طرفداری | منچستریونایتد سالهاست که به کسب پیروزیهای دیرهنگام و کامبکهای دراماتیک مشهور است. شاید معروفترین پیروزی در تاریخ این باشگاه، برد دو بر یک مقابل بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان اروپا 99-1998 باشد؛ دیداری که آنها دو گل در دقایق پایانی به ثمر رساندند و سه گانه تاریخی را بالای سر بردند.
روز یکشنبه، آنها یک پیروزی دیگر طبق سنت کامبکهای دقیقه آخری خود کسب کردند؛ اینبار با رهبری آماد دیالو، در یک پیروزی تاریخی در دربی شهر منچستر و آن هم در خانه «همسایه پر سر و صدا» یعنی منچسترسیتی.
این پیروزی بزرگترین کامبک تاریخ این باشگاه در لیگ برتر نیست، اما بسیار به آن شباهت دارد. این پیروزی در مقایسه با سایر کامبکهای دقایق آخر این باشگاه، چه جایگاهی دارد؟
دقیقه 90: منچستریونایتد ۲-۱ برنتفورد، هفت اکتبر ۲۰۲۳
در اکتبر ۲۰۲۳، منچستریونایتد با پیروزی دراماتیک مقابل برنتفورد در لیگ برتر، توانست کامبکی شگفتانگیز رقم بزند و اسکات مک تومینای نقش اصلی را در این پیروزی ایفا کرد.
تیم تحت هدایت اریک تن هاخ که در روزهای سختی را سپری میکرد و در آستانه هفتمین شکست خود در ۱۱ بازی بود. اگر برنتفورد موفق میشد با نتیجه ۱-۰ پیروز شود، این شکست بدترین شروع تاریخ منچستریونایتد در لیگ برتر را پس از هشت بازی اول فصل رقم میزد.
با گذشت ۹۲ دقیقه و ۴۶ ثانیه، یونایتد همچنان از مهمان خود عقب بود اما توانست به طوری معجزهآسا بازی را برگرداند. هیچگاه در تاریخ لیگ برتر تیمی این قدر دیر شکست را با پیروزی عوض نکرده است.
مک تومینای ابتدا در شلوغی محوطه جریمه با کنترل توپ زیبا و شوتی سریع، گل تساوی را به ثمر رساند و دقایقی بعد، با استفاده از ضربه سر هری مگوایر، با ضربه سر توپ را به گل تبدیل کرد و منچستریونایتد را به یک پیروزی شگفتانگیز رساند.
دقیقه 88: منچسترسیتی 1-2 منچستریونایتد، 15 دسامبر 2024
در حالی که منچسترسیتی تا دقیقه 87 از رقیب همشهری پیش بود، آماد دیالو وارد شد و در دربی منچستر پیروزی دراماتیکی برای تیم خود رقم زد. یونایتد در بیشتر زمان بازی نتواست موقعیت زیادی روی دروازه سیتیزنها ایجاد کند. آنها در نیمه اول با ضربه سر یوشکو گواردیول از حریف عقب افتادند و تا دقیقه 62 موفق به ثبت شوت در چارچوب نشدند.
با این حال، دیالو که در تمام بازی درخشانترین بازیکن شیاطین بود، در عرض دو دقیقه دو لحظه جادویی خلق کرد تا ورق را به نفع شاگردان روبن آموریم برگرداند. او ابتدا یک پنالتی از ماتئوس نونس گرفت که برونو فرناندز آن را تبدیل به گل کرد و پس از آن با دریبل ادرسون روی پاس زیبای لیساندرو مارتینز، تیر خلاص را بر پیکر میزبان شلیک کرد.
این اولین بار بود که مدافع عنوان قهرمان لیگ تا این حد در دقایق پایانی بازی از حریف خود پیش بود و در نهایت شکست خورد. این دیدار با کامبکی شگفتانگیز از سوی منچستریونایتد و سقوطی جنونآمیز از سیتی همراه بود.
دقیقه 87: ساوتهمپتون 2-3 منچستریونایتد، دوم سپتامبر 2012
این دیدار بیش از ده سال رکورد دیرهنگامترین کامبک تاریخ منچستریونایتد در لیگ برتر را در اختیار داشت و رابین فن پرسی به وجود خراب کردن یک ضربه پنالتی به شکلی خندهدار، قهرمان آن شب بود.
