ارغوان رضایی در حاشیه سفرش به اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ورشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان با بیان اینکه به نفر اول شدن در تنیس بانوان جهان فکر می‌کنم، اظهار کرد: زمانی به رنکینگ 16 دنیا رسیدم حاشیه‌هایی برای من به وجود آمد و مرا متوقف کرد. تجربه شکست بهترین‌های تنیس دنیا را داشتم و می‌توانم یک بار دیگر به سطح قبلی برگردم.
وی تصریح کرد: سال گذشته با خودم فکر کردم که اصلاً فلسفه تنیس بازی کردن من چیست و چرا به این رشته علاقه دارم؟ بعد هم به این نتیجه رسیدم که رقابت کردن با حریفان و شکست دادن آن‌ها را دوست دارم و وقتی در جامی به قهرمانی می‌رسم، بسیار خوشحال می‌شوم.
تنیسور ایرانی الاصل تیم ملی فرانسه در مورد اختلافاتی که با پدرش پیدا کرده بود، تاکید کرد: همه دخترها ممکن است با پدرشان به مشکل بر بخورند، به ویژه در مورد من و پدرم که رابطه مربی و شاگردی داشتیم. پدرم در مربیگری واقعاً سخت‌گیر است و برخی مواقع به این نتیجه رسیدم که نمی‌توانیم با هم ادامه بدهیم، اما برخی خبرنگاران عادت دارند یک مساله کوچک را بزرگ کنند و شایعات زیادی بسازند. در مورد من و پدرم هم مشکلاتی به وجود آمد و مسائلی بین ما ایجاد شد که ممکن است در هر خانواده دیگری هم به وجود بیاید اما برخی خبرنگاران بی‌دلیل بزرگش کردند.
رضایی با اشاره به حضور دوباره پدرش به عنوان مربی در کنار وی گفت: بعد از حاشیه‌هایی که برای من به وجود آمد، یک سال و نیم عمرم به هدر رفت زیرا مسابقات زیادی را از دست دادم و رتبه‌ام پایین آمد.
وی ادامه داد: حالا دوباره با پدرم تمرین می‌کنم و فعلاً هم مشکلی وجود ندارد، من برای جنگیدن و بردن ساخته شده‌ام و پدرم هم دقیقاً چنین روحیه‌ای دارد، به خاطر همین شاید بعضی مواقع به مشکل بربخوریم اما سعی می‌کنیم همانند دو فرد بالغ و بزرگسال مشکلات را بین خودمان حل کنیم.
این تنیسور مطرح ایرانی با بیان اینکه هیچ وقت نباید به بهانه نبود امکانات کم کاری کرد، گفت: من بارها شنیده‌ام که تنیسورهای ایرانی کمبود امکانات را بهانه می‌کنند، به نظر من اگر بخواهیم، امکانات هم وجود دارد اما قبلش باید فرهنگ نداشتن و نتوانستن را فراموش کنیم.
ارغوان رضایی با انتقاد از تبعیض‌های موجود بین ورزش بانوان و آقایان خاطر نشان‌کرد: واقعیت این است که در ورزش ایران تبعیض‌های زیادی بین آقایان و بانوان می‌گذارند، همچنین در تنیس ایران مربیان خوبی نداریم که بتوانند در پیشرفت بازیکنان تاثیر گذار باشند.
وی افزود: مشکل دیگر هم به نحوه تفکر بانوان باز می‌گردد که به ورزش به چشم یک تفریح نگاه می‌کنند و تا زمانی که در تمام رشته‌های ورزشی این نگاه تغییر نکند، نمی‌توانیم به پیشرفت ورزش بانوان ایرانی امیدوار باشیم.
رضایی در مورد اختلافاتی که در مقطعی با فدراسیون تنیس فرانسه پیدا کرده بود، گفت: فرانسوی‌ها نژاد‌پرست هستند، من هم از همان ابتدای ورزش حرفه‌ای همواره گفته‌ام که دو ملیتی هستم، اما به فرانسوی‌ها برخورده است و به همین خاطر همواره حق مرا می‌خورند.
وی افزود: زمانی بود که من تمام تنیسورهای فرانسوی را شکست داده بودم و شماره یک بودم اما مرا نفر سوم، چهارم و پنجم تیم ملی می‌گذاشتند، در فرهنگ آن‌ها ما خارجی محسوب می‌شویم و نمی‌توانند قبول کنند که یک خارجی بتواند تمام تنیسورهای آن‌ها را شکست بدهد، از این رو نمی‌خواستند بگذارند من پیشرفت کنم ولی با این همه با پشتکاری که داشتم، توانستم برتری‌ام را ثابت کنم.
