کلافم با حرارت بدنم به تو میدم علامت
همه کارامو گذاشتم برا بعد ، بد عادت شدم
نیا عیادت من ، من ترسم برادر مرگ
رفتم فراتر أ درد ، هستم در حالت جنگ
اما خستم ، درا بسته ـَس
رسیدم به نقطه یِ جوش ، میخوام برم به یه نقطه یِ دور
که نخورم غصه ی پول ، مث آدمایِ بزدلِ پوچ
بخورم قرص روانی ، برم توو شهرک و پورشه سواری
خانوم بازی کنم ، شبا مست کنم
پولامو خرج د*ف و بنگ کنم
دیگه حتی نمیترسم و مراعات آدما رو نمیکنم
هنوزم احساساتم رقیقه اما اونا فکر میکنن که بی جنبه ــَم
مدام أ خونمون میزنم بیرون و بیشتر أ ده دقه (دقیقه)
مغزم اجازه نمیده کنارت بشینه، مثِ مترسک ازم میترسن
من هم اجازه نمیدم وارد حریمم بشن ، من واسه تو غریبم پسر
تو دنبال من میگردی و منم دنبال یه مشت حقیقت تلخ
من دنبال عادی بودنم ، رفیقام میخوانم واس خاکی بودنم
فکر خداحافظی از این رپ لعنتی میزنه گاهی توو سرم
کلافم با حرارت بدنم به تو میدم علامت
همه کارامو گذاشتم برا بعد ، بد عادت شدم
نیا عیادت من ، من ترسم برادر مرگ
رفتم فراتر أ درد ، هستم در حالت جنگ
اما خستم ، درا بسته ـَس
کلافم با حرارت بدنم به تو میدم علامت
همه کارامو گذاشتم برا بعد ، بد عادت شدم
نیا عیادت من ، من ترسم برادر مرگ
رفتم فراتر أ درد ، هستم در حالت جنگ
اما خستم ، درا بسته ـَس
دهه یِ هشتاد رفت ، روزای خوبمو نشمردم
درد خوردم و زخم شستم ، سر خوردم و افسرده ـَم
همه ی روزای اوج من توو وطنم حسرت بود
من این روزا نمیتونم خودمو گول بزنم با چند خط پودر
عصبی بودن و حس میکنی وقتی میخوایم با هم عکس بندازیم
جلو من شروع میکنی فحش دادن و بد گفتن از زدبازی
دوس داری منو دست بندازی
میخندی وقتی من امضا میدم به دوستت
چون که شک بهم داری ، برا من یه خط کش داری
هی منو آنالیز کن ، بعد بگو میره بالا پیشرو
سر تکون بده با ما میکرو ، بدو برو پیش مامانیت و
بهتره فحش ندی چون من مستقیم ببینمت
مشتری مشت زنی میشی تو یه مبتدی
گ*ه زدی توو رپ مث پشت سریت ، کودنی بابا لقممی
میدم صبح اوج علی تو رو بخوره با سس سریع
با ما دشمنی چون ما خوف تریم ، مث مایکل جردن گل زنیم
منو دور زدین اما هول نشین
ترامادول نزن و خودزنی نکن غربتی
منتهی میشی به من دزدکی ، اینه آخرش
تو کُک زدی رضا بازتره مخش
بازتره تو رو کاشتت همون ده سال پیش
سه دفعه سر تو داد زده ، مث واکسنِ اون عرق آسترش
که هار نشه ، وگرنه میبینی همه یِ آدمای بدو مث تو دار زده
کلافم با حرارت بدنم به تو میدم علامت
همه کارامو گذاشتم برا بعد ، بد عادت شدم
نیا عیادت من ، من ترسم برادر مرگ
رفتم فراتر أ درد ، هستم در حالت جنگ
اما خستم ، درا بسته ـَس
من آدم بدی نیستم ، میدونی معروفم به قوی زیستن
اما تا کی باید این شرایط بدو با نیشخند طبیعیش کرد
بیشتر أ دو ساله که درست به مادر خودم سر نزدم
مدام رفیقام بیرون خونه مراقبمن که گند نزنم
من درعجبم که در لجنم ، خدا مگه به کی بدی کردم
چرا وقتی من خوب تر میشم اوضاع میشه از این بدتر
فشار پایین و ترس ، یه جای تاریک و تنگ
ستاره مدال خالیشو کَند
اونو پرت کرد توو تاریخ و رفت مثِ آبی توو برف
چقده شبیه هم شدیم توو غربت کشور خودمون
یه علیل غریب الکلی ، اگه طبیب و ضریب صد کنی
میشه غول دکتر با آمپول ک* کن
که با آمپول ک*خلت میکنه ، میگه آروم شو
برو چه آسون خوب شدم من ، آروم شدم آره
الان توو فضام دکتر
من دو ساعت دیگه باز خون شُر شُر میکنه توو مغزم
قل قل میکنه معده اثن و عشرم
کلافم با حرارت بدنم به تو میدم علامت
همه کارامو گذاشتم برا بعد ، بد عادت شدم
نیا عیادت من ، من ترسم برادر مرگ
رفتم فرات رأ درد ، هستم در حالت جنگ
اما خستم ، درا بسته ـَس
کلافم با حرارت بدنم به تو میدم علامت
همه کارامو گذاشتم برا بعد ، بد عادت شدم
نیا عیادت من ، من ترسم برادر مرگ
رفتم فراتر أ درد ، هستم در حالت جنگ
اما خستم ، درا بسته ـَس