ابتدا ریکی لمبرت با ضربه سر میزبان را پی انداخت اما فن پرسی با استپ سینهای عالی روی پاس والنسیا و شوتی عالی بازی را به تساوی کشاند. پس از آن مورگان اشنایدرلین موفق شد بار دیگر با ضربه سر ساوتهمپتون را پیش بیندازد. یونایتد تا دقیقه 86:54 از میزبان عقب بود اما فن پرسی توانست ضربه سر ریو فردیناند را که به تیرک برخورد کرده بود، در بازگشت به گل تبدیل کند و یک بار دیگر بازی را به تساوی بکشاند.
در دقیقه 91:11، فن پرسی گل پیروزی غیرمنتظره و دراماتیک یونایتد را با ضربه سری فوقالعاده از روی کرنر نانی به ثمر رساند تا با ثبت اولین هتتریک خود برای منچستریونایتد، کامبکی شگفتانگیز و دراماتیک برای شاگردان سر الکس فرگوسن رقم بزند.
دقیقه 86: منچستریونایتد 2-1 شفیلدونزدی، 10 آوریل 1993
در آوریل 1993 منچستریونایتد با غافلگیر کردن شفیلدونزدی در اولدترافورد، گام بزرگی به سوی اولین عنوان قهرمانی خود در لیگ برتر و اولین قهرمانی لیگ از سال 1967 برداشت. استیو بروس در دقیقه 86 و با یک ضربه سر فوقالعاده بازی را به تساوی کشاند و این آغاز یک پایان دراماتیک بود که در نهایت یونایتد گل برتری را چهار دقیقه مانده به وقتهای اضافه به ثمر رساند.
ارسالی از گری پالیستر پس از تغیر جهت به دلیل تأثیر بازیکن حریف، در نهایت به بروس رسید و او دومین گل خود را با ضربه سر به ثمر رساند. این لحظه باعث خوشحالی معروف سر الکس فرگوسن و دستیارش برایان کید در کنار خط شد، لحظهای که کید پس از دویدن به سمت زمین روی زانوهای خود نشست و خوشحالی او به یکی از صحنههای ماندگار لیگ برتر تبدیل شد.
در پایان آن فصل منچستریونایتد عنوان قهرمانی را به دست آورد.
دقیقه 85: منچستریونایتد 2-1 میدلزبورو، 31 دسامبر 2016
شاید این پیروزی به اندازه کامبک مقابل شفیلدونزدی مهم نباشد، اما به همان اندازه دراماتیک بود.
گرانت لیدبیتر با گلزنی در دقیقه ۶۰، میدلزبرو را پیش انداخت و به نظر میرسید که همین گل برای کسب حداقل یک امتیاز برای تیم مهمان کافی باشد. با این حال آنتونی مارسیال برنامه دیگری داشت. او در دقیقه ۸۴ روی پاسزلاتان ابراهیموویچ گلزنی کرد و تیم ژوزه مورینیو بازی را به تساوی کشاند و خیلی زود گل دوم نیز از راه رسید.
در فاصله تنها یک دقیقه و ۲۶ ثانیه بعد از گل تساوی، پل پوگبا اروی ارسال خوان ماتا، با یک ضربه سر گل دوم را به ثمر رساند و کامبک را تکمیل کرد. فرگوسن که خود استاد کامبکها بود، از جایگاه ویژه این دیدار را تماشا میکرد.
نام منچستریونایتد با کلماتی مانند کامبک و فرگی تایم عجین شده و این تیم حتی در روزهای بحرانی خود نیز احتمال بازگشت به بازی در دقایق پایانی را دارد. منچستریونایتد که پیش از دربی روز گذشته در جایگاه نازل سیزدهم قرار داشت بار دیگر نشان داد که این تیم همچنان ترک عادت نکرده است. گرچه سیتیزنها نیز با بحران بزرگی دست و پنجه نرم میکنند، اما کامبک شاگردان آموریم بار دیگر ثابت کرد که منچستریونایتد در دقایق پایانی، تیم دیگری میشود و سنت تاریخی کامبکهای خود را از یاد نبرده است.
یادداشت رایان بنسن از وبسایت اوپتا Theanalyst