به احتمال زياد ميشائيل بالاك بزرگترين بازيكن فوتبال آلمان از زمان لوتار ماتئوس به بعد مي باشد. با وجود اينكه اكثرا وي را به عنوان نايب قهرمان هميشگي مي شناسند.
خبرنگاران از بازيكنان حرفه اي فوتبال، پس از كناره گيري از فوتبال، از بهترين لحظات و هاي لايت هاي دوران فوتبالشان مي پرسند و اميدوارند كه بازيكن مورد پرسش، از پيروزي ها، شكست ها، عناوين، جام هاي قهرماني و حسرت هاي خود صحبت كند و تمام زندگي فوتبالي خود را در يك لحظه توصيف نمايد.
اما معمولا بازيكنان فوتبال از اين نوع پرسش نفرت دارند، چون آنها قادر نيستند اتفاقات مهم دوران فوتبال خود را در يك لحظه خلاصه كرده و از آن به عنوان فراموش نشدني ترين لحظه زندگي فوتبالي خود نام ببرند. هرچه بازيكن فوتبال بزرگ تر باشد، موارد بيشتري براي توضيح در اختيار دارد.
اين موضوع براي ميشائيل بالاك سخت تر و پيچيده تر است. او شايد در سطح بين المللي بازيكن بزرگي نبوده است ولي از دوران ماتئوس به بعد بزرگ ترين و شايد معروف ترين بازيكن فوتبال آلمان باشد، كه در 36 سالگي از فوتبال خداحافظي مي كند. اگر كسي از لحظات مهم و هاي لايت هاي زندگي فوتبالي او بپرسد يقينا وي مطالب زيادي براي تعريف كردن خواهد داشت.
فصل 98-1997 كايزرسلاترن كه به تازگي به بوندسليگاي 1 صعود كرده بود، شگفتي ساز شد و تحت هدايت اوتو رهاگل با تجربه، عنوان قهرماني رقابت هاي آن سال بوندسليگا را از آن خود كرد. در تيم رهاگل جواني با موهاي فرفري سياه و لبخندي هميشگي در صورت خود نمايي مي كرد، و در اين قهرماني نقشي نه چندان كوچك داشت. اين جوان 22 ساله كه در سال 1997 از تيم شمنيتس به كايزرسلاترن پيوسته بود و در 16 بازي فصل به ميدان رفته بود، كسي نبود جز ميشائيل بالاك.
دوستان وي در باشگاه به وي لفب قيصر كوچك را داده بودند، چون وي هميشه با قدي كشيده و راست وارد زمين بازي مي شد، همانند سربازان هنگام اداي احترام به مافوق خود، و همگان را به ياد فرانتس بكن بائر، قيصر فوتبال آلمان مي انداخت.
هفته پاياني رقابت هاي بوندسليگا در فصل 1999/2000 است، بايرلوركوزن بهترين تيم فصل، در بازي مقابل اونترهاخينگ تنها نياز به يك امتياز نياز دارد تا قهرمان بوندسليگا شود، در دقيقه 21 بازي ميشائيل بالاك به اشتباه از روي يك سانت دروازه خودي را باز مي كند، و در نيمه دوم لوركوزن گل دوم را نيز دريافت مي كند، تا اولين قهرماني تاريخ بوندسليگا براي لوركوزن به ثبت نرسد.
بازي پاياني رقابت هاي ليگ قهرمانان اروپا در سال 2002 است. رئال مادريد با گل تماشايي و فراموش نشدني زيدان، لوركوزن را شكست مي دهد و همه شگفت زده از گل زيباي زيدان هستند. اما كمتر كسي متوجه شد كه يار مستقيم زيدان درر اين صحنه دو قدم دورتر از زيدان بود و با كمي سرعت مي توانست جلوي اين ضربه خارق العاده را بگيرد. اين بازيكن كسي نبود جز ميشائيل بالاك.
سال 2002 بالاك كه با بايرلوركوزن در سه رقابت بوندسليگا، جام حذفي آلمان و ليگ قهرمانان اروپا به مقام نايب قهرماني رسيده بود، به عنوان يكي از اميدهاي آلمان راهي جام جهاني كره و ژاپن شد. ميشائيل بالاك با گل هاي خود و اليور كان با حفاظت از دروازه آلمان، اين تيم را به فينال آن بازي ها رساندند، در بازي نيمه نهايي مقابل كره جنوبي، بالاك با يك حركت مانع از حمله و گل زني بازيكن حريف شد و ماير سوئيسي داور آن ديدار با نشان دادن كارت زرد به بالاك، وي را از بازي فينال محروم كرد و دقاقيقي بعد بالاك تك گل تعيين كننده بازي را به ثمر رساند و تيم را به بازي فينال مقابل برزيل فرستاد.
با باخت آلمان به برزيل و رونالدو، باز هم بالاك نايب قهرمان شد. اما وي در تيم منتخب جام جهاني، انتخاب شد و بهترين بازيكن فوتبال سال 2002 آلمان نيز لقب گرفت.
سال 2002 كه با چهار مقام نايب قهرماني براي بالاك به همراه بود، به اتفاق نظر اكثر كارشناسان،بهترين سال فوتبالي بالاك بود..
سال 2003 و بازي نهايي جام حذفي آلمان بين دو تيم بايرن مونيخ و كايزرسلاترن،موسوم به DFB Pokal است. و بايرن مونيخ با دو گل ميشائيل بالاك توانست با نتيجه 3 بر 1، تيم سابق بالاك را شكست دهد و به قهرماني برسد. بالاك براي اولين بار توانست به جامي در فوتبال به عنوان بازيكن ثابت در يك تيم برسد.
ميشائيل بالاك 6 ميليون يورو براي بايرن مونيخ هزينه داشت، ولي آيا جذب او براي بايرن مونيخ مناسب بود؟ آيا نايب قهرمان ابدي و باشگاه ركوردار قهرماني در بوندسليگا به هم مي خوردند؟ او براي بايرن مونيخ به شكل عجيبي مناسب بود، ولي بالاك نه براي كسب درآمد بيشتر بلكه براي به دست آوردن عناوين قهرماني و شهرت بيشتر به مونيخ آمده بود.
ادامه دارد ...
