میلاد لیورسال ۲۰۰۵ ۱۱ سالم بود و فکر کنم تایم امتحانات هم بود. عملا بعد از ۳ هیچ فکر کردم کار تموم شده. تلویزیون هوادارای میلان رو نشون میداد که برای جشن قهرمانی آماده شدن.به نظر یکی از یک طرفه ترین فینال های تاریخ رو داشتیم میدیدم. و خیلی ها شک کردن اصلا لیورپول شایسته حضور در فینال بوده. اتفاقی که توی چند دقیقه افتاد واقعا باورکردنی نبود. اون ۳ تا گل و بعد هم واکنش های دودک و قهرمانی. جرارد یک گل زد و یه پنالتی گرفت. در نا امیدی بسی امید است... پایان شب سیا سپید است. از قبل طرفدار لیورپول بودم با مایکل اوون. دیگه بعد اون شب دیگه برای همیشه تثبیت شد طرفداری لیورپول.
