طرفداری | در هنگامهٔ به صدا درآمدن سوت پایان و درحالی‌که خوش و بش‌های بی‌روحی میان بازیکنان چلسی و آرسنال ردوبدل می‌شد، این دو تیم برای آخرین بار تلاش کردند تا به هوادارانشان نشان دهند کدام گروه از بازیکنان ناامیدی بیشتری را تجربه می‌کنند. برخی به زمین افتادند. برخی دیگر دست‌هایشان را به نشانه اعتراض بالا بردند یا چشمانشان را به آسمان و سپس به زمین دوختند.
حتی در این مورد هم آنها از هم جدا نشدند و گویی در نشان دادن ناامیدی‌شان به هواداران نیز با یکدیگر رقابت می‌کردند. دربی نفس‌گیر لندن در استمفوردبریج با نوعی ناامیدی متقابل که نشانی از عادلانه بودن نتیجهٔ تساوی را با خود به همراه داشت، به پایان رسید.
چلسی در برابر آرسنال که وضعیتش کمی ناپایدار به نظر می‌رسید، فرصت را غنیمت شمرده و در طول بازی به طور برابر رقابت کرد. در مقاطع طولانی بازی، دو تیم تقریباً همانند تصویر منعکس شده در آینه، شبیه به یکدیگر بودند. فشرده‌سازی ساختارهای دفاعی خود برای خنثی کردن بازی‌های ظریف هافبک‌های بازی‌ساز و چپ پا (کول پالمر برای چلسی و مارتین اودگارد برای آرسنال)، معکوس کردن یک مدافع کناری به‌عنوان یک هافبک وسط (مالو گوستو برای میزبان و یورین تیمبر برای مهمان) که نقشه و تلاشی برای ایجاد برتری عددی بود، همه‌وهمه از نشان شباهت‌های این دو تیم در طول این بازی داشتند.
آرسنال تیمی فیزیکی‌تر به شمار می‌رود و از لحاظ جسمانی، دارای بازیکنان قوی‌تری بوده و در دیدارهای قبلی چلسی را با استفاده از همین حربه، تحت‌فشار قرار داده بود. اما روایت این بازی، این‌گونه پیش نرفت.
تیم سرمربی جدید، انزو مارسکا، توانست با فشار و شدت بازی میهمانانِ آن‌سویِ شهر برابری کند. چلسی در ضربات ایستگاهی به‌خوبی رقابت کرد و ضمن رها شدن از یک چرخهٔ فاجعه‌بار و پر از اشتباه، از یکی از فرصت‌های خود استفاده کرد. پس از اینکه گابریل مارتینلی ضربه‌ای را به گوشه دروازه روبرت سانچز فرستاد، پدرو نتو با شتاب به سمت دروازه حریف دوید و گل تساوی را به ثمر رساند.
احتمالاً میکل آرتتا با این احساس که آرسنال فرصت‌های بهتری را ازدست‌داده، استمفوردبریج را ترک کرد اما بدترین موقعیت‌های ازدست‌رفته آنها، گل تمیز کای هاورتز از یک ضربه آزاد سریع بود که به‌سرعت با اعلام آفساید مواجه شد. طبق آمار اپتا، چلسی ۱.۳ امید گل (xG) در بازی ایجاد کرد که این عدد در مقابلِ ۱.۴ آرسنال قرار می‌گیرد.
مارسکا در کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی گفت:
ما، هم با توپ و هم هنگامی که توپ را در اختیار نداشتیم، به شیوه‌ای که می‌خواستیم بازی کردیم. بازی در برخی لحظات باز بود و در چنین لحظاتی، هر اتفاقی می‌تواند برای هر دو طرف رخ دهد. اما ما مستحق یک امتیاز بودیم و این مهم است.
انزو مارسکا در استمفوردبریج
اهمیت این موضوع (کسب یک امتیاز) با نگاهی به جدول لیگ بلافاصله آشکار می‌شود.
چلسی در آستانه وقفه بازی‌های ملی ماه نوامبر، در رده سوم قرار دارد. این اولین باری است که از پایان فصل 2021-22 تاکنون، آنها در بین سه تیم برتر قرار می‌گیرند. این جایگاه، در پایان بازی‌های سختی که در آن با تیم‌های شگفت‌انگیزی نظیر ناتینگهام فارست، لیورپول صدرنشین، نیوکاسل یونایتد، منچستریونایتد و حالا آرسنال روبرو شده‌اند، به‌دست‌آمده و بودن در این جایگاه برای آنها بسیار امیدوارکننده است.
چلسی فقط یکی از این پنج بازی را برد که الهام‌بخش آن پیروزی در خانه مقابل نیوکاسل که ماه گذشته اتفاق افتاد، پالمر بود. این رکورد علاوه بر یادآوری شکل‌گیری ماهیت پروژه مارسکا، نشانه‌ای است از اینکه چشم‌انداز کلی لیگ برتر در این فصل چقدر مطلوب‌تر به نظر می‌رسد.
