طرفداری | سیمونه پروتا (Simone Perrotta) زاده 17 سپتامبر 1977 در شهر اَشتون آندرلین، شهری در منچستر بزرگ انگلستان است. او در پست‌های هافبک نفوذی، هافبک مرکزی و هافبک چپ بازی می‌کرد. خانواده پروتا، فرانچسکو و آناماریا، پیش از تولد سیمونه به کشور انگلستان مهاجرت کرده بودند تا مدیریت یک میخانه را در این کشور داشته باشند. سیمونه در بیمارستانی چشم به جهان گشود که در آن، جف هرست، ستاره سابق تیم ملی انگلستان بستری بود. آن‌ها در پنج سالگی سیمونه به ایتالیا بازگشتند و در این کشور ماندگار شدند. او از 13 سالگی، به دلیل علاقه شدیدش به فوتبال، وارد تیم‌های پایه رجینا شد و در تمامی رده‌های سنی آن بازی کرد. پروتا در سال 1995 به تیم اصلی رجینا منتقل شد و در سری‌ب، این باشگاه را همراهی کرد. آمارهای 22 بازی در فصل 96-1995، 30 بازی در فصل 97-1996 و 29 بازی و یک گل در فصل 98-1997، حاصل سه فصل حضور پروتا در رجینا بود.
عملکرد چشم‌گیر پروتا در رجینا، او را به تیم‌های ملی پایه ایتالیا رساند تا استعدادش مورد توجه باشگاه بزرگی مثل یوونتوس قرار گیرد. بانوی پیر در سال 1998، این بازیکن را به تیم خود اضافه کرد. پروتا از فرصت بازی در یوونتوس، بسیار هیجان‌زده بود زیرا می‌توانست با بازیکنان بزرگی چون دیدیه دشان، السیو تاکیناردی، زین‌الدین زیدان، ادگار داویدز و آنتونیو کونته رقابت کند. نخستین بازی پروتا برای یوونتوس در جام حذفی و دیدار برابر راونا به ثبت رسید؛ او در همین جام و مرحله یک‌چهارم نهایی آن، دروازه بولونیا را باز کرد. پروتا در یوونتوس، نتوانست برابر بزرگان این باشگاه، عرض اندام کند و در 15 بازی به یک گل و یک پاس گل رسید. در سال 1999، این بازیکن با مبلغ سه میلیارد لیر راهی باری شد تا به فرصت بازی بیشتری دست یابد. پروتا در دو فصل حضورش در باری به ثبات خوبی در ترکیب رسید و آمارهای 32 بازی، یک گل و یک پاس گل در فصل 00-1999 و 25 بازی در فصل 01-2000 را به ثبت رساند.
سقوط باری به سری‌ب در پایان فصل 01-2000، به معنای جدایی اجباری پروتا از این باشگاه بود. او تصمیم گرفت تا در نقل و انتقالات تابستانی 2001، راهی کیه‌وو شود. حضور در این باشگاه باعث شد تا فرم فوتبالی پروتا، بهتر از قبل شود. شروع کار این بازیکن با خرهای پرنده با گلزنی برابر فیورنتینا همراه بود. او در ادامه، دروازه تیم‌هایی مثل پیاچنزا، اودینزه و لچه را باز کرد. 35 بازی، پنج گل و یک پاس گل، حاصل نخستین فصل همکاری پروتا با کیه‌وو بود. او که زیرنظر لوئیجی دل نری به شکوفایی رسیده بود و کیه‌وو را به جام یوفا رساند، در دو فصل بعدی، آمارهای 34 بازی، یک گل و سه پاس گل در فصل 03-2002 و 31 بازی، یک گل و یک پاس گل در فصل 04-2003، در کارنامه پروتا به ثبت رسید. در سیستم 2-4-4 دل نری، پروتا نقش مهمی در کنار رجیستای تیمش داشت و می‌بایست تا بار بازی‌سازی تیمش را به دوش می‌کشید.
