مطلب ارسالی کاربران
برای هوادارانی که سهمشان از فوتبال سکوت و اشک بود.....
خداحافظی بازیکنان بزرگ از تیم محبوبشان یعنی چه خب فوتبال است دیگر یک روز می ایی روز دیگر میروی این مسخره بازیها دیگر چیست....
این افکاری است که چندین سال پیش بعد از خداحافظی مالدینی از فوتبال در ذهنم میگذشت حالا بعد از چندین سال طعم تلخ خداحافظی اسطوره را فهمیدم و چاره ای جز سکوت و اشک نداشتم و شاید اشک ریختن و به زمین و زمان ناسزا گفتن بهترین راه باشد اول کاپتان پویول از بارسا و فوتبال بعد از یک سال بی جامی خدا حافظی کرد و سکوت کردیم بعد زانتی 4 جاودانه اینتر خداحافظی کرد و سکوت کردیم یک سال بعد ژاوی رهبر ارکستر تیم پپ رفت و شیرینی کسب سه گانه را همچون بادامی تلخ در کاممان فرو کرد و سکوت کردیم استیون جرارد پادشاه انفیلد با یک لغزش دستش از تنها جام باقی مانده در ویترین افتخاراتش کوتاه ماند و سال بعد رفت و سکوت کردیم و فرانک لمپارد دوستداشتنی و فراموش شده و سکوت کردیم خداحافظی دروگبا را روی دوش هم تیمی هایش دیدیم و سکوت کردیم بعد نوبت کلوپ شد و معمار کندوی زنبور ها خداحافظی کرد و سکوت کردیم پیرلو هنرمند رفتنی شد و سکوت کردیم رفتن پیتر چک سنگربان محبوب ابی ها را با نا مهربانی مورینیو به تیم رقیب دیدیم و سکوت کردیم این اواخر نوبت کاسیاس شد وای جان ادم اتش میگیرد وقتی اشک های وی را در کنفرانس مطبوعاتیش به یاد می اوریم و سکوت کردیم حالا قلب تپنده باوارایی ها را ا ز جا در اورده و از الیانز جدا کردند ایا چاره ای داریم پاسخ منفی است سکوت شاید بهترین راه باشد هر چند تجویز ان همانند تزریق مورفین برای یک معتاد است اما مگر ما معتاد فوتبال نیستیم بیایید دلمان را به این خوش کنیم باشگاهمان بزرگتر از نامها است حتی اگر ان نام 25 سال به خاطر ان باشگاه خون دل خورده باشد سکوت میکنیم گاهی در تنهایی خودمان اشک میریزیم و ظاهر خود را بشاش از خرید های چند ده ملیونی نشان میدهیم و سوت میکشیم و کف میزنیم........
تعصب به پیراهن ان فراموششده ترین مفهوم ان واژه لگدمال شده زیر پول و شهرت و چند صفر دستمزد هفتگی بیشتر است پول های باد اورده استرلینگ را از تیم کاشفش جدا میکند شاید دخیا را به مادرید ببرد و شاید پوگبایی که یوو نتوس به ان بها داد را به نیوکمپ ببرد پول تعصب را بلعید به همین راحتی......
