اختصاصی: نقدی بر سیاست های اخیر باشگاه آرسنال؛ گذشته و حال ناهمگون!

حسن خدادوستان 08/25/2013 - 00:23 مشاهده پروفایل

4,025 مشاهده / 5 دیدگاه

طرفداری - از آخرین جامی که باشگاه آرسنال موفق به فتح آن شد بیش از هشت سال می گذرد و این تیم قدیمی بشدت از سال های اوج خود فاصله گرفته است. از روزهایی که آرسنالی ها سر قهرمانی با بزرگان لیگ جزیره می جنگیدند دیگر خبری نیست و توپچی های لندنی از کسب سهمیه اروپا به اندازه قهرمانی لیگ برتر خوشحال می شوند.

سیاست های مالی باشگاه آرسنال در دهه های گذشته طوری طراحی شده که این باشگاه اکثراٌ بدنبال خریدهای بزرگ نیست. با توجه به قدرت بالای آرسن ونگر در تربیت بازیکنان جوان و تبدیل آنها به ستاره های بزرگ تا حدودی این امر قابل قبول به نظر می رسد. البته باشگاههای ثروتمند اروپایی وضعیت آرسنالی ها را به این صورت باقی نمی گذارند و هر فصل شاهد کوچ ستاره های این تیم به تیم های ثروتمند اروپا هستیم. با توجه به سقف هزینه محدود باشگاه و همچنین عدم دستیابی به جام بسیاری از بازیکنان این تیم رفتن را به ماندن ترجیح می دهند.

آرسنال با کسب 13 قهرمانی در لیگ، 10 قهرمانی در جام حذفی و 12 قهرمانی در جام خیریه جزو تیم های پر افتخار جزیره محسوب می شود. ولی همان طور که همه می دانیم اکثر این جام در سال های دور کسب شده اند و آرسنال فعلی تیمی نیست که توان تکرار چنین عناوینی را داشته باشد. هوادران پرشمار آرسنال که جزو پر شورترین تماشاگران اروپایی هستند از این وضع کمی خسته به نظر می رسند. بایستی به این هواداران حق داد چرا که هر سال باید با یک یا چند ستاره تیم شان وداع کنند بدون اینکه جایگزین هم سطحی برایشلن در نظر گرفته شده باشد. با نگاهی به لیست خروجی های آرسنال در سال های اخیر این مساله به خوبی روشن می شود که حفظ این بازیکنان این تیم را به قدرت اول انگلستان و حتی اروپا تبدیل می کرد.

در سال هایی که آرسنالی ها هنوز به جام نگرفتن عادت نکرده بودند استارت خروج ستاره هایشان زده شد و محبوب ترین چهره ی توپچی ها این تیم را ترک کرد. این بازیکن کسی نبود جز تیری آنری که کاپیتان بزرگ آرسنال بود. پس از این انتقال کم کم دوران افول آرسنال آغاز و راه خروج ستاره های این تیم هموراتر شد. پت ویزا، سسک فابرگاس، سمیر نسری، امانوئل آدبایور، رابین فن پرسی و بسیاری از بازیکنان دیگر در این چند سال اخیر آرسنال را ترک کرده اند. بدون شک آرسنال با داشتن این ستاره ها توان رقابت با هر تیمی را داشت ولی نه تنها آنها را حفظ نکرد بلکه جایگزینی در حد و اندازه آنها نیز به خدمت نگرفت.

نمودار فوق افت محسوس آرسنال را در فصول اخیر نشان می دهد.

