طرفداری | فوتبال ایران همواره شاهد لحظاتی تاریخی و تکرارناشدنی بوده است؛ لحظاتی که ستارههای برنده توپ طلا، با درخشش خود، ردپایی ماندگار در زمینهای ایران بر جای گذاشتهاند. در این گزارش به هشت بازیکن افسانهای میپردازیم که علاوه بر کسب توپ طلا، موفق به گلزنی در برابر تیمهای ایرانی یا تیم ملی ایران شدهاند.
ماساپوست و نبرد با منتخب ایران (مرداد سال 1342)
جوزف ماساپوست، برنده توپ طلای ۱۹۶۲، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال چکسلواکی بود که توانست برابر نمایندگان ایران گلزنی کند. در دیداری دوستانه دوکلاپراگ با تیم منتخب تهران که با تساوی 1-1 تمام شد، تنها گل دوکلاپراگ را ماساپوست به ثمر رساند و گل منتخب تهران را هم محمود یاوری وارد دروازه نماینده چکاسلواکی کرد.
اوزه بیو و رویارویی بهیادماندنی با پرسپولیس (21 اسفند سال ۱۳۴۹)
افسانه پرتغالی فوتبال جهان، اوزهبیو، در سال ۱۳۴۹ با تیم بنفیکا به تهران آمد و در یک دیدار دوستانه برابر پرسپولیس به میدان رفت. او با نمایش خارقالعادهاش، موفق شد دروازه پرسپولیس را باز کند و نشان دهد چرا لقب "پلنگ موزامبیک" را یدک میکشد. بازی پرسپولیس و بنفیکا در 21 اسفند سال 1349 برگزار شد که نماینده ایران برابر حریف پرقدرت پرتغالی 4-0 شکست خورد.
سیمونسن و نبرد المپیکی (شهریور 1351)
آلن سیمونسن، برنده توپ طلای ۱۹۷۷، در جریان المپیک ۱۹۷۲ مونیخ با تیم ملی دانمارک مقابل ایران بازی کرد. تیمهای ملی ایران و دانمارک شهریور سال 1351 در المپیک 1972 مونیخ به مصاف هم رفتند. این دیدار در ورزشگاه آگسبورگ با حضور 3500 تماشاگر به قضاوت عبدالکریم زیانی مراکشی با نتیجه 4-0 به پایان رسید که سیمونسن در دقیقه 39 یکی از گلهای دانمارک را وارد دروازه تیم المپیک ایران کرد.
گرد مولر افسانهای مانع از شکست سنگین بایرن مونیخ نشد (9 تیر سال 1351)
در نهم تیرماه 1351، ورزشگاه بزرگ تهران شاهد پیروزی تاریخی تیم منتخب تهران مقابل بایرن مونیخ با نتیجه 6-3 بود. این بازی که به دعوت باشگاه پاس تهران برگزار شد، در اوج قدرت فوتبال آلمان و با حضور اسطورههایی چون بکن باوئر در ترکیب بایرن مونیخ برگزار شد. منتخب تهران با نمایشی درخشان در دقایق ابتدایی بازی، سه گل به بایرن زد و در نهایت با سه گل محمد صادقی پیروز میدان شد. این دیدار یکی از رویدادهای بزرگ تاریخ فوتبال ایران و ورزشگاه تهران بود. یکی از نکات مهم بازی تیم منتخب تهران برابر بایرن مونیخ، گلزنی گرد مولر افسانهای برابر تیم منتخب تهران بود.
ماتیاس سامر؛ بریس جوان 17 ساله برابر ایران (17 بهمن 1364)
ماتیاس سامر، برنده توپ طلای ۱۹۹۶، در سال ۱۳۶۴ با تیم دینامو درسدن آلمان شرقی به ایران آمد و دو بازی برابر تیم ملی ایران انجام داد. در بازی دوم، تیم ملی فوتبال ایران تحت هدایت فریدون عسگرزاده و ناصر ابراهیمی، با تیم باشگاهی دینامو درسدن 2-2 کرد، 2 گل تیم ملی ایران را حمید علیدوستی و سیروس قایقران و 2 گل تیم دینامو درسدن را ماتیاس سامر جوان 17 ساله به ثمر رساند.
ریوالدو؛ دو گل به ایرانیها از یک ستاره جهانی (سایپا و پرسپولیس سال 1388)
ریوالدو، برنده توپ طلای 1999، در سالهای پایانی دوران حرفهای خود، با تیم بنیادکار ازبکستان توانست در بازیهای لیگ قهرمانان آسیا مقابل نمایندگان ایران فرصت بازی پیدا کند. ریوالدو با بنیادکاران ازبکستان در مرحله پلی آف برابر سایپا در سال 2008 مقابل این تیم گزنی کرد. مهاجم نامدار برزیلی در لیگ قهرمانان سال 2009 در بازی مقابل پرسپولیس هم از روی نقطه پنالتی موفق به گلزنی شد و کیفیت بالای بازی خود را حتی در سالهای آخر کارنامهاش به نمایش بگذارد.
کریستیانو رونالدو؛ اولین گل جام جهانی CR7 به قلب دروازه میرزاپور (27 خرداد سال 1385)
کریستیانو رونالدو، برنده پنج توپ طلا، در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در بازی دوم مرحله گروهی برابر تیم ملی ایران بازی کرد. او در این مسابقه موفق شد از روی نقطه پنالتی گلزنی کند و عملکردی قدرتمند از خود به نمایش بگذارد. گل دیگر این بازی را دکو وارد دروازه ایران کرده بود و بازی با همان نتیجه 2-0 به سود شاگردان اسکولاری به پایان رسید. جالب است بدانید گل CR7 به ایران در سال 2006، اولین گل کریستیانو رونالدو در تاریخ جام جهانی هم هست.
لیونل مسی؛ شلیک بیرحمانه در روز خوب یوزها (31 خرداد سال 1393)
در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، ایران مقابل تیم ملی آرژانتین به میدان رفت. در این دیدار که در چارچوب مرحله گروهی برگزار شد، لیونل مسی، برنده هفت توپ طلا، با شوتی تماشایی در دقیقه ۹۱ قلب میلیونها هوادار ایرانی را شکست. این گل یکی از ماندگارترین لحظات تاریخ جام جهانی هم شد. ایران در آن دیدار فوقالعاده عمل کرد و حتی چندین بار تا مرز گلزنی به آرژانتین پیش رفت اما شانس یار شاگردان کی روش نبود.
گلزنی این هشت ستاره بزرگ در برابر ایران، نه تنها نشانهای از کیفیت بالای آنها، بلکه لحظاتی ارزشمند و خاطرهانگیز برای فوتبالدوستان ایرانی است. این گلها، هرچند برای تیمهای ایرانی تلخ بودند، اما گاهی خاطرهانگیز و غرورآفرین هم تلقی میشوند.