پس از درخشش در کیه‌وو و حضور در اردوهای تیم ملی ایتالیا، باشگاه رم تصمیم گرفت تا با 7.2 میلیون یورو، پروتا را خریداری کند. نخستین بازی پروتا با پیراهن رم، دیدار برابر فیورنتینا در هفته نخست سری‌آ بود. گلزنی برابر کالیاری، لیورنو و برشا، به همراه نخستین حضور در لیگ قهرمانان اروپا، ثمره نخستین فصل همکاری این بازیکن با رم بود که به آمار 39 بازی، سه گل و یک پاس گل منتهی شد. حضور لوچانو اسپالتی در رم فصل 06-2005، باعث شد تا پروتا به آزادی عمل بیشتری در پایتخت ایتالیا برسد و در پست‌های مختلفی مثل وینگر، هافبک نفوذی و هافبک تدافعی بدرخشد. او به گل‌های بیشتری در این فصل رسید که از جمله مهم‌ترین آن‌ها، گلزنی برابر تیم سابقش یعنی کیه‌وو در سری‌آ، ثبت گل خارج از خانه کلیدی در دیدار رفت نیمه نهایی جام حذفی برابر پالرمو و گلزنی در جام یوفا برابر کلاب بروژ بود. 47 بازی، هشت گل و دو پاس گل در این فصل به کارنامه پروتا اضافه شد.
در فصل 07-2006 جام حذفی ایتالیا و پس از رسیدن رم به مرحله نیمه نهایی این تورنمنت، پروتا توانست تا با گلزنی در هر دو مسابقه رفت و برگشت دو مرحله پایانی یعنی نیمه نهایی و فینال برابر میلان و اینتر، با چهار گل آقای گل جام حذفی شود. رم در این مسابقات با درخشش پروتا به عنوان قهرمانی رسید. پروتا در سری‌آ نیز دروازه اینتر را باز کرد و با بریس برابر کاتانیا و گل سه امتیازی برابر المپیاکوس در لیگ قهرمانان اروپا، فصل موفقی را پشت‌سر گذاشت. آمار این بازیکن در این فصل، 51 بازی، 13 گل و شش پاس گل بود. گل پیروزی‌بخش پروتا در فینال جام حذفی 08-2007 باعث شد تا رم به دومین قهرمانی پیاپی‌اش در این تورنمنت دست یابد. 41 بازی، هفت گل و چهار پاس گل، حاصل این فصل پروتا بود که یک قهرمانی در سوپرجام ایتالیا را نیز برایش به همراه داشت. این بازیکن، پنج فصل دیگر در رم حضور داشت و به آمارهای 33 بازی، پنج گل و چهار پاس گل در فصل 09-2008، 39 بازی، شش گل و چهار پاس گل در فصل 10-2009، 34 بازی، چهار گل و دو پاس گل در فصل 11-2010، 23 بازی و یک گل در فصل 12-2011 و 17 بازی، دو گل و یک پاس گل در فصل 13-2012 رسید. پس از شکست تلخ رم در فینال جام حذفی 2013 برابر لاتزیو، پروتا تصمیم گرفت تا از دنیای فوتبال خداحافظی کند.
پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان ایتالیا، پروتا عضوی از تیم قهرمان زیر 21 ساله‌های یورو در تیم ملی جوانان ایتالیا بود. او به دلیل مصدومیت، موفق نشد تا به همراه تیم امید ایتالیا در المپیک 2000 سیدنی حضور یابد. نخستین بازی ملی او در سال 2002 برابر تیم ملی ترکیه رقم خورد. او پس از رسیدن به ترکیب اصلی ایتالیا در سال‌های 2002 و 2003، موفق به قرارگیری در لیست نهایی این کشور برای یورو 2004 شد. او پس از دو بازی برابر دانمارک و سوئد در این تورنمنت، دروازه تیم ملی بلغارستان را در سومین بازی مرحله گروهی باز کرد. پروتا سپس موفق شد تا به جام جهانی 2006 رسیده و در ترکیب اصلی ایتالیا در نخستین حضورش در این تورنمنت قرار گیرد. پروتا در سومین بازی مرحله گروهی برابر جمهوری چک، یک پاس گل داد و در تمامی مسابقات این جام تا فینال آن به میدان رفت. او در یورو 2008 نیز حضور داشت اما فقط در سه بازی آن بازی کرد. آخرین بازی ملی پروتا در سال 2009 برابر برزیل صورت گرفت. او پس از عدم راهیابی به لیست نهایی کشورش برای جام جهانی 2010، دیگر در رده ملی دیده نشد و با آمار 48 بازی، دو گل برابر بلغارستان و گرجستان و یک پاس گل، به ماجراجویی خود پایان داد. در تاریخ 22 دسامبر 2010، مجسمه‌ای از پروتا در شهر زادگاهش، اشتون آندرلین رونمایی شد که به بهانه مدال قهرمانی جام جهانی این بازیکن ساخته شده بود.
از سری خاطرات فوتبالی روز