آرسنال تیمی است که در یازده فصل اول حضور ونگر هشت سال در رده اول یا دوم لیگ برتر قرار داشت. فصل 2003-2004 این تیم بدون حتی یک شکست فاتح لیگ شد. رکورد 49 بازی بدون شکست این تیم یک رکورد جاودانه در انگلستان است ولی اینک همین تیم برای رسیدن به لیگ قهرمانان اروپا بایستی از مرحله پی آف عبور کند. داشتن چنین تیمی یک افتخار بزرگ برای هواداران آرسنال است ولی نتایج اخیر این تیم صبر آنها را کم کم به پایان رسانده و زمزمه های اعتراض از سیاست های باشگاه از گوشه و کنار ورزشگاه امارات و همچنین فضاهای مجازی مربوط به باشگاه به گوش می رسد. در حالیکه آرسنال هزینه ساخت ورزشگاه جدیدش را بهانه فروش ستاره ها و عدم خرید های بزرگ اعلام می کرد امسال با اعتراض هواداران سرمربی تیم اعلام کرد: "آرسنال برخلاف فصول قبل نقش پر رنگ تری در نقل و انتقالات خواهد داشت." این حالیست که تنها چند روز بیشتر به پایان مهلت نقل و انتقالات نمانده و هنوز خرید بزرگی برای این تیم انجام نگرفته است.

بنظر می رسد امسال نیز آرسنال فروغ چندانی در بازار نقل و انتقالات نداشته باشد. حال باید دید آرسن ونگر 64 ساله در هفدهمین سال حضورش در آرسنال می تواند موفقیت های دهه اول حضورش را دوباره تکرار کند یا خیر؟ در حال حاضر امید ونگر به ستاره های چون ولکات، ویلشیر و پودولسکی است ولی به نظر نمی رسد بتواند با این بازیکنان امیدی برای فتح لیگ داشته باشد. هوادارن آرسنال امسال نیز به مانند چند سال اخیر باید در انتظار نوسان های مکرر تیم شان در طول فصل باشند و براستی باید به صبر چنین هوادارانی احسنت گفت که با چنین اوضاعی همچنان پشت تیم محبوشان ایستاده اند!

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

ستون نويسندگان

برچسب‌ها:

آرسن ونگر

تیری آنری

دیدگاه‌ها (5 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Morty Hertha

درسته که ونگر بازیکن خوب و درجه یک نمیخره اما بازیکن درجه 2 و 3 میخره و جایگزین بازیکن قبلی میکنه مثلا چنتا مثال میزنم :
وقتی تیری هانری رفت به جاش رابین فن پرسی جوون رو بازی داد و الان میبینیم که چی شده
همینطور الان که رابین رفته ژیرود جایگزینش شده با قیمت خیلی کمتر
توی پست هافبک هم با رفتن سسک فابرگاس ، بازیکن عجوبه یی مثل جک ویلشر رو به دنیای فوتبال معرفی کرد و یا به جای نصری که توی من سیتی هم خوب بازی میکنه الکس چمبرلین رو ساخت

من که با این روش خیلی بیشتر از روش خرید های 100 میلیونی رئال حال میکنم

حاج علی بیانکونری

با اومدن شیخ های و مفسدین اقتصادی سرار جهان به لیگ انگلستان برای شستن پول هاشون توسط باشگاه فوتبال ، عملا تمام افتخاراتی که قرار بوده به آرسنال و لیورپول برسه راهشون به سمت چلسی و من سیتی کج کردن
من خودم بخاطر ویالی و زولا تو انگلیس چلسی رو دوست داشتم و البته دنیس برگکمپ رو ولی واقعا از موفقیت چلسی خوشحال نمیشم
فوتبال رو به گند کشیدن
( حالا یه عده طرفدار چلسی میان میگن یوونتوس که کثیف تره ، اصلا قبول ما کثیف تر ولی شما ها فوتبال رو به گند کشیدید نه ما )

