طرفداری –مفهوم مالکیت مشترک (Co-Ownership) به جزء ایتالیا شاید برای طرفدارن سایر لیگ های اروپایی چندان شناخته شده نباشد. به طور خاص، مالکیت مشترک قراردادی است که میان دو باشگاه بر سر یک بازیکن بسته می شود و هر دو باشگاه با پرداخت نیمی از مبلغ ترانسفر به طور همزمان مالک این بازیکن می شوند.
مالکیت مشترک مانند هر قراردادی در فوتبال دارای زمان پایان است و این زمان معمولا بین یک تا سه سال تعیین می شود و باشگاه های طرفین می بایست پس از پایان دوره قرارداد بر سر مالکیت کامل بازیکن به توافق برسند. البته امسال با اعلام فدراسیون فوتبال ایتالیا مبنی بر پایان دوره قراردادهای مالکیت مشترک در فوتبال ایتالیا، کلیه باشگاه ها موظفند تکلیف بازیکنان مالکیت مشترک خود را تعیین کنند.
در زیر به بررسی 5 قرارداد مهم مالکیت مشترک که می بایست تکلیفشان تابستان امسال مشخص شود خواهیم پرداخت.
5- سیمونه وردی (آث میلان|تورینو)
وینگر 23 ساله که از سال 2013 به صورت قرضی در امپولی بازی می کند، به مدت 3 سال است که در مالکیت مشترک دو باشگاه میلان و تورینو قرار دارد. اگرچه زدن تنها 3 گل (یک گل سری ا و 2 گل کوپا ایتالیا) طی فصل جاری برای بازیکنی با پست وردی چندان مطلوب به نظر نمی رسد، اما نباید تاثیر 17 حضور این بازیکن جوان در ترکیب امپولی در سری آ که در نهایت منجر به ماندن تیم مائوریتزیو ساری در بالاترین سطح فوتبال ایتالیا شد را نادیده گرفت.
سرعت, چابکی و البته مهارت وردی در استفاده از دو پا این بازیکن را به یکی از مهمترین بازیکنان نسل آینده فوتبال ایتالیا تبدیل کرده است و حالا دو باشگاه تورینو و میلان باید برای تصاحب کامل این بازیکن بر سر میز مذاکره بنشینند.
البته خود بازیکن با توجه به حضورش در روسونری از یازده سالگی، همواره از علاقه اش برای بازگشت به میلان صحبت کرده است، اما باید دید سران روسونری هم برای این انتقال علاقه ای نشان می دهند یا این بازیکن مستعد را به راحتی به تورینو واگذار خواهند کرد.
4- آندرا برتولاچی (جنوا|رم)
ستاره 24 ساله این روزهای جنوا, سال 2009 فوتبال خود را در باشگاه رم آغاز کرد، اما از سال 2012 با تصمیم مسئولان تیم پایتخت به مالکیت مشترک با جنوا درآمد و از همان تاریخ به صورت توافقی به بازی در ترکیب بلوچرکیاتی پرداخت.
در مجموع فصل 14-2015 فصل فوق العاده ای برای هافبک ملی پوش جنوا بود. 8 پاس گل و 6 گل زده در سری آ برای بازیکنی با خصوصیات برتولاچی آمار قابل قبولی به نظر می رسد و نتیجه تلاش های این بازیکن را می توان در کسب رتبه ششمی تیم گاسپرینی در این فصل سری آ به وضوح مشاهده کرد.
به هرحال با در نظر گرفتن میل به بازگشت به تیم زادگاه، پیوستن به رم نباید چندان عجیب به نظر برسد، اما عملکرد درخشان این بازیکن حالا نه تنها برای دو تیم جنوا و رم، بلکه زنگ ها را برای تیم هایی نظیر میلان و اینتر نیز به صدا درآورده است و به نظر می رسد رقابت جدی بین تیم های مطرح سری آ برای تصاحب آندرا برتولاچی در پیش رو باشد.
3- ریچموند بوآکیه (جنوا|یوونتوس)
مهاجم 22 ساله غنایی این فصل آتالانتا، فوتبال خود را از سال 2008 با پیوستن به جنوا آغاز کرد و پس از انجام تنها 7 بازی طی 3 فصل در این تیم، سال 2011 به ساسولو قرض داده شد و عملکرد درخشانش در این تیم منجر شد تابستان 2012 با پیشنهاد یوونتوس به مالکیت مشترک قهرمان سری آ و جنوا دربیاید.
