طرفداری | یوپ فان دایل (Joop van Daele) متولد 14 آگوست 1947 در شهر روتردام هلند است. او در پست مدافع چپ بازی می‌کرد اما توانایی بازی در پست‌های مهاجم نوک و مدافع میانی را نیز داشت. این بازیکن، یکی از پیشگامان استفاده از عینک در زمین فوتبال بود و از یک عینک گرد طبی در زمین استفاده می‌کرد و با همین عینک، به یک تاریخ‌سازی رسید. فان دایل فوتبالش را در باشگاه محلی اورماس شروع کرد و در 13 سالگی به تیم‌های پایه باشگاه فاینورد پیوست و به سرعت در این باشگاه، به یک بازیکن مهم تبدیل شد. او در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد و در یک مسابقه با تیم جوانان تاتنهام، با گلش، فاینورد را به قهرمانی در جوانان اروپا رساند.
یوپ در تابستان 1967 به تیم اصلی فاینورد رسید و اولین بازی خود با پیراهن این باشگاه را در دیدار هفته سی و یکم فصل 68-1967 به ثبت رساند و با یک پاس گلش، سهمی در پیروزی 5-1 فاینورد برابر سیتاردیا داشت. بن پیترز، مربی‌ای بود که برای نخستین بار به این بازیکن اعتماد کرد. از آمار فصل دوم این بازیکن در فاینورد، عدد خاصی در دسترس نیست اما او با این باشگاه به قهرمانی در لیگ برتر هلند دست یافت. او در فصل سوم خود در فاینورد، در پنج مسابقه به میدان رفت و دو گل زد؛ ارنست هاپل، سرمربی مطرح اتریشی، در این فصل هدایت باشگاه فاینورد را برعهده داشت و موفق شد این باشگاه را در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 70-1969 به قهرمانی برساند و این مهم با حذف میلان، ووروارتس برلین، لژیا ورشو و پیروزی در فینال برابر سلتیک رقم خورد. فان دایل در هیچکدام از این مسابقات به میدان نرفت اما افتخار قهرمانی در اروپا، در کارنامه‌اش ثبت شد.
فان دایل زیر نظر هاپل، در فصل چهارم حضورش به ترکیب اصلی فاینورد رسید و در پست‌های مختلفی برای آن‌ها به میدان رفت. او در این فصل آمار 15 بازی، دو گل و چهار پاس گل را ثبت کرد و به قهرمانی دیگری در لیگ برتر هلند رسید. فان دایل در زمین بازی از عینک طبی استفاده می‌کرد و همین، او را مورد توجه قرار داده بود. فاینورد که در مسابقات فصل گذشته اروپا به قهرمانی رسیده بود، می‌بایست در تورنمنت بین‌قاره‌ای با حضور قهرمان مسابقات لیگ قهرمانان آمریکای جنوبی یعنی استودیانتس قرار می‌گرفت. جام اینترکانتیننتال، نام این تورنمنت بود که سالانه باعث دیدار قهرمانان اروپا و آمریکای جنوبی در مسابقه‌ای فینال‌گونه می‌شد.
بازی رفت فاینورد و استودیانتس با تساوی 2-2 در آرژانتین به پایان رسید و فان دایل در این مسابقه به میدان نرفت. دیدار برگشت در استادیوم دِکایپ فاینورد برگزار می‌شد و فان دایل در ترکیب اصلی تیمش نبود اما در دقیقه 61 جایگزین کوئن مولاین در ترکیب تیمش شد تا به تغییر نتیجه 0-0 کمکی کند. فان دایل فقط شش دقیقه وقت نیاز داشت تا دروازه استودیانتس را باز کرده و با شوت خود، اسکار پزانوی آرژانتینی را مغلوب کند. فان دایل با عینک معروفش در این مسابقه بازی کرد که همین مساله باعث اعتراض بازیکنان استودیانتس شد. درنهایت، این مسابقه با تک گل فان دایل، با پیروزی فاینورد به پایان رسید و این باشگاه قهرمان جام اینترکانتیننتال شد. در پایان بازی و جشن بازیکنان فاینورد، اسکار مالبرانت، عینک فان دایل را از صورت او ربود و به هم‌باشگاهش خود، کارلوس پاچامه سپرد تا او با لگد خود، این عینک را خرد کند. پاچامه بعدها و در سال 2005 درباره این اقدام خود گفت:
آن مرد در هنگام حمله به سمت دروازه ما و بازگشت به دروازه خودشان، از یک عینک استفاده می‌کرد. این عمل او به وضوح، غیر قانونی بود. به همین دلیل پس از بازی یک نفر عینک را به من سپرد و آن اتفاق افتاد.
