طرفدارى- در مورد ضرورى بودن يا نبودن جذب آرتورو ويدال توسط بايرن مونيخ بحث هاى فراوانى صورت گرفته است، حال تنها مى توان ادعا نمود كه با جذب اين هافبك شيليايى چند وجهى، تركيب هاى بسيار متغيرترى از بايرن مونيخ قابل تصور است. پپ گوارديولا سرمربى تيم اما كدام سيستم را ترجيح خواهد داد؟ با اضافه شدن ويدال به كادر تيم، خطر نيمكت نشينى كدام بازيكن تيم را بيشتر تهديد مى نمايد؟ اين يادداشت به بررسى چهار تركيب قابل تصور براى بايرن مونيخ در فصل 2015/16 مى پردازد.
تركيب اول: 3-3-4
پپ گوارديولا در اولين فصل حضور خود در بايرن مونيخ از يك دفاع زنجيرى چهار نفره براى تركيب تيم خود بهره برد و تنها در رويارويى مقابل دورتموند در بازى فينال DFB Pokal آن فصل، از يك دفاع زنجيرى سه نفره استفاده نمود. اما در دومين فصل حضور گوارديولا در مونيخ اين سرمربى اسپانيايى در بيشتر ديدارها تيم خود را با يك خط دفاعى سه نفره به ميدان فرستاد، با اين وجود همچنان امكان استفاده از يك زنجيره دفاعى چهار نفره با دو مدافع كنارى جلو زن در فلسفه فوتبال و ايده هاى پپ گوارديولا وجود دارد.
در چنين تركيبى ژروم بوآتينگ و خاوى مارتينز در عمق خط دفاعى قرار خواهند گرفت و فيليپ لام در دفاع كنارى سمت راست به بازى گرفته خواهد شد و بازيكنانى نظير رافينيا و سباستين روده نيز به ذخيره هاى كاپيتان تيم در اين پست تبديل خواهند شد، در دفاع كنارى سمت چپ نيز داويد آلابا گزينه اصلى خواهد بود و خوان برنات به ذخيره وى بدل خواهد گشت. ويدال نيز مى تواند در چنين تركيبى به گزينه اى براى خط دفاعى بدل گردد، چون وى در تيم ملى شيلى بيشتر چنين نقشى را عهده دار مى شود.
در خط ميانى ژابى آلونسو به تنها هافبك دفاعى بدل خواهد گشت در حالى كه زوج تياگو و ويدال را پيش روى خود خواهد داشت، در چنين سيستمى بازيكنانى نظير فرانك ريبرى و آرين روبن هافبك هاى كنارى تهاجمى تيم خواهند بود و ماريو گوتسه و داگلاس كاستا به ذخيره هاى اين دو بازيكن بدل خواهند گشت. با توجه به اينكه فرانك ريبرى به دليل آسيب ديدگى بازى هاى ابتدايى فصل آينده را از دست خواهد داد، كاستا مى تواند در صورت نياز گوارديولا به انجام حملات سريع تر از كناره هاى زمين، جايگزين ريبرى در اين پست گردد. در رويارويى مقابل حريفانى با خط دفاعى فشرده تر كه با حوصله فوتبال بازى مى نمايند اما استفاده از ماريو گوتسه در چنين پستى منطقى تر به نظر مى رسد. البته توماس مولر نيز گزينه اى ديگر براى بازى در پست هافبك تهاجمى سمت چپ محسوب مى گردد، هر چند پپ گوارديولا توماس مولر را بيشتر مهاجمى هدف مى داند.
در چنين چيدمانى قدرت پاس كارى بالاى تياگو نيز مى تواند در فاز تهاجمى كمك بزرگى براى پپ گوارديولا با توجه به نحوه بازى روبن، ريبرى و لواندوفسكى عناصر هجومى تيم باشد. ويدال كه در يوونتوس بيشتر در پست بازيكن شماره ده حضور مى يافت در چنين سيستمى مى تواند به زوج مكمل قابل اطمينانى براى تياگو بدل گردد.
