«به نام خدا»
فوتبال همیشه شادی نیست. همیشه پیروزی نیست. همیشه قرار بر بالا بردن جام نیست. گاهی باید باخت. گاهی حتی خواستن هم سبب توانستن نمیشود. گاهی همه چیز به درستی پیش نمی‌رود و دنیا تیره و تار میشود. اگر تو بازی را پیروز شوی، حریفت می گرید و اگر حریفت پیروز شود، تو غمگین میشوی. همه باختن را تجربه کرده اند. همه ما میدانیم حس ناکامی چقدر دلگیر کننده است؛ همه شکست خورده اند امّا...
بخش اول؛
امّا شکست خوردن لزوما بد نیست. شکست خوردن اذیت کننده است. دل را می رنجاند. امّا آخرش که چه؟ تا آخر دنیا باید گریست؟ تا آخر عمر باید ناراحت بود؟ جواب ساده است، بسیار ساده: خیر. مهم ترین اصل پس از شکست چه چیزی است؟ بلند شدن. هر گاه شخصی شکست می خورد، اشتباهاتی انجام داده است که اینطور شده است دیگر. مگر نه؟ پس چرا از آنها استفاده نکنیم؟ چرا همه چیز را از ذهنمان پاک کنیم؟
بخش دوم؛
درس عبرت گرفتن کلیشه ای است که همیشه گفته میشود. من یه این کلیشه اعتقاد دارم. هر چقدر هم که تکراری و خسته کننده باشد. هر اشتباه، سبب شکست است. پس اگر اشتباه را رفع کنیم، آیا از شکست خبری است؟ خیر.
بخش سوم؛
فرض میکنیم با یک شخص شکست خورده و سر افکنده صحبت میکنیم. صحبت های او به این شکل است: ایکاش آن کار را نمی‌کردم. ایکاش بجای پاس دادن، شوت میزدم. ایکاش آنجا تکل نمیزدم و... سخنان او پر از حسرت است. حسرت، حسرت، حسرت. یکی از دلایل مهم افسردگی و ناراحتی شدید، همین حسرت خوردن ها است. این را بدان: با غم و ناراحتی، هیچ چیز درست نمیشود. هیچ چیز.
فکر کردن به گذشته مثل دویدن دنبال باد است...
بخش چهارم؛
بجای حسرت خوردن، از جای خود بلند شوید و به دنبال جبران و ساختن آینده خود باشید. به یاد داشته باشید اگر وقتی که برای گریستن را می‌گذارید را برای فقط فکر کردن به آینده تان بگذارید، تفاوت بسیار خواهد بود...
بخش پنجم و پایانی؛
فکرتان را درگیر کلیشه و نصیحت نمیکنم. شکست خوردن در فوتبال یا در ابعاد بزرگتر یعنی زندگی، هیچگاه به معنای ضعیف تر بودن یا کوچک تر بودن نیست. تنها دلیل آن درس نگرفتن از گذشته است. و شکست دوم هم سبب حماقت است. چرا که اشتباه اول توسط دفعه دوم جبران میشود و اگر همان دفعه دوم جبران نشود کار سخت میشود. بسیار سخت. به عنوان دوستی کوچک، این مطلبی بود برای یاد آوری این که: اشتباه کردن عیب نیست بلکه اشتباه دوم که حاصل درس عبرت نگرفتن است عیب است. عیب بزرگی هم است و ویرانگر.
