طرفداری | دوران حرفه‌ای گونزالو هیگواین بسیار چشمگیر بود اما متاسفانه بسیاری این بازیکن را با اشتباهاتش به یاد خواهند آورد.
این مسئله که دوران حرفه‌ای گونزالو هیگواین چشمگیر است، قابل انکار نیست. او تقریباً 800 بازی به عنوان یک بازیکن حرفه‌ای انجام داد و بیش از 350 گل برای باشگاه‌های خود و تیم ملی آرژانتین به ثمر رساند. او در مهم‌ترین تیم‌های جهان از جمله ریورپلاته، رئال مادرید، ناپولی، یوونتوس، میلان و چلسی بازی کرد و به عناوینی دست یافت. 6 قهرمانی در اسپانیا، 7 قهرمانی در ایتالیا و یک قهرمانی در انگلیس. علاوه بر این، گونزالو هیگواین در 3 جام جهانی و 3 کوپا آمریکا بازی کرد و حتی در فینال جام جهانی 2014 نیز در ترکیب اصلی آرژانتین قرار داشت.
بسیاری از بازیکنان آرزوی این را دارند که دستاوردهای باورنکردنی گونزالو هیگواین را داشته باشند. با این حال، هیگواین احتمالاً با دو چیز به یاد آورده می‌شود؛ انتقالش از ناپولی به یوونتوس و گل‌هایی که برای تیم ملی آرژانتین نزد!
گونزالو هیگواین در ناپولی دوران اوج مسیر حرفه‌ای خود را گذراند. او در 146 بازی به میدان رفت و 91 گل به ثمر رساند. او 2 بار بهترین گلزن سری آ لقب گرفت و در یکی از آن‌ها، 36 گل به ثمر رساند تا رکوردی که از سال 1950 پابرجا بود را بشکند. با این وجود، او هیچ جامی با ناپولی کسب نکرد و همین مسئله باعث شد راهی یوونتوس شود. تقریباً تمام هواداران ناپولی، گونزالو هیگواین را یک «خائن» می‌دانند و دیگر او را به خاطر گل‌هایش به یاد نمی‌آورند. این مثال بسیار خوبی از این مسئله است که چگونه در طول چند روز عشق می‌تواند به نفرت تبدیل شود.
با تیم ملی آرژانتین اما اتفاق دیگری رخ داد. با این که میانگین گلزنی هیگواین در تیم ملی خوب است (0.4 گل در هر بازی)، این بازیکن موقعیت گلهای زیادی را در فینال‌ها از دست داد. یکی از این موقعیت گلهای از دست رفته در طول فینال جام جهانی 2014 و دو مورد دیگر آن‌ها در طول فینال کوپا آمریکای 2015 و 2016 اتفاق افتاد. این اشتباهات باعث شد گونزالو هیگواین به شدت مورد انتقاد قرار بگیرد و سوژه میم‌ها شود.
در چندین مصاحبه، مهاجم آرژانتینی همیشه در مورد دوران حرفه‌ای چشمگیر، گلهای خود در اروپا و عناوین تیمی‌اش صحبت کرد. علاوه بر این، انتقادات و تمسخرها را کم اهمیت جلوه داد. با این حال چند هفته قبل از تصمیمش برای خداحافظی از فوتبال، هیگواین سکوتش را شکست:
مردم فکر می‌کنند بازیکنان فوتبال زندگی آسانی دارند اما نه، به هیچ وجه این طور نیست. ما حق قدم زدن در خیابان را نداریم، مردم به ما توهین می‌کنند و نمی‌توانیم چیزی بگوییم چون اگر حرفی بزنیم، جنجال به پا می‌شود. اگر در یک بازی شکست بخوریم، یک موقعیت از دست دهیم یا در بازی مهمی ببازیم، نمی‌توانیم به خیابان برویم. بازیکنان فوتبال زندگی‌شان به نتایج بازی‌ها وابسته است. این یک ورزش، یک شغل است و حق اشتباه نداریم. ما همه انسان هستیم. مشخص است که الان در فوتبال دیگر فقط موفقیت مهم است، نه دوران ورزشی. مهم‌ترین چیز این است که ببینیم چه چیزهای مثبتی کسب کردیم و با دلیلی برای افتخار به آن نگاه کنیم.
برای مثال، به لطف گل هیگواین در یک چهارم نهایی جام جهانی 2014، آرژانتین موفق شد بلژیک را شکست دهد و برای اولین بار در طول 24 سال، به نیمه نهایی صعود کند.
مورد هیگواین یادآور مهمی برای این نکته است که فوتبالیست‌ها و همه ورزشکاران حرفه‌ای انسان‌هایی هستند که همانند ما احساس و عیب و نقص‌هایی دارند. آن‌ها ربات نیستند که فقط فوتبال بازی کنند. آن‌ها نیز زندگی شخصی دارند و زمانی که عملکردشان بهترین نیست، دائماً در شبکه‌های اجتماعی مورد آزار و توهین قرار می‌گیرند.
دوران فوتبالی گونزالو هیگواین، با وجود از دست دادن موقعیت‌هایی یا تغییر دادن تیم خود، چشمگیر بود. بهتر است چنین مهاجمی را با نکات مثبت دوران حرفه‌ای او به یاد بیاوریم، نه نکات منفی.