تركيب دوم: 3-4-3
با وجود كادر بازيكنان بايرن مونيخ، پپ گوارديولا با استفاده از چنين سيستمى مى تواند بيشترين بازدهى را از تيم خود به نمايش گذارد. در فازهايى از بازى دوستانه اخير مقابل اينتر نيز مونيخى ها با چنين سيستمى به بازى پرداختند. در اين بازى دوستانه در غيبت خاوى مارتينز به طور شگفت انگيزى مهدى بن عطيه در مركز خط دفاعى قرار گرفت و بواتينگ در سمت راست دفاعى به بازى گرفته شد. داويد آلابا نيز در اين دفاع زنجيرى سه نفره بى ترديد بهترين گزينه براى بازى در سمت چپ خواهد بود. البته بى ترديد با آمادگى دوباره هولگار بداشتوبر پپ گوارديولا انتخاب هاى بيشترى براى خط دفاعى خود خواهد داشت.
آلونسو باز هم در چنين پستى تنها هافبك دفاعى تيم خواهد بود كه مسئوليت بازى سازى را نيز بر عهده خواهد داشت، لام و تياگو نيز مى توانند به دو بازيكن كنارى مونيخى ها در خط ميانى تبديل گردند، در حالى كه آرتورو ويدال بازيكن تازه وارد بايرن مونيخ در اين سيستم براى بازى در پشت دو مهاجم بهترين گزينه خواهد بود. البته در چنين تركيبى ماريو گوتسه به عنوان يك بازيكن كلاسيك شماره ده و حتى توماس مولر نيز مى توانند جايگزين ويدال گردند.
اگر همه بازيكنان از آمادگى كامل برخوردار باشند، مثلث روبن، ريبرى و لواندوفسكى منطقى ترين گزينه براى بازى در پست تهاجمى خواهند بود، كاستا، مولر و گوتسه نيز البته از توانايى تشكيل مثلث تهاجمى بايرن مونيخ برخوردار هستند و مى توانند بسته به تيم نوع بازى تيم حريف و نظر پپ گوارديولا در تركيب اصلى قرار گيرند.
تركيب سوم: 2-5-3
استفاده از چيدمان 2-5-3 براى پپ گوارديولا در فصل گذشته چندان خوش يمن نبود، چون در غياب بازيكنانى نظير آرين روبن و فرانك ريبرى بازدهى اين سيستم با افت فراوانى روبرو گرديد و شايد بتوان اصرار پپ گوارديولا براى استفاده از چنين سيستمى در فاز انتهايى فصل اخير را يكى از دلايل شكست بايرن مونيخ در بازى هاى حساس مقابل دورتموند و بارسلونا در رقابت هاى DFB Pokal و ليگ قهرمانان اروپا دانست.
در صورت تمايل پپ گوارديولا بر تداوم استفاده از چنين سيستمى در فصل آتى، در خط حمله زوج لواندوفسكى و مولر بهينه ترين گزينه ممكن خواهد بود و تنها آرين روبن مى تواند در صورت آماده نبودن يكى از اين دو بازيكن جايگزين آنها گردد. نكته حائز اهميت اما اين است كه در سيستم 2-5-3 ، مونيخى ها صرف نظر از پيروزى 7:1 مقابل رم در ليگ قهرمانان اروپا در امر گل زنى چندان موفق نبوده اند و به طور ميانگين در شش بازى ديگر فصل با چنين سيستمى 1.33 گل در هر ديدار به ثمر رسانده اند. در صورتى كه مونيخى ها در همه ديدارهاى فصل گذشته ميانگين بيش از دو گل زده در هر بازى از خود به ثبت رسانده اند.
در خط ميانى اين چيدمان پپ گوارديولا اما از دو امكان برخوردار است، در امكان اول اين سرمربى اسپانيايى مى تواند از وجود دو بازيكن در پست هافبك دفاعى، يك پخش كننده توپ و دو بازيكن كنارى تهاجمى استفاده نمايد و كنترل بازى را با تعدد بازيكن در خط ميانى بر عهده گيرد. در امكان دوم گوارديولا مى تواند تنها از يك بازيكن پست شماره شش، دو بازيكن پست شماره هشت و دو بازيكن تهاجمى كنارى بهره گيرد كه چنين سيستمى مى تواند با خط ميانى تركيب 3-3-4 شباهت فراوانى داشته باشد.