بوآکیه البته فرصت بازی در هیچ یک از دو تیم را پیدا نکرد و پس از یک فصل حضور قرضی دیگر در ساسولو به لالیگا نقل مکان کرد و به الچه قرض داده شد و در نهایت تابستان گذشته به صورت قرضی به آتالانتا منتقل شد.
به طور کلی عملکرد این مهاجم غنایی در هریک از تیم های نام برده شده با توجه به آمار و ارقام کاملا قابل دفاع بوده و می توان به راحتی از این بازیکن به عنوان یکی از مهاجمان مستعد تیم ملی غنا و سری آ طی سال های آینده نام برد.
با این وجود، نباید شانسی برای حضور این بازیکن در تیم یوونتوس متصور شد و به نظر می رسد با توجه به موقعیت دوباشگاه تحت مالکیت بواکیه، جنوا به راحتی بتواند این بازیکن را صاحب شود.
2- جورجینیو (هلاس ورونا|ناپولی)
جورج لوئیز فرلیو فیلهو، ملقب به جورجینیو از آن دست بازیکنان برزیلی است که فوتبال خود را نه در سرزمین زادگاهش، بلکه در ایتالیا و باشگاه ورونا آغاز کرده است. این هافبک 23 ساله از سال 2007 به عضویت آکادمی جوانان هلاس ورونا درآمد و پس از 3 سال، از سال 2010 به تیم بزرگسالان این باشگاه منتقل شد.
حضور مثبت و تاثیر گذار این بازیکن ناشناخته برزیلی در ترکیب ورونا سران ناپولی را ترغیب کرد تا سال گذشته به صورت مشترک مالکیت این بازیکن را با ورونا تصاحب کند.
شاید از روی آمار ارقام (تنها زدن تنها یک گل در کوپا ایتالیا) برای هافبکی با خصوصیات جورجینیو قابل قبول نباشد، اما با توجه به گذشته درخشان این بازیکن جوان درورونا (به خصوص فصل 14-2013) نباید این عدم موفقیت را کاملا معطوف به خود بازیکن دانست، به طوری که نحوه به کارگیری بنیتز از وی نیز چالش های بسیاری را در این فصل برای سرمربی سابق پارتینوپی دربرداشت.
به هرحال با توجه به فصل نه چندان موفق در ناپل، احتمال بازگشت جورجینیو به ورونا بیش از سایر گزینه ها ی پیش رو خواهد بود.
1- دومنیکو براردی (یوونتوس|ساسولو)
اما، جوانترین بازیکن این لیست به نظر پر سر و صداترین بازیکن در پایان عصر قراردادهای مالکیت مشترک خواهد بود. مهاجم (وینگر) 20 ساله ساسولو که فوتبال حرفه ای خود را از سال 2012 در این باشگاه آغاز کرده، از سال 2013 به عضویت مشترک دو باشگاه یوونتوس و ساسولو درآمد و البته تصمیم گرفت همچنان پیراهن نرووردی را بر تن کند.
طبق پیش بینی ها و همانند دو فصل گذشته، این بازیکن تمامی انتظارات از یک ستاره جوان آینده دار را برآورده کرد و این فصل نیز با آمار 15 گل و البته 10 پاس گل یکی از 3 بازیکن برتر تیم اوزه بیو دی فرانچسکو لقب گرفت.
در مورد آینده، با توجه به حضور بازیکنانی چون روبرتو پریرا و البته پائولو دیبالا، خرید جدید بیانکونری و جوان آینده داری چون کینگزلی کومان تصمیم برای پیوستن به یوونتوس برای آینده براردی کمی ریسک به نظر می رسد. بازیکنی که مطمئنا نشستن بر روی نیمکت قهرمان سری آ می تواند بزرگترین ضربه را به آینده فوتبالی اش وارد کند.
از سوی دیگر، با توجه به سابقه روشن آلگری در استفاده از بازیکنان جوان ایتالیایی هنوز گزینه یوونتوس بر روی میز خواهد بود، اما باید پذیرفت که ساسولو شانس بیشتری برای تصاحب مالکیت کامل براردی خواهد داشت. البته در این بین نباید از علاقه مندی تیم هایی نظیر اودینزه و جنوا نیز به جذب این بازیکن غافل شد.
به هرحال تیم آینده براردی از آن دست پیش بینی هایی است که تا لحظه آخر حدس آن غیرممکن خواهد بود.