در همین مقطع از فصل گذشته، چلسی فقط سه امتیاز کمتر (15) از 11 بازی اول لیگ برتر خود نسبت به امسال کسب کرده بود. تفاوت بزرگ این است که یک سال پیش، منچسترسیتی، تاتنهام هاتسپر، لیورپول، آرسنال و استون ویلا نتیجه‌گیری در لیگ را با سرعت بسیار زیادی شروع کرده بودند. مشکلات اولیه مائوریسیو پوچتینو در استمفوردبریج، تیم او را در هفته دوم نوامبر 9 امتیاز از صعود به لیگ قهرمانان عقب انداخت و آنها هرگز به طور کامل موفق به بازیابی شرایط خود نشدند.
جدول لیگ برتر انگلیس تا پیش از بازی‌های ملی نوامبر
رویدادهای دیگر در این سه ماه اول نیز به نفع مارسکا بوده است. به نظر می‌رسد لیورپول بااقتدار به سمت قهرمانی پیش می‌رود و منچسترسیتی قهرمان را می‌توان باوجود افت قابل‌توجه از استانداردهای معمول خود، همچنان در صدر در نظر گرفت. اما فراتر از این دو تیم، فقط چهار امتیاز چلسی را از منچستریونایتد رده سیزدهمی که به‌عنوان یک تیم در بحران شناخته می‌شود، جدا می‌کند.
باتوجه‌به روند فعلی، چلسی در پایان فصل و در ماه می، ۶۶ امتیاز کسب خواهد کرد. این امتیاز فقط 3 امتیاز بیش و یک پله بالاتر از آن رتبه (ششم) و امتیازی است (۶۳) که فصل گذشته توسط پوچتینو به دست آمد.
ابتدای دوران مارسکا در تابستان، تصمیم‌گیرندگان ارشد باشگاه اذعان داشتند که عملکرد تیم در نیمه نخست سال اول مربیگری او احتمالاً خیره‌کننده نخواهد بود و انتظار داشتند که با گذشت زمان شرایط بهبود یابد.
مارسکا پس از تساوی 1-1 روز یکشنبه گفت:
ما در مقایسه با باشگاه‌هایی مانند سیتی و آرسنال عقب هستیم. آنها در 5 سال گذشته (آرسنال) یا 9 سال گذشته (سیتی) با همان مربی کار کرده‌اند؛ بنابراین ما از آنها عقب‌تر هستیم. اما این به معنای عدم رقابت و تلاش برای پیروزی در برابر آنها نیست. چلسی یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های اروپا و جهان است. بله، ما باید رقابت کنیم و در بازی‌ها، تلاش برای پیروزی داشته باشیم. ما یکشنبه رقابت کردیم و تلاش برای پیروزی در بازی داشتیم و به‌زودی در چنین بازی‌هایی پیروز خواهیم شد.
چلسی هنوز منتظر یک پیروزی واقعی در برابر تیم‌های بالای جدولی زیر نظر مربی ایتالیایی خود است. این روند از قبل از حضور او نیز وجود داشته و از فصل ۲۰۲۱-۲۲، آنها در 19 بازی مقابل سه تیم برتر فصل گذشته، تنها و تنها یک‌بار پیروز شده‌اند و 10 تساوی و 8 شکست را نیز تجربه کرده‌اند. گل تساوی نتو در بازی دیروز حداقل چیزی بود که در این شرایط می‌توانست اتفاق بیفتد. یک فرصت هیجان‌انگیز و شایسته برای رهایی از آنچه که می‌توانست یک شکست ناامیدکننده با ریتم بازی نه‌چندان خوب در برابر حریفان برتر، باشد.
گل ارزشمند نتو مقابل آرسنال
تقویم لیگ در ادامهٔ سال 2024 به‌مراتب آسان‌تر به نظر می‌رسد. آنها فقط با ویلا و تاتنهام، تیم‌هایی بااستعداد اما با مشکلات فراوان مختص به خودشان که در ظاهر قدرتمندترین حریفان هستند، قرار خواهند گرفت. چلسی و مارسکا امیدوارند که این فرصت به آنها کمک کند تا خود را در مسیر صعود به لیگ قهرمانان برای فصل 2025-26 قرار دهند. نه اینکه در صدر گروهی باقی بمانند که کسب دو نتیجه بد، می‌تواند صحبت از بحران را به همراه داشته باشد.
مارسکا افزود:
من سعی می‌کنم روزبه‌روز روی تیم تمرکز کنم. آنها فقط از من پرسیدند که در پایان فصل باشگاه را در کجا می‌بینم و من گفتم که در حال حاضر نگران این موضوع نیستم که در کجا می‌توانیم باشیم. من آرام هستم چرا که وقفه بازی‌های ملی را در پیش داریم. اما وقتی هر روز کار می‌کنیم، بیشتر نگران نحوه بهبود بازیکنان و تیم هستم. این مهم‌ترین چیز بوده است.
عملکرد چلسی، حتی اگر اشتباهاتی هم همچنان باقی باشد، نشانی از پیشرفت و هوش تاکتیکی واقعی مارسکا را با خود حمل می‌کند. آنها بدون اینکه پالمر در بهترین شرایط خود در بازی به سر ببرد، و با ادامهٔ عملکرد نه‌چندان قانع‌کننده سانچز در دروازه، با آرسنال به‌تساوی رسیدند.
فضا، زمان کافی، و با نگاهی به جدول لیگ برتر، انگیزه فراوانی نیز برای پیشرفت وجود دارد.
یادداشت لیام تیومی از وب‌سایت اتلتیک
