طرفداری- معمولا زمانی که در سری آ می شنوید مدیری می گوید می خواهد تیمش را ایتالیایی کند، ذهنتان به این سمت می رود که او قصد دارد هزینه ها را کاهش دهد و سقف آرزوهایش را پایین بیاورد، اما شاید این فرضیه برای ناپولی 16-2015، خیلی درست نباشد و حتی تبدیل به برگ برنده آنها شود.
رافائل بنیتز پس از دو سال، ساحل آمالفی را ترک کرد. استخدام او قطعا اعتبار بین المللی ناپولی را افزایش داد و باعث شد ستارگانی همچون گونزالو هیگواین، په په رینا، دریس مرتنز و رائول آلبیول مجذوب تیم شوند. اگرچه نتایج نا امید کننده بود. پارتنوپی یک کوپا ایتالیا و یک سوپر کاپ برد اما به طور کلی، نمی توان دوران بنیتز را دورانی موفق خواند، به خصوص اینکه ناپولی امسال در لیگ قهرمانان اروپا حضور ندارد.
ناپولی سعی کرد نام بزرگی را جانشین بنیتز کند اما نتوانست افرادی همچون یورگن کلوپ و اونای امری را متقاعد کند که به ناپل بپیوندند. پس از ناکامی در جذب یک ستاره، اورلیو دی لورنتیس، رئیس باشگاه با استخدام مائوریتزیو ساری، سرمربی امپولی، ریسک بزرگی را انجام داد.
قبل از اینکه برای اولین بار در سری آ مربیگری کند، ساری یک کارمند بانک بود که به صورت پاره وقت هدایت تیم هایی همچون کاوریلیا، آنتلا و تگولتارا بر عهده داشت. او ناگهان در امپولی به یک مکتب تبدیل شد، زیرا تیمش تهاجمی بازی می کرد و نتایج فوق العاده ای را کسب کرد. در حالی که تقریبا همه کارشناس های سری آ معتقد بودند امپولی سقوط خواهد کرد، این تیم با کسب 42 امتیاز، هرگز در خطر سقوط قرار نگرفت.
امپولی در برابر تیم های بزرگ فوتبال ایتالیا، دیوانه وار بازی می کرد و سیلویو برلوسکونی به حدی از نمایش این تیم در سن سیرو هیجان زده شد که قصد داشت ساری را شبیه همان حالتی که آریگو ساکی را به خاطر نمایش پارما در برابر میلان استخدام کرد، به خدمت بگیرد. ناپولی در نهایت در تاریخ یازدهم جوئن با مائوریتزیو ساری قرارداد امضا کرد تا وی هدایت تیم زادگاه خود را بر عهده بگیرد.
ناپولی برای تضمین موفقیت ساری، بازیکنانی را که قبلا در سری آ امتحان پس داده اند به خدمت گرفت. آنها میرکو والدیفیوری را از امپولی(تیم سابق ساری)، الن از اودینزه(یکی از بهترین هافبک های دفاعی چند سال اخیر سری آ) و په په رینا را به خدمت گرفتند. همچنین گابریل را هم از میلان قرض گرفتند تا مشکل فصل گذشته در خط دروازه، تکرار نشود.
حضور والدیفیوری و الن می تواند قدرت خط هافبک ناپولی را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. جورجینهو هرگز نتوانست نمایش های درخشانش در هلاس ورونا را تکرار کند و ناپولی در فصلی که گذشت، دل تنگ والرون بهرامی شد. پارتنوپی همین حالا یکی از دیگر از بازیکنان ارزشمند ایتالیایی را از ژانویه در ترکیب خود می بیند. مانولو گابیادینی با شوت های وحشتناک خود، سری آ را غافلگیر کرده است.
گابیادینی در جلو، به لورنتزو اینیسنیه ای ملحق می شود که به تازگی از مصدومیت زانو رهایی یافته و در اولین بازی پیش فصل تیم، وضعیت خوبی را از خود نشان داده است. به نظر می رسد ساری، همان طور که از ریکاردو ساپونارا بهترین بازی را در امپولی گرفت، همین کار را با اینسینیه تکرار کند. تیم شهر ناپل همچنان بر روی خط دفاع که پاشنه آشیل تیم در فصل گذشته بود کار می کند. آنها در آستانه به خدمت گرفتن داویده آستوری هستند و همچنین وضعیت ورسالژکو و ماکسیموویچ را دنبال می کنند.(دو بازیکنی که در سری آ خوب نشان داده اند) ورسالژکو می تواند نسخه به روز شده کریستین ماجو باشد و ماکسیموویچ در حالی یکی از بهترین مدافعان سری آ در فصل گذشته بود که به خاطر عملرد درخشان کمیل گلیک و گل های زیاد او در تورینو، خیلی به چشم نیامد.
ناپولی در فصل نقل و انتقالات امسال، رویکرد سازمان یافته ای را دنبال کرده است. آنها دقیقا به سراغ بازیکنانی رفته اند که می توانند پازل تاکتیکی مائوریتزیو ساری را تکمیل کنند. امپولی با بازیکنانی که کمتر کسی آنها را به خوبی می شناخت، فوتبال فوق العاده ای را ارائه داد، دیدن ساری با ناپولی و این بازیکنان بزرگ، قطعا جذاب خواهد بود.
آیا ناپولی می تواند دوباره حکمران فوتبال ایتالیا شود؟ اتفاقی که دور از دسترس به نظر نمی رسد.
