مهم ترین نبرد های جنگ جهانی اول
نبرد استالینگراد (1942-1943)
این نبرد اغلب یکی از مرگبارترین و وحشیانه ترین رویارویی ها در تاریخ جنگ تلقی می شود. هدف ارتش آلمان، تصرف استالینگراد (ولگوگراد کنونی) در درجه اول به دلیل قابلیت های صنعتی و موقعیت استراتژیک آن بود. نبرد به یک مبارزه طاقت فرسا خیابان به خیابان و خانه به خانه تبدیل شد. زمستان سخت روسیه، همراه با ضد حملات بی امان شوروی، منجر به محاصره و در نهایت تسلیم ارتش ششم آلمان شد. این پیروزی شوروی نقطه عطف مهمی در جبهه شرقی بود.
نبرد بریتانیا (1940)
این اولین لشکرکشی بزرگ بود که به طور کامل توسط نیروهای هوایی انجام شد. هدف لوفت وافه آلمان دستیابی به برتری هوایی بر نیروی هوایی سلطنتی (RAF) به عنوان مقدمه ای برای حمله احتمالی به بریتانیا (عملیات شیر دریایی) بود. با وجود اینکه RAF بسیار بیشتر از تعداد بود، توانست از طریق تاکتیک‌های نوآورانه، استفاده مؤثر از رادار و انعطاف‌پذیری خلبانان خود از بریتانیا دفاع کند. شکست لوفت وافه در شکست RAF اولین شکست مهم آلمان نازی بود و توجه هیتلر را به سمت شرق معطوف کرد.
عملیات بارباروسا (1941)
بزرگترین عملیات نظامی تاریخ از نظر نیروی انسانی و تلفات، عملیات بارباروسا نام رمز حمله آلمان نازی به اتحاد جماهیر شوروی بود. مرحله اولیه شاهد پیشروی های سریع آلمان ها بود و بخش های وسیعی از خاک شوروی را تصرف کرد. با این حال، تهاجم به دلیل مسائل لجستیکی، زمستان سخت روسیه و مقاومت شدید شوروی متوقف شد. شکست عملیات بارباروسا منجر به درگیری طولانی مدت شد که منابع آلمان را تخلیه کرد و در نهایت به شکست آنها کمک کرد.
نبرد اقیانوس اطلس (1939-1945)
این یک کارزار دریایی مداوم بود که در آن متفقین به دنبال محافظت از کشتی‌های تجاری در برابر حملات قایق‌های زیربنایی آلمان بودند و در عین حال مسیرهای تامین حیاتی بین آمریکای شمالی و اروپا را حفظ کردند. استفاده از کاروان ها، بهبود تاکتیک های جنگ ضد زیردریایی، و شکستن قوانین دریایی آلمان در نهایت جریان را به نفع متفقین تغییر داد. پیروزی در نبرد آتلانتیک تضمین کرد که بریتانیا می‌تواند به دریافت تدارکات و کمک‌های ضروری در طول جنگ ادامه دهد.
روز D (تهاجم نرماندی، 1944)
در 6 ژوئن 1944، معروف به D-Day، نیروهای متفقین بزرگترین تهاجم آبی خاکی در تاریخ را آغاز کردند و در سواحل نرماندی فرانسه فرود آمدند. این عملیات با نام رمز عملیات Overlord شامل برنامه ریزی و فریب گسترده برای گمراه کردن آلمانی ها در مورد محل تهاجم بود. فرود موفقیت آمیز، جایگاهی حیاتی در اروپای غربی ایجاد کرد و راه را برای آزادسازی مناطق تحت اشغال نازی ها هموار کرد.
نبرد میدوی (1942)
این نبرد دریایی سرنوشت ساز شش ماه پس از حمله ژاپن به پرل هاربر رخ داد. ایالات متحده با شکستن کدهای نیروی دریایی ژاپن، حمله را پیش بینی کرد و یک کمین راه اندازی کرد. این نبرد منجر به غرق شدن چهار ناو هواپیمابر ژاپنی شد که به طور قابل توجهی توانایی های دریایی ژاپن را تضعیف کرد. این پیروزی موازنه قوا را در اقیانوس آرام تغییر داد و به ایالات متحده اجازه داد تا در منطقه حمله کند.
نبرد العلمین (1942)
جنگ در بیابان های شمال آفریقا، نبرد العلمین شاهد بود که نیروهای مشترک المنافع بریتانیا، به فرماندهی ژنرال برنارد مونتگومری، پیشروی نیروهای فیلد مارشال اروین رومل را متوقف کردند. پیروزی در العلمین آغاز پایانی برای نیروهای محور در شمال آفریقا بود که منجر به عقب نشینی و تسلیم نهایی آنها شد.
نبرد مسکو (1941-1942)
ورماخت آلمان عملیات تایفون را با هدف تصرف مسکو پایتخت شوروی آغاز کرد. با وجود موفقیت های اولیه، پیشروی آلمان به دلیل مقاومت شدید شوروی، مشکلات لجستیکی و شروع زمستان روسیه متوقف شد. ضد حمله شوروی در طول زمستان آلمان ها را به عقب راند و اولین شکست بزرگ را برای ورماخت در خشکی رقم زد.
(این نبردها در شکل دادن به نتیجه جنگ جهانی دوم بسیار مهم بودند و هر کدام در شکست نهایی قدرت های محور نقش داشتند)