erfan 26

همین تیم تضعیف شده ارسنال جالبه بدونین تحت هر شرایطی از حمایت طرفداراش بهره مند هست و مثل طرفدارهای تیمهای دیگه که بخاطر وجود یک بازیکن طرفدار اون تیم هستند مثل طرفدارای نسل جدید ریال و بارسلون یا طرفدارای تاتنهام و یا کسایی که به بهانه مورینیو تیم مورد علاقشونو عوض میکنن نیست....
تیم ارسنال چه در سیاستهای اقتصادیش داره دخل و خرجش رو تامین میکنه و پولهای تیمش نه نفتی هست نه پادشاهی در خارج زمین هم طرفدارهای ارسنال دارن به همه طرفدارها درس طرفداری یاد میدن البته طرفدارهای لیورپول هم همینطور
الان عظمت یوونتوس رو همه میبینید که بعد از کالچو پولی به چه وضع بدی دچار شد و همون تیم الان از 8 تیم برتر اروپاست....
بازیکنها میان و میرن... رونالدو پیر میشه مسی پیر میشه مورینیو بازنشسته میشه پولهای نفتی تموم میشه (مثال بارز تیم انژی) ولی اونچه که دستاورد تیم بوده چه درون زمین و چه بیرون زمین و شایستگیها و فاسفه ها باقی میمونه و تکامل پیدا میکنه و افسانه میشه...
برای مثال همه ما از زیدان یه افسانه ساختیم در حالی که اون هم روز خوب و بد داشت ، فصل خوب و بد داشت اون هم اشتباهات فاحش داشت پاسهای غاط دریبل اشتباه..... اما در اخر این منش و شخصیت اون هست که افسانه کردتش
تیم ماله 5 سال نیست تیمها قدمت دارن حتی تیم نوریچ انگلستان هم قابل احترام هست، همیشه لحظه های جادویی هستن توی فوتبال که همرو به وجد میارن اما در اخر اونچه که دستاورد در بلند مدت هست جاودانه میشه...
اگر رونالدو از ریال بره یا مسی از بارسلون ایا تعداد طرفدارهای این تیمها به همین تعدادی که الان هست باقی میمونه؟ سعی کنیم طرفدار فلسفه باشیم نه طرفدار یک ماهیت افول پذیر در طی چند فصل.....
به نظر من طرفدارهای تیمهای ایتالیایی و همینطور طرفدارهای تیمهای المانی طرفدارتر هستن تا تیمایی که اساس طرفداریشون به ستاره های امروزشونه

mr x³²

آقایانی که به سیاست آرسنال در این فصل ایراد می گیرید.یک لحظه فکر کنید که به فرض محال و احتمال 1% آرسنال همه ی 80 ملیون پوند رو خرج کنه و در پلی آف حذف بشه.اونوقت می دونین چه قدر ضرر می کنه؟می دونین اگه این اتفاق بیفته اندازه یه ورزشگاه خرج رو دست باشگاه می مونه؟ونگر داره محتاطانه برخورد می کنه.مسئله شوخی بردار نیست اگه این اتفاق بیفته حتی ممکنه آرسنال از بازی های اروپایی محروم بشه.نمی دونم چرا چند وقته نویسنده های ما حتی از ونگر هم انتقاد می کنن.فکر می کنید ونگر خودش نمی فهمه؟آیا شما بیشتر از ونگر دلتون به حال آرسنال می سوزه؟آیا ونگر جام دوست نداره؟

ostad zoola

مقاله خوبی بود ولی کاش چند نکته دیگه رو ه مبهش اضافه میکردین تا کامل تر میشد

1- امسال تنها سالیه ک ارسنال ستاره های خودش علارغم پیشنهادات خوب حفظ کرد و خودش نقطه قوت خوبی هست
2- بازیکنان اضافه ی تیم ک فقط خرج الکی رو دست باشگاه میذاشتن و باعث میشدن خرید کمتری انجام بدیم یا فزوخته شدن یا قرضی رفتن مثل اسکیلاچی، شاماخ ، سانتوس، ژورو ، آرشاوین و ...
3- امسال بدهی های ساخت ورزشگاه تمام شده و هم ونگر هم گازیدیس قول خرج کردن رو به هوادارن دادند
4- ونگر علاقه زیادی به خرید در روز ها و ساعات پایانی نقل و انتقالات داره برای همین تا حالا خریدی انجام نداده ولی هر روز داره مصاحبه میکنه میگه قطعا 3-4 خرید خواهیم داشت
5- یه مساله هم در مورد این باید اشاراه میکردین ک امسال واقعا قیمت های نجومی باعث شد آرسال زود خریدشو انجام نده یا بهتر بگم نتونه انجام بده

به امید ارائه ونگر بال وبازی زیبای ارسنالی در این فصل

میلیاردی بیبی‌دوج فقط در چند دقیقه!