طرفداری | در دوران اوج منچستریونایتد تحت هدایت سر الکس فرگوسن، اولدترافورد به دژ تسخیرناپذیری برای هر تیمی تبدیل شده بود.
جو پرشور و هیجانانگیز ورزشگاه، همراه با کیفیت بالای تیم میزبان، هر تیمی را با چالشی جدی مواجه میکرد. اما در سال 2003، زمانی که رئال مادرید به اولدترافورد آمد، یک سلاح مخرب به نام رونالدو در آستین داشت.
رونالدو در آن زمان یکی از بهترین فوتبالیستهای جهان بود و پس از رهایی از یک مصدومیت جدی، به اوج فرم خود رسیده بود. درخشش او در جام جهانی 2002 باعث شد تا به رئال مادرید بپیوندد و در اولین فصل حضورش در لالیگا نیز عملکرد درخشانی از خود نشان داد. با این حال، شاید درخشانترین شب دوران حرفهای او، همان شبی بود که در اولدترافورد رقم خورد.
در آن شب، رونالدو با نمایش خیرهکننده خود، هواداران پرشور منچستریونایتد را به سکوت واداشت و ثابت کرد که یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال است. این بازی نه تنها یک پیروزی برای تیمش بود، بلکه به عنوان یکی از ماندگارترین لحظات دوران حرفهای رونالدو نیز به یادگار ماند.
رئال مادرید با برتری قاطع ۳-۱ در بازی رفت، با اعتماد به نفس به دیدار برگشت مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا قدم گذاشت. منچستریونایتد در آن سال به بازگشتهای حماسیاش معروف بود و با بازی در خانه، امیدوار بود تا بار دیگر تاریخسازی کند.
اولدترافورد، که میزبان فینال آن دوره از لیگ قهرمانان نیز بود، انگیزه مضاعفی به شیاطین سرخ میداد تا با پیروزی در این بازی، به قهرمانی در خانه خود نزدیکتر شوند. سر الکس فرگوسن، با آگاهی از نیاز به زدن حداقل دو گل، قطعاً برنامههای ویژهای برای این بازی در نظر گرفته بود. اما چیزی که او نمیتوانست پیشبینی کند، درخشش خیرهکننده یک نفر بود.
اطلاعات مسابقه و ترکیب دو تیم
- بستر: یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا فصل 2002/03
- تاریخ: 3 اردیبهشت 1382 | 23 آوریل 2003
- ورزشگاه: اولدترافورد
- داور: پیرلوئیجی کولینا (ایتالیا)
- گلزنان منچستریونایتد: رود فن نیستلروی ('43)، ایوان هلگوئرا (گل بهخودی '52)، بکام ('71، '85)
- گلزنان رئال مادرید: رونالدو ('12، '50، '59)
- ترکیب منچستریونایتد: بارتز، براون، فردیناند، سیلوستره، اوشی، بات، کین، ورون، سولشر، گیگز، فن نیستلروی
- ترکیب رئال مادرید: کاسیاس، کارلوس، هلگوئرا، هیه رو، سالگادو، مک منمن، ماکله له، گوتی، زیدان، فیگو، رونالدو
هتتریک جذاب رونالدو در شب پیروزی یونایتد
منچستریونایتد شروع خوبی داشت و رایان گیگز و رود فن نیستلروی دروازه ایکر کاسیاس را تهدید میکردند، اما همه این انگیزهها پس از ربع ساعت از شروع بازی از بین رفت. پس از فشار شدید تیم رئال، شیاطین سرخ مجبور شدند از فاز حمله به دفاع تغییر حالت دهند اما سرعت کافی برای مقابله با حرکات سریع و هماهنگ کهکشانیها را نداشتند.
زینالدین زیدان توپ را در وسط زمین دریافت کرد و آن را به گوتی پاس داد. گوتی با یک پاس کوتاه و دقیق توپ را به رونالدو رساند و او بدون اینکه توپ را کنترل کند به صورت یک ضرب و با یک شوت قدرتمند توپ را به گوشه دروازه فرستاد و کار منچستریونایتد را سختتر کرد.
