Behzad S.hمونتلا نشون داد هنوز راه درازی تا تبدیل شدن ب یک مربی پخته و رده بالا در پیش داره. ی نکته جالب بذهنم اومد . استراتژی بازی مربیای ایتالیایی در این نمونه بازیها ی رفت و برگشت ک بازی رفتو خوب نتیجه گرفتن همیشه اینجوری منفعل و تا حد زیادی محتاطانه بوده .و ربطی ب تفاوت فنی دو تیم نداره. مثلا تیم بازی رفتو قاطعانه میبره بعد بازی برگشت با تلنگری فرو میریزه. ... ی نگاه ب عملکرد میلان انچلوتی و الگری جلوی امثال لاکرونیا .ارسنال بارسا و.. نشان دهنده ی ضعف عملکرد مربیان ایتالیایی بویژه در زمینه ی ارائه ی بازیهای شجاعانه و روب جلو و همچنین کم اوردن تقریبا همیشگی تیماشون در زمینه ی مسائل روحی روانی هس ک اغلب این تیما با اندیشه ی کسب نتیجه ی حداقلی و حتی باخت خفیف وارد بازی میشن و جالبه ک همیشه این استراتژی محتاطانه باعث کسب یک نتیجه مفتضحانه بوده. بخاطر همینه ک همیشه گفتم سیستم اموزش مربیان در ایتالیا نیازمند تغییرات بویژه در زمینه سبک بازی و ارائه بازیهای هجومی و مبتنی بر مالکیت توپ و همچنین توجه ویژه ب مباحث روحی روانی هست . بنظرم .اهمیت مسائل روانی در فوتبال ایتالیا دقیقا مث ایران ما بسیار بالاست. وقتی ک روحیه دارن براحتی المانو بارها در شرایط نابرابر میبرن وقتی ک بی روحیه ان ب اسلوونی و نیوزلندم میبازن. البته اینم باید گفت ک اغلب مربیای ایتالیایی در تیمهای پرمهره و در بحث نتیجه گرایی عالی ان. اما بدرد تیمای کم ستاره و متکی بر بازیکن سازی نمیخورند. البته همجا استثناهایی هم هس.
