همه هست آرزویم ، که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم ، برَسم به آرزویی
به کسی جمالِ خود را ، ننموده ای و بینَم
همه جا به هر زبانی ، بُوَد از تو گفتگویی ، گفتگویی
غم و درد و رنج و محنت ، همه مستعدِ قتلم
تو ببُر سر از تن من ، ببَر از میانه گویی
به رهِ تو بس که نالم ، زِ غم تو بس که مویم
شده‌ام ز ناله نالی ، شده ام زِ مویه مویی
همه خوش دل اینکه مطرب ، بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی ، بزنم به تارِ مویی
بنموده تیره روزم ، ستمِ سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم ، صنمِ سپید رویی
چه شود که راه یابد ، سویِ آب تشنه کامی
چه شود که کام جوید ، زِ لبِ تو کامجویی
شود این که از ترحم ، دَمی ای سحابِ رحمت
من خشک لب هم آخر ، ز تو تَر کنم گلویی
زِ تو تَر کنم گلویی
بشکست اگر دلِ من ، به فدای چشم مستت
سر خُمِّ مِی سلامت ، شکَند اگر سبویی
همه هست آرزویم ، که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم ، برسم به آرزویی
همه خوش دل اینکه مطرب ، بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی ، بزنم به تارِ مویی
بنموده تیره روزم ، ستمِ سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم ، صنمِ سپید رویی