به ظاهر این گل نباید وارد دروازه میشد. زاویه شوت بسیار بسته بود و حتی با اینکه فابین بارتز هنوز نتوانسته بود تعادل خود را به دست آورد، گل کردن این توپ واقعا حیرتانگیز بود. اگر بخواهیم گلی را مثال بزنیم که نشان دهد رونالدو چه بازیکن فوقالعادهای است، این گل بهترین گزینه است. او با استفاده از سرعت توپ و غریزه گلزنی فوقالعادهاش، توپی را با قدرت به کنار دست بارتز زد و با یک جشن باشکوه، این گل زیبا را جشن گرفت. این گل مانند یک پرتاب توپ در بیسبال، بسیار سریع و دقیق بود. به هر حال این تازه شروع ماجرای دیوانه کننده این بازی بود.
بازیکنان یونایتد مقاومت زیادی از خود نشان داد، اما حریفانشان هم کم نگذاشتند. فن نیستلروی درست قبل از پایان نیمه اول بازی را به تساوی کشاند و امیدها در دل هواداران و فرگوسن دوباره زنده شد. با شروع نیمه دوم دوباره رئال مادرید حاکم بر بازی شد و گوتی با یک پاس دقیق، توپ را به زیدان داد و او نیز با یک حرکت هوشمندانه، توپ را به رونالدو رساند که در آن لحظه از سد دفاعی ضعیف جان اوشی و وس براون عبور کرده بود و در موقعیتی عالی قرار داشت.
رونالدو نیز با یک ضربه دقیق، توپ را وارد دروازه کرد و رئال مادرید بار دیگر از حریف پیش افتاد. این گل، امیدهای منچستریونایتد برای جبران نتیجه را کاهش داد و سکوت سنگینی بر ورزشگاه اولدترافورد حاکم شد. این دومین گلی بود که رئال مادرید به منچستریونایتد زد و به نظر میرسید که آنها به راحتی راهی مرحله بعد خواهند شد.
تیم میزبان خیلی زود پس از گل دوم حریف، بازی را به تساوی کشاند، اما هنوز شاهکار اصلی در انتظار بود. میتوان گفت منچستریونایتد در آن شب بازی برتر را ارائه داد، اما درخششهای خیرهکننده رونالدو مانع پیروزی آنها شد. گل سوم بهترین نمونه از این درخشش بود. رونالدو توپ را در فاصله حدود 25 متری دروازه دریافت کرد و با چند قدم رو به جلو رفتن و تغییر جهت ناگهانی، شوت قدرتمندی را به سمت گوشه دروازه بارتز روانه کرد که توپ مستقیم به تور چسبید.
این بار نمیتوان ایرادی به جایگاه دروازهبان یا ضعف دفاعی حریف گرفت. این صرفاً جادوی رونالدو بود. ضربه سوم و حذف یونایتد. زمان انگار ایستاد و شیاطین سرخ فقط میتوانستند به توپی که از کنارشان میگذشت خیره شوند.
سه لحظه درخشش فردی، آنها را از رسیدن به مرحله نیمهنهایی بزرگترین رقابت باشگاهی اروپا بازداشت و اولدترافورد کاملاً این را درک کرد. دیوید بکام با ورود به زمین به عنوان بازیکن تعویضی، با زدن دو گل، نتیجه را ۴-۳ به نفع تیمش تغییر داد، اما رونالدو قبلاً کار را تمام کرده بود.
وقتی رونالدو تعویض شد، با تشویقهای گرم همه حاضرین در ورزشگاه روبرو شد. این که هواداران تیم میزبان به مردی که تیمشان را شکست داده بود و شانس تاریخیشان برای قهرمانی در لیگ قهرمانان را از بین برده بود، اینچنین گرم تشویق میکردند، نشان از بزرگی رونالدو داشت. او بزرگترین مهاجم نسل خودش بود.
خلاصه بازی منچستریونایتد 4-3 رئال مادرید
ترجمه از وب سایت These Football Times، نوشته کاران تجوانی