پس از این اتفاق، عینک فان دایل، به یکی از نمادهای فوتبال هلند تبدیل شد و این عینک شکسته، به موزه دِکایپ منتقل شد. یکی از هنرمندان هلندی نیز پس از این رخداد آهنگی را با نام «عینک فان دایل کجاست؟» منتشر کرد. ارنست هاپل پس از این مسابقه، بازیکنان استودیانتس را به یک گانگستر تشبیه کرد و فاینورد نیز در سال بعد مسابقات بین‌قاره‌ای به دلیل خشونت بیش از حد، شرکت نکرد. فان دایل چهار و نیم فصل دیگر در فاینورد بازی کرد و به آمارهای سه بازی، یک گل در فصل 72-1971، 22 بازی، یک گل در فصل 73-1972، 50 بازی، یک گل و دو پاس گل در فصل 74-1973، 26 بازی در فصل 75-1974 و 11 بازی، یک پاس گل در فصل 76-1975 رسید. او پس از بازی در پست مهاجم نوک در اوایل حضورش در فاینورد، به پست سوییپر و دفاع چپ منتقل شد.
فان دایل در میانه‌های فصل 76-1975 به صورت قرضی به باشگاه گو آهِد ایگلز پیوست و در 9 بازی به یک گل و یک پاس گل رسید و پس از پایان حضور قرضی خود، یک فصل دیگر در فاینورد بازی کرد. او در بازگشت به فاینورد، در 25 بازی برای این باشگاه به میدان رفت. او سپس در سال 1977 به فورتونا سیتارد منتقل شد و در فصل اول خود در این باشگاه، با آمار 37 بازی، سه گل و پنج پاس گل، عملکرد موفقی را به ثبت رساند. او دو فصل دیگر در سیتارد باقی ماند و بعد از 80 بازی، 11 پاس گل به اکلسیور منتقل شد. او در یک فصل حضور خود در اکلسیور، به پنج گل و یک پاس گل در 29 بازی رسید و سپس در سال 1981، از فوتبال خداحافظی کرد. او در دوران فوتبالش به جز یک دوره دعوت به تیم ملی هلند، در هیچ مسابقه رسمی برای کشورش به میدان نرفت.
فان دایل پس از پایان دوران بازیگری خود، به مربیگری روی آورد و کار خود را بلافاصله در آخرین باشگاهش، اکسلسیور به عنوان دستیار سرمربیانی چون راب یاکوبز و هانس دوریه آغاز کرد. او به همراه هانس دوریه مدتی در دوردخت کار کرد و سپس سرمربی باشگاهی به نام پاپندرخت شد و سپس به مدت دو سال به عنوان سرمربی به اکسلسیور بازگشت. فان دایل از 2006 تا 2010 مدیریت فنی باشگاه فاینورد را برعهده داشت. فان دایل و عینکش همیشه در یاد فوتبال‌دوستان هلندی هستند و گل قهرمانی او برای فاینورد، بسیار در تاریخ این باشگاه ماندگار شده است. ارنست هاپل سرمربی موفق اتریشی فاینورد نیز درباره او گفته بود:
من میتوانم از فان دایل در هر پستی استفاده کنم و او شگفتی بزرگی برای من بوده است.
