری از هواداران از نمایشهای - اغلب - باکیفیت او در سمت چپ خط دفاعی، طی دوره موفقیتآمیز بهار، رضایت خاطر داشتند. کافیست به پادکستهای هواداران یا فرومها و شبکههای اجتماعی نگاهی بیندازید تا به صحت این مسئله پی ببرید.
اما خبرها مبنی بر اینکه لوئیس فن خال، بلیند را به عنوان مدافع اصلی سمت چپ مرکز خط دفاعیاش برای این فصل انتخاب کرده است، شوکهکننده بودند. صد البته کسانی که مسلک این مربی را مطالعه میکنند، کمتر شگفتزده شدند.
هِنی کورمهلینک و تخئو سیفِرِنس در کتابشان تحت عنوان «فلسفههای مربیگری لوئیس فن خال و مربیان آیاکس» این گفتهها را از فن خال نقل کردهاند (به نقل از دنیل تِیلور از روزنامه The Guardian):
در فوتبال مدرن، دو مدافع مرکزی واقعاً تبدیل به بازیسازهای تیم شدهاند. بازیکن شماره 10، پشت سر مهاجمین، دیگر نمیتواند بازیساز نامیده شود؛ زیرا فضایی که او در آن عمل میکند، بسیار محصور است. بازیسازهای امروز را باید در میانه خط دفاعی چهارنفره یافت.
وقتی از این منشور به قضیه نگاه کنیم، تغییر پست بلیند، یا به زعم نویسنده فوتبالی هلندی، اِلکو بورن، رجوع او، به مرکز خط دفاعی، بسیار هم منطقی به نظر میرسد.
دیگر نگویید دیلی بلیند «یک مدافع میانی نیست.» او سالها در آکادمی آیاکس در آنجا بازی کرد. بعدها به مدافع چپ و سپس هافبک دفاعی تبدیل شد. او انعطافپذیر و چندپسته است.
ظاهراً اینطور به نظر میرسد که فن خال آماده است تا خصوصیاتی را که بیشتر از مدافعین لیگ برتری سراغ داریم - قدرت در بازی هوایی، قدرت بدنی و سرعت - فدا کند. اگرچه مسلماً همه مدافعین لیگ برتر سرعت بالا ندارند، اما در کل این توانایی مهمی محسوب میشود.
در ازای آنها، او یک فوتبالیست هلندی به شدت باهوش و با آموزش عالی به دست میآورد که بیش از اندازه با بازی با توپ راحت است. پاس او برای گل دوم ممفیس دیپای در برابر بروخه در بازی سهشنبه شب، مثالی عالی از چیزی بود که او از مرکز خط دفاعی به تیم اضافه میکند. با در نظر داشتن عملکردهای گذشته، کاملاً بعید بود که کریس اسمالینگ یا فیل جونز چنین پاسی بدهند. او همچنین تا به اینجای کار از منظر خالص دفاعی نیز فوق العاده عالی ظاهر شده است. یونایتد تا به حال طی سه بازی تنها یک گل دریافت کرده که آن هم حاصل تغییر مسیر توپ در اثر برخورد با بازیکنان بوده است.
پیش از دیدار یونایتد با استون ویلا، بحثهای زیادی در مورد تقابل احتمالی میان بلیند و رودی جِستِده مطرح شد. در پایان کار، بلیند به راحتی پیروز آن نبرد شد. در مقابل بروخه، یک لحظه به نظر رسید که او در ضد حمله، مغلوب یار مقابل شده و خاطرات بازی در زمین اورتون فوران کردند. اما دقیقاً همان لحظهای که به نظر رسید در سرعت کم آورده است، با استفاده از ترکیب فوق العاده جایگیری بدن و قدرت بدنی، تعادل مهاجم را برهم زد و خطر را رفع کرد.
آزمونهای دشوارتری در انتظار بلیند هستند اما تا به اینجای کار، او به وضوح در حال ساکت کردن منتقدین خود است. خط دفاعی چهارنفره یونایتد تا به حال در این فصل واحدی منسجم و مفید بوده است. بلیند در این مسئله نقشی بزرگ دارد. گری نویل در تفسیرش از دیدار با استون ویلا برای شبکه Sky Sports، او را به عنوان بهترین بازیکن میدان از نگاه خودش برگزید و از اینکه بلیند تا کنون در این پست اینقدر موفق ظاهر شده، اظهار شگفتی کرد.
صدالبته لازم به ذکر است که استحکام دفاعی تازهکشفشده یونایتد در مقابل آن بحرانهای مصدومیتی که طی فصول اخیر، باشگاه را به لرزه درآوردهاند، آسیبپذیر است. اگر فن خال خریدهای بیشتری در آن ناحیه انجام ندهد، باید بر روی آمادگی جسمانی گزینههای اصلی کنونیاش قمار کند، مخصوصاً اگر گزینههای ذخیره نیز شروع به مصدوم شدن کنند که با در نظر گرفتن حضور فیل جونز و جانی اوانز در میان آنان، آنقدرها هم بعید به نظر نمیرسد.
هنوز راه زیادی تا پایان فصل مانده و بلیند، اگر میخواهد واقعاً منتقدینِ بسیار خود را قانع کند، باید سطح عملکردش را بالا نگه دارد و خود را در مقابل بهترین مهاجمین لیگ ثابت کند، اما وی در حال حاضر به خاطر شروع فوق العادهاش سزاوار ستایشی بسیار است.