نوروز برای فوتبالی ها نیست
اگر هفت بازی بزرگ ملی، 4 فینال جام جهانی، دو بازی خاطره انگیز تیم ملی و البته یک سوپر کلاسیکو در آن برگزار شود چطور؟
نوروز 1404 نوروز متفاوتی است. آسمان ابری، جوانه‌های سرسبز، عطر گلهای بهاری و.... خاطرات تلخ و شیرین هفت بازی بزرگ ملی، از آلمان و ایتالیا تا برزیل و آرژانتین در هفته نخست آن.
برای چند سال، جذابیت بی پایان نوروز، پخش بازیهای کلاسیک تاریخ فوتبال در بامداد روزهای تعطیل سال جدید بود. هرچند با کیفیت افتضاح، پوشاندن نام و اسم شبکه مبدا با وصله پینه گوشه‌های تصویر، گزارش‌های ملال آور و مزخرف جدید روی بازی قدیمی و حتی برنامه ای که اعلام نمی‌شد و باید ساعت 6 صبح بیدار می‌شدی تا ببینی بازی، یک بازی درست و حسابی جام جهانی 1982، 86 و.... است یا تکرار دربی تهران سه چهار سال قبل.
در هر صورت در عصر بدون فیفا پلاس و سایتها و کانالها و شبکه‌های full match بازیهای قدیمی، بازهم آن سحرخیزی می‌ارزید. غنیمتی بود... حالا و در نوروز امسال دلیل دیگری برای صبح زود بیدار شدن درروز هفتم عید وجود دارد.
رقابتی در آنسوی دنیا. در نیمکره جنوبی. میان سرزمین نقره و سرزمین طلا. میان غولهای دنیای لاتین، بازی آرژانتین برزیل، آخرین بازی ملی نوروز جذاب 1404 است. و سرک کشیدن به زیر و بم این جدال بزرگ با JOC2 از بچه‌های کاردرست و با دانش سایت طرفداری جذاب‌تر. از خاطرات دو نبرد در جام جهانی تا مرور نام بزرگترین فوتبالیستهای تاریخ در قسمت آخر مجموعه هفت سین هفت بازی
سلام و سال نو مبارک. سالی که تعطیلات نوروزی آن با بازیهای ملی میان بزرگترین تیمهای فوتبال جهان شروع شد و در نهایت با نبرد آرژانتین برزیل به پایان رسید. بازی ساعت 3 بامداد 6 فروردین را میبینی؟
سلام و عرض ارادت ، سال نو شما هم مبارک با آرزوی بهترین ها.
بله قطعا من هم مانند میلیون ها نفر دیگه در سرتاسر دنیا به تماشای این بازی می‌شینم و نیمه شب بودن بازی نمیتونه جلوی ما ایرانیا رو از دنبال کردن عشقمون بگیره.
اما سوالات؛
1- اگر بخواهی برای این بازی یک تیتر انتخاب کنی چه خواهی نوشت؟ و وقتی صحبت از بازی برزیل آرژانتین میشود، چه تصاویری در ذهن شما شکل می‌گیرد؟
« جنگ ستارگان » به نظرم تیتر مناسبی برای این بازی هستش هرچند که بیشتر جنبه تاریخی داره و کمتر شامل حال بازیکنان این نسل دو تیم میشه. اولین تصویری که از این بازی به ذهنم میرسه مربوط به بهترین خاطره ام از این جدال میشه ؛ یعنی فینال کوپای ۲۰۲۱. چه جایی بهتر از ماراکانا برای پایان دادن به طلسم ناکامی هایی که حدود سه دهه به طول انجامید ؟ پاس محشر دی پائول که با کمی چاشنی شانس به مقصد میرسه و اون چیپ و اون قلب و اون دیماریا ... .
Caption
2- به نظر شما این بزرگترین بازی ملی دنیاست؟ و چه چیز برزیل آرژانتین را شایسته لقب سوپرکلاسیکوی ملی کرده؟
له به عقیده من بالاتر از بازیهایی چون آلمان - ایتالیا ، آلمان - فرانسه ، فرانسه - ایتالیا ، آرژانتین - اروگوئه ، برزیل - ایتالیا ، آلمان - برزیل ، آرژانتین - آلمان ، ایتالیا - آرژانتین و ... ، این بازی بزرگترین بازی ملی دنیاست چون علاوه بر جنبه ورزشی و چیزی که هردو تیم و بازیکنانشان در زمین ارائه میدن ، این بازی همیشه یک آوردگاه بین دو ملته که بی نهایت به فوتبال عشق میورزن و نبرد درون زمین را خارج از مستطیل سبز و به دل کوچه و خیابان ها هم می‌کشونن و با تمام جون و دل از خودشون و هویتشون دفاع میکنن.
واضحا یکی از مهمترین معیار هایی که این بازی بزرگ رو لایق القاب این چنینی میکنه ، تعدد افتخارات و جام های گوناگون دو تیمه به طوری که آرژانتین و برزیل به ترتیب پر افتخار ترین تیم ملی تاریخ و سومین تیم ملی پر افتخار تاریخ هستن ( دومین تیم اروگوئه هست ) و یکی از دلایل دیگر اینه که جدال های این دو تیم در طول تاریخ همچون تیتر انتخابی توسط بنده همیشه جنگ ستارگان بوده و این بهترین بازیکنان تاریخ بودن که در مقابل هم صف آرایی کرده و دیگران را به تحسین وا داشته اند.
اینها به عقیده من مهمترین دلایل هستن اما دلایل دیگری هم وجود داره مانند موردی که در جواب به سوال قبل به اون اشاره کردم.
3- تقابل دو تیم در جام کنفدراسیونهای 2005، یک بازی ناب و با کیفیت بود. از خاطرات آن بازی برای ما بگو.
