فصل 2009-2010 یک مبارزات تاریخی و پیروزمندانه برای اینترمیلان بود، زیرا آنها زیر نظر ژوزه مورینیو به سه گانه بی سابقه دست یافتند. این شاهکار قابل توجه شامل قهرمانی در سری آ، لیگ قهرمانان اروپا و کوپا ایتالیا بود که سلطه اینتر را در ایتالیا و اروپا مستحکم کرد.
انتصاب مورینیو به عنوان سرمربی اینترمیلان در سال 2008 نقطه عطفی برای این باشگاه بود. او کاریزما، هوش تاکتیکی و ذهنیت برنده را به تیم آورد. در فصل 2009-2010، اینتر با 82 امتیاز قهرمان سری آ شد و 10 امتیاز بالاتر از رم دوم شد. استراتژی دفاعی مورینیو یک عامل کلیدی بود، زیرا اینتر تنها 34 گل در 38 بازی دریافت کرد، به لطف همکاری دفاعی محکم لوسیو و والتر ساموئل، همراه با دروازه بان ژولیو سزار.
در لیگ قهرمانان اروپا، اینتر با چالش هایی روبرو شد اما در نهایت پیروز شد. آنها در گروه خود پس از بارسلونا در رده دوم قرار گرفتند و در مرحله یک هشتم نهایی چلسی (باشگاه سابق مورینیو) و زسکا مسکو را در مرحله یک چهارم نهایی شکست دادند. اینتر سپس با غلبه بر بارسلونا، حریف سرسخت، به فینال مقابل بایرن مونیخ رسید. در یک بازی هیجان انگیز، اینتر 2-0 پیروز شد و دیگو میلیتو هر دو گل را به ثمر رساند و اولین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان را در 45 سال به دست آورد.
کمپین کوپا ایتالیا قدرت اینتر را بیشتر به نمایش گذاشت. آنها جام را بالای سر بردند و آ اس رم را در فینال شکست دادند و توانایی خود را برای برتری در مسابقات متعدد نشان دادند.
درخشش تاکتیکی و مهارت های انگیزشی مورینیو نقش بسزایی در موفقیت اینتر داشت. او ساختار تیم را در طول فصل تطبیق داد و از 4-3-1-2 به 4-2-3-1 تغییر مکان داد و بازیکنان را متقاعد کرد که نقش های متفاوتی را ایفا کنند. بازیکنان کلیدی مانند دیگو میلیتو که به عنوان بهترین گلزن سری آ و لیگ قهرمانان اروپا به پایان رسید و وسلی اسنایدر که خط هافبک را تقویت کرد، در موفقیت های اینتر موثر بودند.
فصل 2009-2010 یک فصل افسانه ای در تاریخ اینترمیلان باقی می ماند و دوره ای از تسلط و برتری فوتبال را نشان می دهد. این فصلی بود که رهبری مورینیو و عزم تیم با یک سه گانه فوق العاده به اوج خود رسید و اثری پاک نشدنی در میراث باشگاه بر جای گذاشت
تجزیه و تحلیل برخی از مهم ترین مسابقات اینتر در راه رسیدن به قهرمانی
بازی اول: اینترمیلان 0-0 بارسلونا
- این دیدار آغازین مرحله گروهی یک رویارویی بسیار مورد انتظار بود که اینتر در مقابل مدافع عنوان قهرمانی اروپا، بارسلونا قرار گرفت. این بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید و دو تیم قدرت دفاعی خود را به نمایش گذاشتند. دفاع مستحکم اینتر که توسط بازیکنانی مانند خاویر زانتی و لوسیو هدایت می شد، توانست خط حمله پر ستاره بارسلونا، از جمله لیونل مسی را دور نگه دارد. این نتیجه لحن را برای عملکرد مقاوم اینتر در سراسر مرحله گروهی تعیین کرد.
بازی ششم: بارسلونا 2-0 اینترمیلان (مجموع: 2-3)
- بازی برگشت نیمه نهایی پرتنش و دراماتیک بود. اینتر بازی رفت را 3-1 در خانه به لطف دو گل ساموئل اتوئو و گل مایکون برد. با این حال، بارسلونا که در نیوکمپ بازی می کرد، به مقابله پرداخت. آنها با گل جرارد پیکه یک بر صفر پیش افتادند و اینتر را تحت فشار قرار دادند. در نیمه دوم، کارت قرمز اریک آبیدال بارسلونا را به 10 نفر رساند، اما اینتر تیاگو موتا را نیز اخراج کرد. علیرغم برتری بارسلونا، اینتر دوام آورد و با پیروزی در مجموع 3-2 به فینال رسید.
یک چهارم نهایی: اینترمیلان 1-0 زسکا مسکو (مجموع: 2-0)
- اینتر در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف زسکا مسکو روسیه رفت و این بازی اول در خانه ثابت کرد که یک دیدار سخت و پر مناقشه بود. اینتر مالکیت توپ را در اختیار داشت اما برای شکستن دفاع زسکا تلاش کرد. این دیگو میلیتو بود که تفاوت را رقم زد و تنها گل بازی را در دقیقه 65 به ثمر رساند. این برد مهم به اینتر امتیاز ارزشمندی را برای بازی برگشت در مسکو داد.
نیمه نهایی: اینترمیلان 3-1 چلسی
- بازی اول نیمه نهایی مقابل چلسی، باشگاه سابق مورینیو، یک پیروزی برای اینتر بود. این مسابقه یک نبرد تاکتیکی بود و هر دو تیم از استراتژی های دفاعی استفاده می کردند. اینتر با ضربه ایستگاهی وسلی اسنایدر در دقیقه 35 پیش افتاد. دیدیه دروگبا در دقیقه 51 بازی را برای چلسی به تساوی کشاند، اما اینتر با دو گل ملیتو و مایکون پاسخ داد و پیروزی 3-1 را قطعی کرد. این نتیجه پایه محکمی برای اینتر برای صعود به فینال ایجاد کرد.
فینال: بایرن مونیخ 0-2 اینترمیلان
- فینال لیگ قهرمانان در مادرید اوج فصل اینتر بود. آنها با یک تیم قدرتمند بایرن مونیخ روبرو شدند، اما اراده و نظم تاکتیکی اینتر غالب شد. دیگو میلیتو بار دیگر قهرمان شد و هر دو گل را در دقایق 35 و 70 به ثمر رساند. گل اول او از طریق یک توپ زیبا توسط اسنایدر به ثمر رسید و گل دوم یک پایان متین پس از یک ضد حمله بود. خط دفاعی اینتر با هدایت لوسیو و ساموئل، بایرن را دور نگه داشت و کلین شیت و پیروزی تاریخی 2-0 را تضمین کرد. این پیروزی اولین قهرمانی اینتر در لیگ قهرمانان اروپا از سال 1965 بود و فصل سه گانه اینتر را کامل کرد
