پدر و مادرم کل شبانه‌روز کار می‌کردند؛ می‌خواهم خون مودریچ را بگیرم!

فده والورده: آرسنال باشگاه رویاهای من بود؛ فکر می‌کردم استعداد مارادونا را دارم!

امیررضا حجت‌پور 11/19/2024 - 12:57 مشاهده پروفایل

1,596 مشاهده / 30 دیدگاه 18 15

پرتلاش‌ترین و دونده‌ترین بازیکن رئال مادرید، کسی که با مفهوم خستگی غریبه است، می‌گوید در بچگی و نوجوانی از دویدن نفرت داشت!

طرفداری | فدریکو والورده در نوجوانی، آینده خود را در لیگ برتر انگلیس و باشگاه آرسنال می‌دید.

فده والورده هفتمین فصل حضور خود در رئال مادرید را پشت سر می‌گذارد. ستاره اروگوئه‌ای زیر نظر زین الدین زیدان به شکوفایی و رسید و در تیم تحت هدایت کارلو آنچلوتی به یکی از بهترین هافبک‌های جهان تبدیل شد. اگر از فوتبال‌دوستان، خصوصاً هواداران رئال مادرید بپرسید، پرتلاش‌ترین و جنگنده‌ترین بازیکن این تیم کیست، قریب به اتفاق نام والورده را بر زبان می‌آورند.

با این حال فده والورده می‌گوید در بچگی و نوجوانی اصلاً بازیکن سختکوش و کوشایی نبود و از دویدن زیاد نفرت داشت! ال هالکون در مصاحبه‌ای با Universo Valdano حرف‌های جالبی زده که خواندن آن خالی از لطف نیست:

آیا می‌توانی ده سال دیگر بازی کنی؟

ده سال دیگر؟ می‌خواهم کمی خون از لوکا مودریچ بگیرم تا ببینم می‌توانم مثل او شوم (می‌خندد). نمی‌دانم آیا خودم حتی به 32 سالگی می‌رسم یا نه، در حالی که لوکا به زودی 40 ساله می‌شود!

از رتبه‌ات در رده‌بندی توپ طلا راضی بودی؟

انتظار داشتم کمی بالاتر باشم، اما این یک افتخار بزرگ بود. خیلی خوشحال بودم. اگرچه انتظار داشتم چند پله بالاتر باشم، اما کلاً آدم طلبکاری نیستم.

چرا به تو لقب «قناری» داده بودند؟

لقب پاخاریتو را وقتی بچه بودم، به خاطر اینکه خیلی لاغر و کوچک بودم به من دادند. مربی‌ام به من می‌گفت شبیه یک پرنده کوچک هستم. پدرم خیلی از این لقب بدش می‌آمد. مادرم به او می‌گفت: «این بچه انقدر سریع حرکت می‌کنه که انگار پرواز می‌کنه! برا همین بهش می‌گن قناری».

کمی از خانواده‌ات برایمان بگو

بیشترین سختی را والدینم کشیدند. آن‌ها به عنوان پیک کار می‌کردند و یکی از آن‌ها در یک فروشگاه سخت‌افزاری بود. می‌دیدم آن‌ها 24 ساعت شبانه‌روز برای این که من راحت باشم، کار می‌کنند. همه چیز خیلی سخت بود. آن‌ها برای خریدن یک کفش برای من، سختی زیادی کشیدند. همیشه تلاششان این بود بهترین‌ها را برایم فراهم کنند. پول تاکسی من را می‌دادند تا بتوانم بدون خیس شدن به تمرین بروم. من بسیار، بسیار سپاسگزار آن‌ها هستم.

فدریکو والورده در کنار پدر و مادر خود — فده والورده موفقیت خود را مدیون پدر و مادرش می‌داند.

فده والورده چطور به یک بازیکن پرتلاش تبدیل شد؟

راستش را بخواهید من از دویدن و تمرین متنفر بودم. فکر می‌کردم استعداد مارادونا را دارم! با خودم می‌گفتم چرا باید مدام بدوم؟ در حالی که می‌توانم مهاجم باشم؟ درک آن برایم سخت بود. مربی‌ای داشتم، چوئکو پردومو، که در دسته ششم من را به خاطر دفاع نکردن تعویض کرد. آن موقع بود که شروع کردم بیشتر بدوم، تا به هم‌تیمی‌هایم کمک کنم. بله، من به هم‌تیمی‌هایم کمک نمی‌کردم!

وقتی نوجوان بودی، مدتی با بازیکنان آرسنال تمرین کردی. تجربه آن روزها چطور بود؟

فکر می‌کردم آینده طولانی‌مدتی در آرسنال خواهم داشت. ۱۶ سالم بود و گفتم: «همینه. آرسنال باشگاه رویاهای منه». در اروگوئه، لیگ برتر انگلیس زیاد تماشا می‌شد. من هم آینده‌ای را آنجا تصور می‌کردم. از آنجا لذت بردم و با بازیکنان فوق‌العاده‌ای تمرین کردم. نمی‌دانم آیا او مرا به یاد می‌آورد یا نه، اما دیبو (امی مارتینز) یکی از کسانی بود که بیشترین کمک را در همه چیز به من کرد، همراه با هکتور بیرین، الکسیس سانچز و سانتی کازورلا. من انگلیسی بلد نبودم و آن‌ها مجبور بودند همه کارها را برای من توضیح دهند.

گل تماشایی فده والورده به ویارئال

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

فدریکو والورده

لوکا مودریچ

دیگو مارادونا

دیدگاه‌ها (30 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Jinx ‌

فده اگه تاثیر وینی و کورتوا رو بگن نداشته باشه ولی کمتر نیست
در خدمت تیم و فداکار
از این بازیکنا که امار فردیو فدای تیم میکنن ولی انقد مهمن که نبودشون کمر تیمو میشکنه

Farzad Azzuri

کسایی ک فوتبالی باشن قدر بازیکنی که حمل توپ بالایی رو داشته باشه میدونن
فده 100 درصد در خدمت تیمه

فوتبال فن

سوارز همون زمان گفت اینو بگیرین
ای مادرتو بارتو
یه هافبک جنگنده شوت زن خیلی وقته کم داریم

فوتبال فن

آرسنال خیلی تیم دوس داشتنی و اصیلیه
و هیچ وقت حواشی ضد فوتبال بودن و داوری و ... هم نداشته
حیف خیلی بدشانس بودن وگرنه باید حداقل ۲ تا افتخار اروپایی میداشتند ولی بازم به صورت کلی برا منه بارسایی تیم قابل احترامی هست هست
گانرهای دوس داشتنی❤️🤍

Kurt Cobain

فده رو که میبینی داره به صحنه نزدیک میشه خیالت راحت میشه که توپ مال ماست و خطری ایجاد نمیشه.
توپ که زیر پاشه مطمئنی تیم رو راه میندازه و بهترین تصمیما رو میگیره و هیچوقت رو اعصاب نیست.
کلا بازیکنیه که باعث تمدد اعصاب هواداران تو زمین میشه.

مشاهده پاسخ‌ها (2)

Hamidreza M

همچین بازیکنی آرزوی هر تیمیه
کیفیت بالا، جنگنده، در خدمت تیم

همیشه شاگرد

دمش گرم
ولی مطمئنا تو آرسنال اینقدر رشد نمی‌کرد که تو رئال کرد
تو رئال غولهای هافبک پرورش دادن و مربیای بزرگ بالای سرش بود
امیدوارم تو دوران اوجش آرسنال هم بیاد.