تقابل تیم ها در جام کنفدراسیون ها اغلب بدلیل حضور جوانان متعدد و ترکیب شدن با بازیکن های سرد و گرم چشیده جذاب و پرگل از آب در میومد و خب در اون سالها آرژانتین با خوزه پکرمن در رده جوانان یکه تاز بود و نوید یک نسل درخشان رو به هوادارا میداد و برزیل هم در اوج خودش قرار داشت و تقابل این دو تیم در فینال این رقابت ها که با برد ۴ - ۱ برزیل همراه بود از دسته بازی های تماشایی تاریخ تقابل های دو تیم بزرگ آمریکای جنوبی هستش.
برزیل ( که کارلوس آلبرتو بزرگ اون را هدایت میکرد ) با خط آتشی متشکل از آدریانو ، روبینیو ، کاکا و رونالدینیو ( که همگی در بهترین فرم خودشون قرار داشتن و رونالدینیو که بهترین بازیکن جهان بود ) در اون بازی هرکاری که خواستن با آرژانتینی ها کردد و تیم پکرمن ( که شامل بازیکنانی چون ریکلمه ، خاویر زانتی ، پابلو آیمار ، خوان پابلو سورین و کامبیاسو میشد ) بسیار خوش شانس بود که گل های بیشتری دریافت نکرد و همچنین بسیار بی دقت بود که نتونست از فرصت های بدست اومده نهایت بهره را ببره و اختلاف را به حداقل برسانه.
خلاصه بازی با گزارش جان چمپیون
4- پله یا مارادونا؟
اگه بخوام علاقه شخصی رو در نظر بگیرم برای من در تاریخ فوتبال تنها مسی قابل قیاس با مارادوناست.
اما اگه بحث فراتر از نظر و سلیقه شخصی باشه معتقدم پله به دستاورد های بیشتری دست پیدا کرد ( تنها بیشتر ، نه مهم تر! ) و فوتبالیست حرفه ای تری از دیگو بود و اگه قرار بر در نظر گرفتن تمام جوانب فردی و تیمی باشه به طور خلاصه به نظرم در بهترین حالت پله با اختلاف نه چندان زیاد بالاتر از مارادونا قرار میگیره.
5- به نظر شما قدرتمندترین آرژانتین تاریخ و بهترین برزیل تاریخ مربوط به کدام جام جهانی بودند؟
بهترین برزیل تاریخ جام جهانی بلا شک مربوط میشه به جام ۱۹۷۰ با ستارگانی چون پله ، جرزینیو ، ریوه لینو ، کارلوس آلبرتو ، توستائو و ... . اما اوضاع برای آرژانتین کمی پیچیده تر هست چون معتقدم که بهترین نسل تاریخ فوتبال آرژانتین ، مربوط به دهه ۴۰ میلادی میشه که خب شما بهتر در جریان هستید که این نسل بدلیل جنگ جهانی از قدرت نمایی در جام جهانی محروم موند و ناکام.
اما اگه بخوام بهترین تیم تاریخ آرژانتین در جام های جهانی رو انتخاب کنم ، انتخاب من تیم جام ۱۹۷۸ هستش جایی که آرژانتین با مربیگری سزار لوئیس منوتی فقید در خانه فاتح جام طلایی شد و ستارگانی مثل ماریو کمپس ، دانیل پاسارلا و اوبالدو فیول به زیبایی های سبک چشم نواز و فلسفه اصیل « لانوئسترا » افزوده بودن.
پ ن : لانوئسترا سبک بازی زیبایی هستش که توسط ریورپلاته قدرتمند دهه ۴۰ میلادی به مربیگری رناتو سزارینی به نمایش گذاشته میشد.
برزیل آرژانتین 1982 با گزارش برایان مور
6- ترکیب منتخب 11 نفره تاریخ دو کشور از نظر شما کدام بازیکنها هستند؟
بدلیل کثرت ستاره ها در تمام خطوط ممکنه توی این بخش اختلاف نظر زیادی وجود داشته باشه اما من تمام سعی خودم رو کردم تا از پتانسیل هردو کشور نهایت بهره رو ببرم :
کسی در اروپا قدرت رقابت با آنها را دارد؟
7 - آرژانتین بعد از 20 سال جام جهانی را به آمریکای جنوبی برگرداند، به نظر شما لاتینیها از اروپایی ها در رقابت فتح جام جهانی عقب افتادند؟
به نظر من موضوع عقب افتادن لاتینی ها تنها مربوط به جام جهانی نمیشه و تفاوت بسیاری بین یک بازی فوتبال از آمریکای جنوبی و یک بازی از اروپا وجود داره و فوتبال آمریکای جنوبی نتونسته همپا با فوتبال روز دنیا پیشرفت کنه و این موضوع به دلیل عدم سرمایه گذاری مناسب روی پرورش مربی های با دانشه به طوری که امروز به سختی میشه اسم پنج سرمربی با دانش و قابل از آمریکای جنوبی رو به زبان آورد.
البته خب آرژانتین لیونل اسکالونی از این قاعده مستثنا است و قهرمانی جهان گواه این موضوع اما واضحه که لاتینی ها همت لازم برای رسوندن خود به اروپا را نشان ندادن و این موضوع به سادگی با رجوع و بررسی وضعیت تیم ملی برزیل در سال های اخیر و حال قابل فهمه. فوتبال آمریکای جنوبی محتاج یک مربی بزرگ و جریان ساز ( مانند رینوس میشل ) هستش تا به کلی فوتبال این قاره را متحول کنه که خب با وضع فعلی بعید میدونم چنین مربی ای در چنین محیطی رشد کنه و لاتینی هارا از این منجلاب نجات بده.