آرتورو ويدال در اين چيدمان مى تواند در سمت چپ زوج پست شمره هشت قرار گيرد و به فاز تهاجمى تيم كمك نمايد، شواين اشتايگر در فصل گذشته فقط يك مرتبه در سيستم 2-5-3 به عنوان تنها هافبك دفاعى از سوى گوارديولا به بازى گرفته شد و در ساير بازى ها اين سرمربى اسپانيايى به آلونسو هموطن خود براى قرار گرفتن در اين پست اعتماد نمود، در فصل آتى نيز حضور آلونسو عقب تر از تياگو و ويدال قطعى به نظر مى رسد. اما در صورت مصدوميت آلونسو اعتماد به بازيكنانى نظير لام، روده و حتى ويدال به عنوان تنها بازيكن پست شماره شش با ريسك بالايى همراه خواهد بود و تنها بازيكنانى نظير مارتينز، هويبيرگ و كيميش از قابليت بازى به عنوان تنها بازيكن پست شماره شش برخوردار هستند، هر چند مارتينز از نظر گوارديولا بيشتر براى بازى در خط دفاعى مناسب است.
براى پپ گوارديولا كناره هاى زمين به ويژه در فاز تهاجمى از اهميت بالايى برخوردار است، در فصل گذشته خوان برنات بيشتر در كناره سمت چپ به بازى گرفته شد و در طرف مقابل گوارديولا به تناوب از رافينيا، روبن و لام استفاده نمود، هر چند بازيكنانى نظير آلابا و تياگو نيز در برخى از بازى ها براى دقايقى در كناره هاى ميدان ديده شدند.
مارتينز، بواتينگ و آلابا مثلث بهينه پپ گوارديولا براى بازى در خط دفاعى محسوب مى شوند كه بواتينگ و آلابا به ترتيب گزينه هاى وى براى قرار گيرى در سمت راست و چپ دفاعى محسوب مى شوند، در صورت نياز به حضور داويد آلاباى اتريشى در ميانه ميدان، خوان برنات مى تواند جايگزين وى در خط دفاعى گردد.
تركيب چهارم: 2-4-4
برد 7:0 مقابل شاختار دونتسك و 6:1 مقابل پورتو از رقابت هاى ليگ قهرمانان فصل گذشته براى بايرن مونيخ با استفاده از چيدمان كلاسيك 2-4-4 به دست آمد. پپ گوارديولا در صورت تمايل به استفاده از دو بازيكن در پست شماره شش چنين چيدمانى، از گزينه هاى فراوانى برخوردار است و مى تواند از بازيكنانى نظير لام، تياگو، ويدال، آلابا، آلونسو، روده، كيميش و هويبيرگ استفاده نمايد. در غير اين صورت باز هم آلونسو تنها گزينه مورد اطمينان اين سرمربى اسپانيايى براى بازى به عنوان تنها بازيكن پست شماره شش خواهد بود و استفاده از ساير بازيكنان براى چنين پستى با ريسك زيادى به همراه خواهد بود. بازيكنانى نظير تياگو، گوتسه و ويدال هر سه در اين چيدمان از قابليت بازى در پست شماره ده برخوردار هستند و به نظر مى رسد گوتسه با قرار گرفتن در چنين پستى از قابليت بيشترى براى نشان دادن پتانسيل واقعى خود برخوردار خواهد بود.
در چنين چيدمانى آلابا و لام در فصل گذشته با بازى در دو سمت كنارى خط تهاجمى انعطاف بيشترى را به بازى مونيخى ها اضافه نمودند، البته استفاده از بازيكنانى نظير روده و تياگو با توجه به قابليت هاى آنها مى تواند قدرت كنترل بازى تيم را افزايش دهد و در بازى مقابل شاختار دونتسك گوارديولا با استفاده از روبن و ريبرى در اين دو پست توانست بازى تهاجمى زيبا و پر فشارى را به نمايش گذارد.
البته در فلسفه پپ گوارديولا تغيير پست بازيكنان موضوع چندان عجيبى به نظر نمى رسد، براى نمونه در فصل گذشته وى در بازى مقابل هرتا برلين از گوتسه به عنوان بازيكن تهاجمى سمت راست بهره برد و روبن را در پست شماره ده قرار داد كه اين ستاره هلندى در همين پست نا معمول خود موفق به ثمر رساندن گل پيروزى بخش تيم خود شد، پپ گوارديولا همچنين از تجربه موفقى در زمينه استفاده از ريبرى در پست شماره ده نيز برخوردار است.
